-
فهرست مباحث در حوزه عدالخواهی
-
فهرست مباحث در حوزه اشرافیت مذهبی
-
فهرست مباحث در حوزه سیاست و حکمرانی
-
فهرست مباحث اخلاقی – عرفانی
-
فهرست مباحث تاریخی
-
مباحث اجتماعی-سیاسی حضرت زهرا(س)
-
مباحث تربیتی مبتنی بر حضرت زهرا(س)
-
فهرست مباحث در حوزه انتقام‌خواهی
بایگانی برچسب: s
سخن‌نگاشت
سخن‌نگاشت | در انتقام شهادت سردار سلیمانی، با همت جوانان انقلابی و نخبگان مؤمن؛ سیلی سخت‌تر شکستن هیمنه پوچ استکبار است
رهبر انقلاب صبح امروز در دیدار دست‌اندرکاران مراسم سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی و خانواده شهید سلیمانی:
مهم‌ترین سیلی به آمریکا همین حرکت مردمی عظیمی [در تشییع] بود که انجام گرفت؛ بعد هم که خب برادرها یک سیلی‌ای زدند؛ لکن سیلی سخت‌تر عبارت است از غلبه‌ی نرم‌افزاری بر هیمنه‌ی پوچ استکبار؛ این سیلی سخت به آمریکا است که باید زده بشود. بایستی جوانان انقلابی ما و نخبگان مؤمن ما [با] همّت، این هیمنه‌ی استکباری را بشکنند و این سیلی سخت را به آمریکا بزنند.
مطلب مرتبط: تا انتقام…!
برخی نکات طرح شده در نشست اقتراحی “اشکال انتقام سخت در جهت بازدارندگی”.
موسسه فتوح اندیشه – سیزده آذرماه یکهزار و سیصد و نود و نه – حجت الاسلام قنبریان
- فاصله انتقام در فرهنگ قرآن و حقوق بین الملل:
خداوند در مقابل ترور نافرجام رسول الله(ص) و اخراج ایشان از مکه، “جنگ” بدر را رقم زد! (آیه۶۰حج و روایات ذیلش در تفسیر قمی ج۲ص۸۶) اینجا سخن از “مقابله به مثل” و “نصرت الهی” است.
پیامبر(ص) در مقابل کشته شدن سفیرش (حارث بن عمیر ازدی که حامل پیام به امیر بُصری بود) توسط فرمانده نصرانیان عرب، “جنگ” موته را رقم زد. چون زدن سفیر، زدن شخصیت حقوقی مسلمین و زدن نظام محمدی است.
اما در حقوق بین الملل، انتقام بدین شکل را مُجاز نمی‌شمارند ولو ابرقدرتها مرتکب می‌شوند!
“اقدام تلافی جویانه” و “مقابله به مثل”، چه مسلحانه و چه غیر مسلحانه(تحریم، بلوکه اموال و…) براساس ماده۵۰طرح کمیسیون حقوق بین الملل ممنوع اعلام میشود!
“اقدام مشابه” و “اقدام متقابل” با تلافی و مقابله به مثل فرق میکند. اقداماتی است که اولاً مُجاز نیست، اما در مقابله با متخاصم جایز است. مثل عمل نکردن به تعهدات متقابل برجام تا طرف مقابل وادار شود خسارت را جبران کند و به تعهداتش عمل کند!
مستکبرین این حقوق را رعایت نمی‌‌کنند؛ تحریم و ترور و… می‌‌کنند اما تلافی جوئی و مقابله به مثل ما را با توجه به قوانین بین المللی منع و دعوت به خویشتن داری می‌‌کنند!!! - فاصله قوانین و اجرای ما تا همین ظرفیت بین المللی:
تا اسم انتقام می‌آید نباید فقط به نهاد نظامی نگاه کرد. همانطور که موشک ،سکوی پرتاب دارد؛ نیروی نظامی هم برای انتقام، سکوی اقدام می‌خواهد. تصمیم‌سازی از امنیت ملی و دولت و وزارت خارجه هم می‌‌گذرد. اطلاع یافتن آمریکائی ها از طریق دیپلماتها اثر موشک را می‌‌کاهد!
بیست ماه پیش(۹۸/۲/۳)قانون اقدام متقابل در برابر اعلام سپاه بعنوان سازمان تروریستی، با ۱۲ ماده تصویب و ابلاغ شد.
در ماده۲ دولت موظف به اقدام متقابل در چارچوب مصوبات شورای عالی امنیت ملی شد.
در ماده ۶ آمده: “وزارت خارجه با همکاری سایر دستگاه‌ها موظف است با استفاده از ظرفیت‌های حقوقی، سیاسی، دیپلماسی دفاعی برای تعطیلی پایگاه‌های آمریکایی در منطقه تلاش نموده و بهره‌مندی نیروهای آمریکائی از تاسیسات، تجهیزات، منابع مالی و سایر کمک‌های احتمالی کشورهای منطقه را خاتمه دهد”!
در مواد دیگر “وزارت اطلاعات” و “قوه قضاییه” را هم مامور اقداماتی کرده است.
در ماده۱۱ آمده: “دولت و کلیه دستگاه‌های مشمول این قانون موظفند هر چهار ماه یکبار گزارش عملکرد خود را به کمیسیون امنیت ملی برای طرح در مجلس ارائه نماید!
یعنی بایدتا حالا ۵گزارش داده شده باشد!!!
این قانون نه تلافی جویانه و مقابله به مثل(منطق قرآن) بلکه در حد “اقدام متقابل” است. اما بعد از ۲۰ ماه چه چیزی برای گفتن در عرصه عمل دارد؟! چه نظارت و مطالبه جدی در اینباره شده است؟!
قانون “اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها” که اخیرا(۱۱آذر) در ۶ماده تصویب شد هم نه انتقام و تلافی، بلکه اقدام متقابل است؛ اما باز می‌بینید دولت زیربار نمی‌رود! این چند دسته‌گی پیام ضعف به دشمن داده است!
بنظر میرسد سیاسیون در دو دسته: برخی می‌خواهند “با برجام” و برخی می‌خواهند “از برجام” انتقام بگیرند!…
نسبت راهبرد کلان اخراج آمریکا از منطقه و اقدامات موضعی و نقطه زنی:
انتقام سردار، اخراج آمریکا از منطقه است؛ لکن تقویت و جهت‌دهی حس عمومی انتقام بعنوان پشتیبان این راهبرد، اقدامات موضعی و نقطه‌ای موثر و پیش برنده می‌خواهد.
در نمونه تاریخی: انتقام سیدالشهدا(ع) در فرهنگ شیعی، ظهور و فرج مهدی آل محمد قرار داده شد؛ اما قصاص قاتلین کربلا توسط مختار، قیام توابین و خونخواهان متعدد حسین(ع)، از سوی ائمه تایید می‌شد و نقاطی در آن مدار دیده می‌شد. اینجور، هم شعله انتقام خاموش نمی‌شد و هم راهبرد کلان فراموش نمی‌شد.
باید دید عین الاسد یا برخی تحرکات مشابه در نسبت با اخراج آمریکا از منطقه، نسبت قصاص قتله کربلا توسط مختار با طلب ثار با امام منصور را دارد؟!
در مکتب سلیمانی انتقام، این دو بُرد کوتاه مدت و بلند مدت را داشت: در انتقام شهدای مدافع حرم و حججی، هم مواضع داعش موشک باران یا مورد حمله قرار می‌‌گرفت(کوتاه مدت)، هم برای اضمحلال داعش برنامه‌ریزی و وعده زمانی (سه ماه) داده می‌شد و زودتر از موعد وفا می‌شد! آن موشک‌ها و حمله‌ها، هم تشفّی قلوب در جنایات خاص داعش بود و هم جزئی از راهبرد اضمحلال داعش!
الان هم به چنین اقدامات جهت‌دار و پیوسته‌ای محتاجیم.
قانون اقدام متقابل علیه آمریکا مصوب اردیبهشت۹۸
ابلاغ شده از سوی رئیس جمهور به دستگاه‌های مربوطه!
ببینید ۸ماه قبل از ترور سردار سلیمانی، وزارت اطلاعات، وزارت خارجه و… در قبال شناسایی تروریست‌های سنتکام و برنامه‌ریزی برای اخراج آمریکائی‌ها از منطقه چه وظایف محوله‌ای داشته‌اند؟!
تا حالا ۲۰ماه از این قانون گذشته و باید براساس ماده ۱۱، پنج گزارش از وزارتخانه‌های اطلاعات و خارجه و قوه قضاییه به کمیسیون امنیت ملی مجلس داده شده باشد!
آیا چیزی از این قانون انجام شد؟! آیا انجام جدی‌اش نمی‌توانست پیشگیری از ترور سردار سلیمانی و شهید فخری زاده باشد؟!
دولتی که قانون پذیرفته و ابلاغ شده‌اش را اجرا نکرده، چه ضمانتی دارد قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها(مصوب ۱۱آذر ۹۹) را -که از اول نپذیرفته- اجرا کند؟!
ظاهرا در ماه‌های آتی نه نتانیاهو ترس از انتقام دارد و نه رئیس جمهور ترس از استیضاح و دادگاه!
خون‌خواهی و خیرخواهی(۲)
نمائی کلی از مبحث فاطمیه دوم (بهمن ۹٨)
️خون‌خواهی از کی؟
در روایات همین مضمون دعای ندبه به تعدد وجود دارد که حضرت خون‌خواه دو کسان است: انبیاء و فرزندانشان (الطالب بذحول الانبیاء و ابناء الانبیاء) / شهدای کربلا (الطالب بدم المقتول بکربلا).
قرآن یهود معاصر را قاتل انبیاء می‌خواند!
آیه ۱٨۳آل‌عمران یهود معاصر رسول الله را مخاطب قرار داده می‌پرسد چرا انبیاء را کشتید[۱]؟!
️در حالیکه بین عیسی(ع) و پیامبر فاصله زیادی است و پیامبری نبوده که اینها کشته باشند! عمر اینها هم به کشتن یحیی و اسماعیل صادق الوعد و… نمیرسد!
اما قرآن صراحتا اینها را قاتل می‌خواند!
روایاتی همان وجه سابق را برای قاتل خواندن اینان میشمارد: رضایت و عدم برائت [۲]در این روایات باز به خون‌خواهی از تابعان مسببین کربلا با این آیه استناد شده است.
️معلوم میشود:
سازمان و شخصیت حقوقی‌ای که انتقام‌ها و خون‌خواهی‌های اصیل اسلامی از آنها انجام میشود دو شعبه دارد:
- سفیانی‌ها (درون جهان اسلام و تابعان مکتب بنی‌امیه)
- صهیونیست‌ها (بیرون جهان اسلام و تابعان بنی‌اسرائیل قاتلان انبیاء)
این مستند قرآنی-روائی راهبرد انتقام از صهیونیزم (یهودیت صهیونیزم و مسیحیت صهیونیزم) و سفیانی‌ها(داعش و سعودی و…) است.
️خون‌خواهی و خیرخواهی
این خون‌خواهی، کشتن‌های کور جاهلی و خون به خون شستن‌های پی در پی و افزایش جنگ‌افروزی نیست. بلکه برعکس موجب تمام شدن جنگ‌ها و خونریزی‌هاست!
لذا ظهور امامی‌که خون‌خواه انبیاء و اولیاء است با “بقیه الله خیر لکم” توصیف شده است. “خیر” هم در همان است. مسیح هم از “صلح زیر شمشیر” می‌گفت.
وجه اصلی‌اش در “قاتلوا ائمه الکفر” است. زعمای پیمان‌شکن کفر و استکبار عددشان بسیار نیست؛ کشتن آنان پایان خونریزی در عالم است.
️یعنی همانطور که قصاص شخص قاتل، موجب کاهش قتل و خونریزی است(لذا قرآن آنرا حیات و حضرت زهرا فرمود: جعل الله… القصاص حقناً للدماء: خداوند قصاص را برای نگهداشت خونریزی تشریع کرد)؛ همینجور خوانخواهی از سازمان جنگ‌افروز و استکباری، موجب کاهش جنگ در عالم است.(دقت کنید)
️خون‌خواهی و انتقام فاطمه(س):
در زیارت حضرت می‌خوانیم:”اللهم کن الطالب لها ممّن ظلمها واستخف بحقها کن الثائر اللهم بدم اولادها[۳]“
خون‌خواهی حضرت و طلب حقش از ظالمین را از خدا می‌خواهیم.
روایاتی که از قصاص قاتلین می‌گوید:
بخلاف قاتلین سیدالشهدا، قاتلین صدیقه شهیده(س) قصاص هم نشدند! یعنی شخص حقیقی هم مجازات نشده از دنیا رفت. لذا روایاتی از زنده و حاضر کردن قاتلین توسط حضرت مهدی(ع) پس از ظهور سخن می‌گوید:
- شیخ صدوق در کمال الدین [۴]و عیون [۵] از امام صادق(ع) از آبائش از پیامبر روایت میکند.
- دلائل الامامه [۶]روایتی قریب به آن مضمون از امام باقر(ع)
- سرور اهل ایمان [۷] دو روایت دیگر از امام صادق(ع)
- مختصرالبصائر [۸] در روایت بلندی از مفضل از امام صادق(ع) با تفاصیل و جزییات بیشتر.
️معلوم میشود:
درباره صدیقه طاهره ، قصاص هم چون انجام نشده انجام میشود.
اما خون‌خواهی آن حضرت به چیست؟!
خون‌خواهی سیدالشهداء، ظهور را رقم میزند که خیر بزرگ بر مستضعفان عالم است؛ خون‌خواهی صدیقه طاهره(س)، نشئه رجعت را رقم میزند.
️خون‌خواهی و یوم الله
روایات رئوس ایام الله را سه روز می‌شمارند: روز ظهور، روز رجعت، روز قیامت[۹]
ایام الله منحصر در این سه نیست چنانچه عاشورا هم یوم الله شمرده شده [۱۰]یا هر روز نعمت و ابتلاء یوم الله خطاب شده [۱۱]پس معلوم است آن سه رئوس ایام الله‌اند و بقیه در خدمت آن سه‌اند که ایام الله شده‌اند. هر واقعه‌ای که ظهور را تقریب کند یا مقدمه نشئه رجعت شود یوم الله است.
️قصاص قاتلین صدیقه شهیده، از اولین اقدامات “رجعت استحضاری” حضرت قائم(ع) پس از ظهور است که عالم را وارد نشئه رجعت میکند. رجعت استحضاری آن است که حضرت عده‌ای از بدان گذشته را احضار میکند تا مواجهشان با حق تکمیل و مهیای خلود در جهنم شوند[۱۲].
️معلوم میشود:
خون‌خواهی در مکتب متعالی اسلام ، نه خون به خون شستن و افزایش قتال بلکه پلی برای رساندن عالم به ظهور دین حق و از آن به نشئه رجعت و هویدا شدن آثار قیامت در این عالم، برای تهیأ و آمادگی عالم برای درک قیامت کبراست.
خون‌خواهی صدیقه شهیده، کلید رجعت است و شفاعت کبرای آن حضرت، رقم زننده قیامت.
[۱] فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ
[۲] ر.ک:وسائل الشیعه ج۱۶ص۱۴۱و۱۴۲
[۳] مصباح المتهجد ج۱ص۴۰۱
[۴] ج۱ص۲۵۳
[۵] ج۱ص۵٨
[۶] ص۴۵۵
[۷] ص۶۵و۶۶و۶۷
[۸] ص۴۴٨تا۴۵۰
[۹] الخصال ج۱ص۱۰٨
[۱۰] عوائداللئالی ج۱ص۱۳٨
[۱۱] امالی طوسی ص۴۹۱
[۱۲] برای تفصیل به مطالب گرانقدر آیت الله شاه آبادی در کتاب رشحات البحار قسمت ایمان و رجعت رجوع کنید
خون‌خواهی و خیرخواهی! (۱)
نمائی کلی از مبحث فاطمیه دوم (بهمن ۹٨)
️خلط “خون‌خواهی” با “قصاص”!
شأن نزول آیه قصاص[۱]، تعدی و تجاوز در قتل و خون‌خواهی کردن در زمان جاهلی بود[۲]. پس چرا دوباره در اسلام خون‌خواهی افزون بر قصاص داریم؟! مثل خون‌خواهی سیدالشهدا توسط امام عصر(ع) علیرغم قصاص قاتلین توسط مختار!
امیرالمومنین خود وصیت به قصاص ابن‌ملجم کرد و به “النفس بالنفس”(یک جان مقابل یک جان) سفارش کرد[۳]؛ اما در زیارات مأثوره درباره همان حضرت می‌خوانیم: اشهد ان الله تعالی الطالب بثأرک[۴] خداوند دنبال انتقام اوست پس از قصاص قاتل یعنی چه؟!
اینگونه روایات و زیارات، ساختگی و از اسرائیلیات و برای ارتجاع احکام نورانی اسلام به جاهلیتند(!) یا بین قصاص و خون‌خواهی -در معنای اسلامی‌اش- فرق است؟! و بعضی ندانسته دچار خلط شده اند؟!
روایات انتقام و خون‌خواهی سیدالشهدا، آنهم از ذریه‌های قاتلین!
صدوق در ثواب الاعمال[۵] از امام صادق(ع) روایت میکند.
این حکم چنان پذیرشش سنگین است که ۶۰-۷۰سال بعد اباصلت علتش را از امام رضا(ع) جویا میشود که چرا نوادگان باید وزر و وبال عمل پدران در قتل سیدالشهدا را بپردازند؟! حضرت رضایت اینان و افتخار به عمل پدران را علت میشمارد[۶].
️پس معلوم است:
این انتقام و خون‌خواهی، قصاص نیست چون از نوادگان است. در قصاص خود قاتل، قصاص میشود(که توسط مختار شدند).
️خلط بین شخص حقیقی و شخصیت حقوقی:
قصاص از شخص حقیقی است. خود جانی به مثل همان جنایت، مجازات میشود. اما خون‌خواهی (طلب دم و ثار) از شخصیت حقوقی و سازمانی است. نوادگان مسببین کربلا در روایات یاد شده، احیاگر “مکتب سفیانی” شده‌اند. خون‌خواهی امیرالمومنین و امام مجتبی و سیدالشهدا از مکتب سفیانی و پیروانش، قصاص قاتل آنها نیست؛ گرفتن حق آنهاست.
دو آیه قرینه در قرآن برای ایندو:
- آیه۱۲۶ نحل که جواز مقابله به مثل می‌دهد اما صبر را بهتر میشمارد. شأن نزولش کشتن حمزه(ع) بیان شده است. از قضا رسول الله به قسمت صبرش عمل کرد. وحشی قاتل حمزه(ع) را ترور نکرد. حتی پس از فتح مکه او را بخشید. آنهم با چه ناز و کششی که او مخفی شده بود و ناامید از بخشش هربار پیامی میفرستاد و به آیه‌ای تمسک میکرد که لایق بخشش نیست و باز رسول الله آیات بشارت میفرستاد تا دست آخر با آیه ۵۳زمر صید شد! آمد و توسط پیامبر رحمت بخشیده شد.
- آیه ۶۰حج با همان مضمون جواز مقابله به مثل است اما ذیلش بجای سفارش به صبر، وعده نصرت خداوند داده شده است! شأن نزول آنرا نقشه قتل پیامبر و اخراج حضرت از مکه شمرده‌اند؛که خداوند عقوبت آن کار را جنگ بدر و کشتن سرانی از قریش قرار داد[۷]! پیامبر که کشته نشده بود؛ پس این قصاص نیست، انتقام و طلب حق است.
️معلوم است:
پیامبر فتح مکه و شکستن سازمان قریش و سفیانی‌ها را خون‌خواهی حمزه(ع) قرار داده نه کشتن یک برده قاتل!
ما هم قول می‌دهیم با فتح مکه‌مان و شکستن سازمان استکبار، سربازان ماشه چکان قاتل مغنیه و حاج قاسم و ابومهدی را -بشرط ایمان- ببخشیم!
وقتی فرمانده نصرانیان عرب (شرحبیل بن عمرو غسانی)، سفیر پیامبر(حارث بن عمیر) اعزامی‌برای امیر بُصری را در راه کشت؛ پیامبر(ص) فقط مجازات و قصاص شرحبیل را نخواست بلکه با او اعلان جنگ کرد و جنگ موته رقم خورد. چون سفیر شخصیت حقوقی هم داشت و نماینده همه مسلمانان بود ؛ در مقابل خون‌خواهی او کشتن قاتلش نیست، انتقام از سازمان مقابل است.
[۱] سوره بقره؛ آیه‌ی ۱۷۸
[۲] مجمع البیان ج۱ص۴۷۹
[۳] ارشاد مفید ترجمه محلاتی ج۱ص۱۹
[۴] مصباح المتهجد ج۱ص۴۰۲
[۵] ص۲۱۷
[۶] روایت صحیح السند صدوق در عیون اخبار الرضا ج۱ص۲۷۳
[۷] تفسیر قمی‌ج۲ص٨۶