آنچه استاد روابط بین الملل دانشگاه تهران درباره توافق آتی ایران و آمریکا پس از شهادت سردار سلیمانی گفته، قبل از اینکه اظهار نظری شخصی باشد، سخن رایج کارشناسی غیر انقلابی در طول ۴دهه مواجه انقلاب با آمریکاست؛ که البته ایشان رُک و صریح بیانش کرده است! این کارشناسی اغلب در “مجاری تصمیم‌سازی” دولتمردان حضور داشته است؛ لذا بجای موضع‌گیری درباره شخص ایشان باید درباره دوگانه ساختگیِ کارشناسی-انقلابیگری بیاندیشیم.
ایشان بطور خلاصه گفته‌اند:
تاریخ این دوگانه جعلی (کارشناسی-انقلابیگری) به روزی برمی‌گردد که امامِ انقلاب نظر خود درباره ناوگان آمریکا در بدو ورود به خلیج فارس را گفتند: (آنها را بزنید)! اما کارشناسان سیاسی-نظامی‌آنروز صلاح ندیدند (و تا امروز هم)! بعد در جنگ نفتکش‌ها و زدن ایرباس ایرانی همین کارشناسی مانع درگیری جدی و نهائی با آمریکا شد. هدف قرار دادن عین‌الاسد نیز درون نظام بین‌الملل تعیین شد؛ و سعی شد به گونه‌ای انجام شود که “جنگ با آمریکا” یا “نقض حریم همسایه” تلقی نشود. لذا هدف، با هماهنگی دولت عراق انتخاب و بلافاصله هم به آمریکا پیام اتمام مخابره شد!
از اینرو علیرغم بزرگی و عظمت نظامی آن برای نیروهای مسلح، به لحاظ دیپلماتیک و سیاسی، منتفی کننده رابطه آمریکا و ایران نیست؛ و حتی می‌تواند امتیازی در مذاکرات آتی بوده، جای سانتریفیوژهای نطنز بنشیند!
اگر جریحه‌دار شدن غرور ملی با شهادت سردار سلیمانی و مطالبه میلیونی خوانخواهی او بتواند یکبار برای همیشه تکلیف این دوگانه ساختگی و غلط را معلوم کند، مانع اصلی انتقام راهبردی از آمریکا برداشته شده است.
بنظر می‌رسد مشکل جدی، همین دوگانه ساختگیِ کارشناسی-انقلابیگری یا واقع‌گرائی-آرمانگرائی و مانند آن است. زور خروش میلیونی مردم در خوانخواهی سردار ملی، از سوی نخبگان، باید برای ساقط کردن این دوگانه‌ها و کلیشه‌های غلط راهبری شود. ثابت شود: انقلابیگریِ واقع بینانه و آرمان‌خواه، کارشناسی موجّه و معتبر و ناظر به واقعیت میدان هم هست؛ و غیر آن، نه فقط انقلابی و مردمی نیست که کارشناسی هم نیست. در غیر اینصورت منتظر تحقق پیش‌بینی این کارشناسان باشید!
٭مطالب مرتبط:
محسن قنبریان
۹۸/۱۰/۲۵
حمله موشکی به عین الاسد، مورد رضایت مثل آقای تاجزاده هم واقع شد! همو که از نفی انتقام سخت و بهانه‌سازی برای جنگ می‌گفت؛ حالا اینقدر را خردمندانه می‌داند و می‌گوید: ترامپ پاسخ روشنی به جنایت تروریستی خود گرفت. او صلح را به خطر انداخت و اکنون باید از پیامدهای شهادت سردار سلیمانی درس بگیرد و با پرهیز از اشتباه محاسبه مجدد جنگی ویرانگر با نتیجه باخت-باخت به منطقه تحمیل نکند.
علیرغم خط و نشان‌های فرماندهان نظامی‌در آن ۵روز و کمپین عمودی-افقی به تبع خط و نشان سید مقاومت؛ سردار هوا فضای سپاه گفتند: دنبال کشته‌گیری نبودند و الا در گام اول ۵۰۰کشته داشتند!
حتی اینقدر سختیِ انتقام، مذاکره (بخوانید:معامله) با آمریکا توسط دیپلمات‌های ۴۰ساله ج.ا.ا را ذاتاً منتفی نمی‌کند! بخصوص که ترامپ بلافاصله از مذاکرات بدون پیش شرط گفت!
یعنی سیلی عین الاسد می‌تواند یک برگ برنده برای امتیازگیری در مذاکرات قالب‌گیری شود (مثل درصد غنی‌سازی و تعداد سانتریفیوژها در اول مذاکرات برجامی)!
به تعبیری انتقام آنقدر سخت نبود که خودبخود برای مذاکرات، “تمام کننده” باشد. از اینرو درخواست رهبری عزیز از مردم جدی و لازم است که فرمودند: “این مساله مذاکره و نشستن پشت میز و اینها، مقدمه دخالت‌ها و حضورهاست؛ این باید به پایان برسد”.(۹۸/۱۰/۱۸)
️ واقع بینانه:
واقعیت این است که هدف بزرگتر، مساوی با “جنگ” یا “تجاوز به همسایه” بود:
پایگاه نظامی‌اساسی‌تر (مثلا فرماندهی سنتکام) در کشوری غیر از عراق بود که بخلاف عراق دستور اخراج را تصویب نکرده و به ما اجازه نقض حریمش را نمی‌داد.
هدف چشمگیرتر از اینها -که وزن انتقام سخت داشته و برهم زننده همیشه گزینه مذاکره با شیطان اکبر باشد- زدن یکی از ناوهای آمریکائی بود؛ که همان لحظات اول از آب‌های ما دورشان کردند و زدنش هم عملا شروع جنگ بود.
️ نتیجه اینکه:
باوجود این محذورات، عین الاسد مقدورترین هدف -اقلا در گام اول- بود.
البته گام دوم اگر استینافی از سوی ما باشد، طبعا جنگ‌طلبی معنا می‌شود لذا مشروط به تقابل آمریکا بیان شد.
سپاه هم در بیانیه‌اش به همسایگان هشدار لازم را داد که در صورت تقابل آمریکا، پایگاه‌های او در این کشورها ایمن نیست. اینگونه محذور اول برچیده می‌شود و تعرض به آمریکا در خاک همسایه، نقض حریم او تلقی نخواهد شد.
️پژواک سه گانه:
پژواک همین سیلی اول، سه گونه است:
محسن قنبریان
۹۸/۱۰/۱۹
واشنتگن پست گزارشی از مانور تجمل آقازاده های مسرف و دارای رانت در ایران که موجب خشم عمومی مردم شده اند نوشت. از خودروهای لوکس و اقامتگاه های مجللشان گزارش داد و افزود: “اما تعداد کمی در ایران می‌توانند با توجه به افزایش هزینه‌ها و کاهش توان مالی از چنین آسایشی برخوردار باشند”!
چندی پیش پمپئو نیز در سخنانی تحریک آمیز مثل همین سخنان را گفته بود!
جالب اینکه ریچارد نفیو(طراح تحریم هوشمند ایران) در کتابش صراحتا هوشمندی تحریم را به این مثال میزند که مانع واردات کالاهای لوکس به ایران نشدیم تا تجمل طبقه بهره مند موجب شکستن استقامت عمومی مردم شود!
یعنی با دستی مانور تجمل آقازادگی را مهندسی کن و با دست دیگر از نداری مردم و تبعیض و مشکل آقازادگی و فرهنگ “تبار گماری”(Nepotism) برای مردم حرف و گزارش تهیه کن!
برای انتقاد از اشرافیت مذهبی در دادگاه، دادیار محترم می گفت: حاج آقا، ترامپ که میخواهد ریشه روحانیت و نظام را بکند شما چرا کمک کنید؟!!
اینبار شاید هر مومن انقلابی مطالبه گری از آسیب های درونی نظام انتقاد و علیه آقازادگان مسرف یا برخی پدران بدتر از خودشان گفت و نوشت، متن واشنگتن پست و حرفهای پمپئو هم ضمیمه پرونده شود که حرفها و اقدامات شما قطعه ای از پازل آمریکاست!!!
مغز متفکر اصلاحات هم همین روزها از شکاف پایین شهر-بالای شهر و ظرفیت شورش اجتماعی اش نوشت !
به این می گوید: دابل برد!
مطالبه به حق انقلابی، شورش آمریکایی شود، برد آنهاست! کرم آقازادگی فاسد و رانت هم در تنه انقلاب بماند، برد!
حال مردم انقلابیِ آمریکاستیز چگونه در ۴۰سالگی انقلاب خود را از فاسدان و مسرفان بیمه و همزمان آمریکایی ها را پشیمان کنند؟ هنر لشکر مومن مطالبه گر است.