دریافت صوت جلسه سوّم«۱۰۰۰ثانیه منبر مجازی برای رجب» | «دریافت از پیوند کمکی»

 جرعه‌ای از رشحات المعارف
جلسه سوم: فرق مقام حضور و محضر/ نقطه شروع؟

آیت الله شاه آبادی فرمود: “علم به حضور حق و خود را در حضور و خدمت او دیدن مناط [۱]عصمت از گناه است[۲]“.

این را از امام صادق(ع) آموخت که از دو مرتبه سخن گفت: از خدا بترس

1. “مثل اینکه او را می‌بینی”.

این مقام حضور است. دیدن و احساس حضور خداوند کردن.

2. “و اگر خدا را نمی‌بینی، بدان که او تو را می‌بیند”.

این درک محضر است. اینکه انسان ولو خودش حضور خدا را احساس نمی‌کند اما خود را در محضر او ببیند. مثل بودن جلوی دوربین مدار بسته‌ای که ببیننده را نمی‌بینی اما یقین داری دیده می‌شوی. این درک محضر است.

3. سومین مرتبه، دیگر کفر است. امام صادق(ع) فرمود: “اگر چنین دیدگاهی داشته باشی که خدا هم تو را نمی‌بیند، حتما کافرشده‌ای”.

پس مومن اقلا درک محضر دارد.

عصمت از گناه، وابسته به میزان این درک و مرتبه آن است.

شاه آبادی می‌فرماید:”همه اهل عالم محاضر ربوبی‌اند و پیغمبران، مأمور حفظ محاضر حقند[۳]“

پس حساسیت اولیاء، برجان و مال و آبروی انسان‌ها و هم تکالیف الهی و حقوق الله از این جهت است. در محضر خدا، نباید آبروی بنده او را برد و…

ایشان اختلاف موسی و خضر در سوره کهف به این می‌داند که موسی(ع) مأمور منظم کردن و حفظ محضر بود؛ اما خضر(ع) حافظ حضور و نظرش به فرمان‌های غیبی مولا بود[۴]

نقطه شروع مصونیت از گناه

شروع از درک محضر است. مثل کسی باش که در خانه‌ای هستی که صاحب خانه از آیینه تو را می‌بیند.

امام صادق(ع) فرمود: “اگر می‌دانی که خدا تو را می‌بیند، اما به گناه مبادرت می‌کنی، پس حتما او را از پست‌ترین ناظران برخود قرار داده‌ای.”

برخی کارها را جلوی بچه هم نمی‌کنیم اما جلوی خدا می‌کنیم!

قدم اول در همین رعایت محضر، در نماز و عبادت است.

وقتی هنوز موسی نیستی که همه محضرهای خدا را منظم کنی که کسی ظلمی نکند، آبرو از بنده‌ای نبرد، خون ناحقی نریزد و…؛ اقلا در وقت نماز محضر الهی را درک کن.

این مقام احسان و محسنین است که نمازشان و مناجاتشان را اینگونه می‌خوانند که اقلا خود را زیر نگاه خداوند می‌بینند. این کمی تمرین می‌خواهد و سخت نیست.

عمل به سیره حضرت معصومه(س) جای کرونا خوانی ما

کشف کرونا از قم بود، بهترین مواجه با آن هم باید از قم و تأسی از معصومه‌ی قم باشد.

خانه‌نشینی اجباری، تعطیلی دانشگاه و حوزه و مدرسه، محدود شدن ساعت کاری، کم شدن دید و بازدید و… را می‌خواهی چکار کنی؟!

فقط به تب کرونا هراسی بیفزایی؟! همه وقتت را در فضای مجازی، کرونا خوانی کنی؟! این همه حاشیه و شایعه و تکرار آنرا درمان می‌کند؟!

بهتر نیست ماه رجب را از کف ندهی و کمی درک محضر الهی را با دعاها و مناجاتش تمرین و تجربه کنی؟

حضرت معصومه(س) نیز در قم ۱۷روز بیمار و ناگزیر به نقاهت شد. بیت النور، جائی است که ایشان نقاهتش را در آنجا گذراند. آمد و شد نکرد، اما آنجا را محراب و عبادتگاه خود قرار داد. سلوک الهی‌اش را تمام کرد و به لقاء حق رسید.  این روزها فرصت خوبی برای تشبّه به ایشان است.

(تفصیل را درفایل صوتی بشنوید)

[۱] ملاک؛ میزان

[۲] ص۲۵

[۳] ص۲۵

[۴] ر.ک:ص۲۵

دریافت صوت جلسه دوّم«۱۰۰۰ثانیه منبر مجازی برای رجب» | «دریافت از پیوند کمکی»

 جرعه ای از رشحات المعارف
جلسه دوم: معرفت کلیدیِ “عالم محضر خداست”

“عالم محضر خداست، در محضر خدا، معصیت نکنید”؛ ترجیح بند مواعظ امام خمینی بود. هزاران جوان را این یک جمله تربیت و به اوج کمالات انسانی رساند.

زادگاه این معرفت، بالاصاله قرآن است؛ اما استاد عرفان امام(آیت الله شاه آبادی) آنرا سر سفره امام و پیروانش آورد:

“علم به حضور حق و خود در حضور و خدمت او دیدن، مناط عصمت است؛ یعنی کسی که دارای چنین علمی باشد، به اختیار خود مرتکب نافرمانی و گناه نمی‌شود…[۱]“

چهار شرافت این معرفت:

1. موجب “عبادت احرار” است؛ چون حیاء از خود خداست نه خوف جهنم و شوق بهشت.
2. مولد “عبادت عارفانه” است؛ چون الان قیامت فرد را برپا می‌کند موکول به حسابرسی فردای قیامت نیست!
3. موجب “عبادت زاهدانه” است؛ چون بیش از واجب و حرام و رذایل عمده را در بر می‌گیرد. سالک را ادبی بیش از رساله و اخلاق می‌دهد.
4. در عین حال، “فطری” و همگانی است. رعایت احترام حاضر، فطری هر انسانی است. آیت الله شاه آبادی می‌فرماید:”اینها از تأسیسات فطرت بشر است و قراردادی و جعلی نیست[۲]“

درک ذهنی و عقلی این حضور:

• صورتهای خیالی‌ای را مثل یک داستان‌نویس تصور کنید.
• شما خالق آنها در ذهن خود هستی. آنها نزد شما حضور دارند و شما نزد آنها حاضرید. (دقت کنید)
• خود آن صورت‌های ذهنی، علم شمایند. مثل علم شما به اشیاء خارجی نیست. پس درون و برون آنها نزدتان حاضر است. از آرزوی آن پرسناژ ذهنی خبر دارید و… (توجه کنید)
• حکماء از باب مَثَل نه مِثل می‌گویند: صفحات الاعیان عندالله، کصفحات الاذهان عندنا: اشیاء خارجی برای خداوند مثل صورت‌های ذهنی نزد مایند! (تأمل کنید)

️مرحوم شاه آبادی می‌فرماید:
“تو عین حضور حقی. نفَس کشیدنت، چشم برهم نهادن و گشودنت…[۳]“

شاهد قرآنی و روایی:

٭آیه ۱۳سوره مُلک می فرماید: “قولتان را پنهان کنید یا آشکار؛ خداوند از درون سینه ها باخبر است” در آیه ۱۴ وجه آنرا بیان می‌کند: “الا یَعلَمُ مَن خَلَق؟” آیا او که خلق کرده نمیداند؟!

این همان استدلال است که مخلوق، نزد خالق حاضر است؛ درون و برونش.

زندیقی که ادعا میکرد کرم‌های درون گل و لای جلویش چرا مخلوق او نباشد؟!
از امام صادق(ع) پاسخ شنید: پس بگو چند نر و چند ماده در آنهاست!

️میشود شما از جنسیت مخلوق ذهنی‌ات بی‌خبر باشی؟! اگر هزاران نفر را در داستان ذهنی‌ات بیافرینی از جزئی‌ترین خصوصیات آنها باخبری! چون نزد آنها حضور داری و آنها نزد تو حاضرند. خالق حقیقی عالم را کمتر از این نگیر!

باور این معرفت، سازنده است.

امام خمینی: “آن وقتی که قلم به دست می‌گیرید، بدانید در محضر خدا، قلم دست گرفته‌اید. آن وقتی که می‌خواهید تکلم کنید، بدانید زبان شما، قلب شما، چشم شما، گوش شما در محضر خداست. عالم محضر خداست؛ در محضر خدا معصیت نکنید. در محضر خدا با هم دعوا نکنید سر امور باطل و فانی[۴]“

[۱] ص۲۵رشحات المعارف

[۲] ص۳۴

[۳] ص۳۲

[۴] صحیفه امام ج۱۳ص۴۶۱

دریافت صوت جلسه نخست «۱۰۰۰ثانیه منبر مجازی برای رجب» | «دریافت از پیوند کمکی»

جلسه اول: مقدمه/ ضرورت خودسازی/ فصل خودسازی/ شاه آبادی و رشحات المعارف

آیت الله بهجت به شهید ردانی و فرمانده‌های دفاع مقدس فرمود: مراقب صدام درون هم باشید!

حضرت آقا فرمود: “اشتباه است که ما خیال کنیم، دشمن فقط آمریکا و صهیونیست است؛ ما یک دشمن خطرناک‌تر از آمریکا و صهیونیزم داریم و آن نفس است[۱]“

بعضی رفتند با نفس بجنگند، استعمار و استبداد بر جامعه اسلامی را فراموش کردند!

بعضی رفتند پی مبارزه، نفس کار دستشان داد و ضد خود شدند!

راه نجات جمع بین این دومبارزه است.

آیت الله شاه آبادی اسوه این جامعیت است که امام بزرگوار ما را تربیت کرد. ۱۱ماه تحصن علیه رضاخان و چله‌نشینی در جوار امیر المومنین را با هم داشت.

کتاب رشحات المعارف درس‌های عمومی ایشان در مسجد جامع تهران برای مردم است.

حاوی معارفی است که پشتیبان عمل و عبادت ما می‌شود. هم عبادات ما را افزایش می‌دهد؛ و هم آنرا تصفیه می‌کند. حضور قلب و اخلاصش را تأمین می‌کند.

یک شب در میان حدود ۱۵دقیقه از آن معارف جرعه‌نوشی می‌کنیم.

[۱] ۸۰/۵/۶