هیچوقت “نظریه دولت” در دنیا به این خفت نرسیده بود!
در دوره تجارت دریایی، بازار برای امکان تجارت [ : استعمار] نیازمند پول واحد، رانت صادرات و واردات و ایمنی راه ها و… بود پس به ساخت “دولت مرکزی” روی آورد؛ لویاتانش را هم پدید آورد!
بعد از شکل گیری تجار بزرگ بین المللی، دولت مرکزیِ مداخله گر، مزاحم تلقی شد. دولت ناچار باید بخاطر امنیت جامعه، برای سرکوب دستمزد کارگری توسط بازار هم کاری می کرد و این هزینه تولید [ : کاهش سود سرمایه] را افزایش می داد پس به لسه فر حکم شد؛ “جدایی دولت از بازار”!
بازار در مرحله بعد به خدمات عمومی و حق ها دست دراز کرد، بهداشت و آموزش و… کالا شد! بعد بانک خصوصی نوبت “پول خصوصی” شد! و…
شهروندان دیدند چیزی نمانده که دولتها برایشان حفاظت کنند؛ حالا [از ریگان و تاچر] دیگر بازار، دولت می ساخت!
بازار، سیاستهای بین المللی، جنگ و صلح ها را هم در پوشش دولت دست گرفت. “تجارت جنگ” سهم بازار و “جنگ تجاری”[تحریم] هم هزینه بازار بود!
از تجارت بمثابه جنگ، دولتها به اندازه ای میتوانستند استفاده کنند که بازار آسیب نبیند!
ترامپیسم را باید مرحله نو “بازار دولت” خواند. رسما “معامله” (بجای “مذاکره”) گفتمان ترامپ و شرکای الیگارش بازاری اش هست: خرید جزیره گرینلند و کانال پاناما، معامله حمایت از اوکراین در مقابل واگذاری معادنش و از همه بدتر تسلط بر غزه با مهاجرت اجباری برای یک سرمایه گذاری بزرگ تفریحی در کنار مدیترانه؛ چیزی که ترامپ رسما “یک معامله املاکی” می خواند!
برای دریافت تصویر در اندازه اصلی روی عکس کلیک کنید.
در این لباس برخی، آقایی و تقذس را در سکوت و موضع نگرفتن، جا زده‌اند. حتی اگر «کتمان شهادت حق» باشد!
برخی پی این تقدّس، بخاطر سکوت از اظهار حق، شیطان گنگ می‌شوند!
پیامبر اکرم: الساکت عن الحق شیطان اخرس.
امام خمینی درباره آیت الله یزدی قبل از پیروزی انقلاب نوشت: «شما مایه سرفرازی حوزه‌های علمیه هستید و قطع عذر کسانی که در این موقع خطیر یا با سکوت از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده یا علاوه امر به سکوت هم می‌کنند، نموده‌اید. هنیئاً لکم»[۱]
تا آخرین مواضعش که علیه مرجع‌سازی یا اشرافیت مذهبی بود، صریح اللهجه بود. خدا رحمتش کند.
اگر اصرار هست که حوادث آبان ۹۸ را با مولفه نقش دشمن تحلیل کنیم باید گفت:
کار دشمن این بود که اعتراض غافلگیرانه کریمان را به تیزی و بدمستی لئیمان گره زد!
امیرالمومنین(ع) فرمود: اِحذَرُوا سَطوَهَ الکریمِ إذا وُضِعَ، و سَورَهَ اللَّئیمِ إذا رُفِعَ از شورش کریم وقتی زمین زده شود و تیزی و تندی پَست و ناکس وقتی بالابرده شود برحذر باشید. و فرمود: «بپرهیزید از یورش کریم وقتی گرسنه شود؛ و از یورش لئیم وقتی سیر شود.»
به قول ابن ابی الحدید این گرسنگی هم بیش از گرسنگی متعارف، ننگ و خواری نداری است[۱].
اگر فاعل و مدیر صحنه آن آشوبهای پر خسارت، لیدرهای تعلیم دیده بودند، قابل و زمینه‌ساز این به هم رسیدن انسانهای با کرامت جامعه به آن درصد ناچیزِ ناکس چه بود؟
سیاستها و تدابیر متوالی‌ای که علیه عموم محروم و به نفع عده‌ای محدود تصویب و اجرا می‌شود!
اهانت به آنان با غافلگیر کردنشان در ساعت صفر، تیر خلاص آن اعتراضات بود.
فرمود: «از کریم برحذر باش وقتی بدو اهانت کنی (و از لئیم وقتی گرامی‌اش داری)»
عفو و گذشت از جرم هم برای عامه‌ی مردم دارای کرامت نفس و اقل سوءاستفاده‌چی بالسویه نیست.
فرمود: « اَلعَفوُ یفسِدُ مِنَ الَّلئیمِ بِقَدرِ اِصلاحِهِ مِنَ الکریمِ؛ عفو و گذشت همانقدر که انسان کریم را اصلاح می‌کند، لئیم و ناکس را فاسد می‌کند.[۲]»
عفو ۱۵۷ زندانی امنیتی اغتشاشات آبان – که لابد با دقت و بررسی است – کار بسیار بجایی برای بزرگداشت کرامت انسان است.
کاش تدابیر پیشگیرانه افزون شود که کار انسانهای محترم به دادگاه و جرم امنیتی نیانجامد و آن درصد ناچیز فرصت‌طلب و ناکس تنها بمانند!
برای دریافت تصویر در اندازه اصلی روی عکس کلیک کنید.
برای دریافت تصویر در اندازه اصلی روی عکس کلیک کنید.
برای دریافت تصویر در اندازه اصلی روی عکس کلیک کنید.
