بسمه تعالی

با توجه به درخواست تعداد زیادی از کاربران نسبت به دسترسی به صوت دروس حجت الاسلام محسن قنبریان ، کانالی جهت بارگذاری فایل های برخی از دروس عمومی ایشان در ایتا راه اندازی شده است.

علاقه مندان جهت پیگیری این مطالب می‌توانند کانال زیر را دنبال کنند:

@doros_ghanbarian

باتوجه به اینکه هر نرم افزار مجازی اقتضاء خاص خود را دارد و صرفا کپی مطالب کانال در آنها رعایت آن اقتضاء نیست؛ حجت الاسلام قنبریان تا کنون راضی به حساب توئیتری نشده اند. برخی دوستان ایشان هم که از طرف خود حسابی بنام ایشان باز کردند، نهی شدند و آنها بسته شد.

اخیراً هم حسابی بنام ایشان باز شده که امکان پیام گیری را بسته است؛ بدین طریق به همه دنبال کنندگان مطالب ایشان اعلام میشود: ایشان تاکنون هیچ صفحه مجازی جز همین صفحات ایتا، تلگرام و اینستاگرام ندارند.

از بزرگواری که حساب توئیتری بنام ایشان زده اند نیز خواهش می کنیم نام ایشان را تغییر دهند و اگر آن مطالب را خیلی لازم می دانند با حساب رسمی خود از کانال ایشان کپی و نقل قول کنند.

دوستان عزیز لطفا اطلاع رسانی نمایید!

به قلم حجت الاسلام والمسلمین محسن قنبریان

نهضت مقدس، مجموعه بیانات و تحلیل‌های عاشورایی خطیب توانمند، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قنبریان پیرامون ویژگی‌های نهضت اباعبدالله و ویژگی‌های نهضت‌های قاتل امام است. مباحث این کتاب در بخش اول پیرامون ریشه‌های شکل‌گیری اسلام طاغوتی، اسلام ضد عدالت، اسلامِ ذبح‌کنندە آرمان‌ها، اسلام محافظه‌کار، اسلام منفعل و یکجانشین، اسلام بی‌توجه به مستضعفین، اسلام باندباز و حزب‌باز، اسلام سرمایه‌دار و در یک کلام اسلام آمریکایی در عاشورا است. اسلامی که بارها و بارها خود را تکرار کرده و زنگ خطر حضور رگه‌های قدرتمندی از آن در تاریخ معاصر ما نیز وجود دارد.

چنین اسلامی به‌راحتی ظرفیت به انحراف کشیدن انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن را دارد و مطالعه ریشه‌ها، چرایی شکل‌گیری، ویژگی‌ها و نشانه‌های آن از ضروریات زمان ماست. در بخش دوم، ویژگی‌ها، ارکان و ابعاد نهضت اباعبدالله الحسین علیه السلام به مثابه یک نهضت معیار، شاخص و مقدس بررسی می‌شود تا هر نهضتی که خود را پیرو آن میداند، روش مبارزه، اصول حکمرانی، شیوه‌های دردمندی، رفتارهای سیاسی و مدل‌های مطالبه‌گری خود را بشناسد. در بخش سوم، ریشه‌های اقتصادی شکل‌گیری عاشورا تحلیل و بررسی میشود تا مخاطب با شناسایی مختصات طاغوت اقتصادی از تکرار آن ویژگی‌ها در زمانه خویش، به‌خصوص در انقلاب اسلامی ایران که یگانه پرچمدار پیروی از نهضت اباعبدالله در جهان است، پیشگیری کند.

– منتظر این کتاب باشید –

چگونه عالمان معتزلی عصر مأمون عدالت را در فلسفه اجتماعی رها کردند؟

و چگونه امام رضا(ع) رها نکرد؟

هبوط به این است که علم را خالی از تعهد کند و آن را به یک قیل و قال تنها تنزل بدهد.

 برای فهم بهتر پروژه مأمون به آنچه عالمان معتزله دچارش شدند اشاره می‌کنم:

معتزله پنج اصل اعتقادی داشتند:”توحید” و “عدل”، “وعد وعید”-که در مورد خداوند است-، “منزله بین المنزلتین”-که در مورد گناهان کبیره بود- و یکی هم “امر به معروف”. این امر به معروف را به عدل متصل می‌کردند و به تعبیری یک جور فلسفه اجتماعی می ساختند.

 آقای هانری کربن در «تاریخ فلسفه اسلامی» اینگونه آورده است که «از نظر معتزله عدل به معنای دوری جستن فرد از شرّ و ظلم نیست بلکه عدل عمل جمعی امت برای ایجاد برابری و وفاق اجتماعی است تا هر فرد بتواند امکانات بالقوه خودش را تحقق بخشد».

 عدلی که اینجا از آن صحبت شده، یک عدل اجتماعی است که به یک فلسفه اجتماعی تبدیل می‌شود.

در ادامه می‌گوید «بدین سان اختیار و مسئولیت انسانی به صرف کاربرد قوای فردی محدود نمی‌شود بلکه به مجموعه امت بسط می یابد یا باید بسط یابد». بعد می‌گوید که «این اصل (یعنی امر به معروف) به کرات در کتاب آسمانی اسلام بیان شده است اما اهمیت مکتب معتزلی در این است که اصل عمل اخلاقی و اجتماعی را بر مبنای اصل کلامی عدل و اختیار انسانی قرار داده است».

یعنی این ها(معتزله) آمدند و آن عدلی که ما نیز در باورها داریم که هر چه عدل است خدا می‌کند نه هر چه کرد، عدل است(که اشعری ها می‌گویند) این را معتزله تا یک فلسفه اجتماعی آوردند که از آن امر به معروف و نهی از منکر دربیاید و امت بتوانند عدالت اجتماعی درست کنند و شاه جور را نپذیرند.

 شما منتظرید تا ببینید که معتزله با این فلسفه بزرگ اجتماعی چه با شاهان جور می‌کنند؟ حالا امام رضا(ع) را با معتزلی های بزرگ دوران خودش مثلاً احمد بن ابی دو‌ءاد -که قاضی القضات مامون شد- یا ثمامه بن اشرس -که مشاور نزدیک مامون بود- یا بشر بن معتمر -که از نزدیکانی بود که به عنوان شاهد‌، عهدنامه ولایتعهدی را امضا کرده است- مقایسه کنید.

می بینید که این افراد واقعاً علم شان هبوط کرد یعنی همین مقدار هم که معتزله در مورد عدالت و کشاندن آن تا امربه معروف و نهی از منکر می‌گفتند، چیزی از آن گفته نمی‌شد و حتی برعکسش اتفاق افتاد.

ماجرای «محنه القرآن» که تفتیش عقائد بود که اگر کسی مثل امام رضا(ع) جلوی این ماجرا نمی ایستاد ممکن بود که یک دوره تفتیش عقائد همچون دوران قرون وسطی در اسلام نیز اتفاق بیافتد. از عجائب تاریخ است که معتزلی هایی که به دنبال آزاداندیشی بودند و علیه سلاطین جور از امر به معروف و نهی از منکر حرف می زدند و از عدالت اجتماعی می‌گفتند تبدیل به اصلی ترین افرادی شدند که تفتیش عقائد را شروع کردند. در ماجرای «محنه القرآن» انسان ها را تفتیش می‌کردند که شما بگویید که به مخلوق بودن قرآن معتقدید یا برعکس؟! همین احمد بن ابی دؤاد متصدی بود و محاکمه می‌کرد.

خوب این یعنی هبوط! معتزله از حرف هایی که در عالم تئوری می زدند که عدالت را از خدا شروع می‌کردند و تا فلسفه اجتماعی می آورند و تا تکلیف امربه معروف و نهی از منکر امتداد می دادند؛وقتی عالمانش درباری شدند هبوط کرد.

مامون می‌خواست همان کاری که با معتزله کردند، را با امام رضا(ع) کند؛ که علم امام رضا فقط در قیل و قال معلوم شود که کمتر یا بیشتر بلد است بلکه تعهدش را -تعهدی که نسبت به عدالت اجتماعی، خدای خود و تکلیف بندگان و مستضعفان و محرومان دارد- را از او بگیرند.[که موفق نشد/ تفصیل را در مصاحبه و مجموعه ویدئوهای اسلام ناب ببینید]

دریافت فایل مصاحبه «پروژه مأمون به اسارت بردن مفهوم امامت بود»