اگر اصرار هست که حوادث آبان ۹۸ را با مولفه نقش دشمن تحلیل کنیم باید گفت:

کار دشمن این بود که اعتراض غافلگیرانه کریمان را به تیزی و بدمستی لئیمان گره زد!

امیرالمومنین(ع) فرمود: اِحذَرُوا سَطوَهَ الکریمِ إذا وُضِعَ، و سَورَهَ اللَّئیمِ إذا رُفِعَ
از شورش کریم وقتی زمین زده شود و تیزی و تندی پَست و ناکس وقتی بالابرده شود برحذر باشید. و فرمود: «بپرهیزید از یورش کریم وقتی گرسنه شود؛ و از یورش لئیم وقتی سیر شود.»

به قول ابن ابی الحدید این گرسنگی هم بیش از گرسنگی متعارف، ننگ و خواری نداری است[۱].

اگر فاعل و مدیر صحنه آن آشوبهای پر خسارت، لیدرهای تعلیم دیده بودند، قابل و زمینه‌ساز این به هم رسیدن انسانهای با کرامت جامعه به آن درصد ناچیزِ ناکس چه بود؟

سیاستها و تدابیر متوالی‌ای که علیه عموم محروم و به نفع عده‌ای محدود تصویب و اجرا می‌شود!

اهانت به آنان با غافلگیر کردنشان در ساعت صفر، تیر خلاص آن اعتراضات بود.

فرمود: «از کریم برحذر باش وقتی بدو اهانت کنی (و از لئیم وقتی گرامی‌اش داری)»

عفو و گذشت از جرم هم برای عامه‌ی مردم دارای کرامت نفس و اقل سوءاستفاده‌چی بالسویه نیست.

فرمود: « اَلعَفوُ یفسِدُ مِنَ الَّلئیمِ بِقَدرِ اِصلاحِهِ مِنَ الکریمِ؛ عفو و گذشت همانقدر که انسان کریم را اصلاح می‌کند، لئیم و ناکس را فاسد می‌کند.[۲]»

عفو ۱۵۷ زندانی امنیتی اغتشاشات آبان – که لابد با دقت و بررسی است – کار بسیار بجایی برای بزرگداشت کرامت انسان است.

کاش تدابیر پیشگیرانه افزون شود که کار انسان‌های محترم به دادگاه و جرم امنیتی نیانجامد و آن درصد ناچیز فرصت‌طلب و ناکس تنها بمانند!

[۱] شرح / ج ۶ ص ۴۷۷

[۲] الارشاد ج۱ ص ۲۹۹