گفتاری از حجتالاسلام قنبریان با تأملی بر مسئولیت اجتماعی و چگونگی رسیدن به قله
بایگانی دسته: یادداشتها و مصاحبهها
برای فریضه نهی از منکر نیازمند دیالیز عمومی در جامعه هستیم/ انجام هر تکلیف اجتماعی با توجه به اصل «واقع – رسانه – واقع» باشد
- با توجه به اتفاقی که در درمانگاه قران و عترت قم و مواجهه یک حوزوی با یک خانم رخ داده است بحث های مختلفی را می توان مورد توجه قرار داد. برای اولین سوال بفرمائید تفاوت فرهنگی و عمل به شعائر و مظاهر دینی در یک جامعهی اسلامی تا چه میزان معتبر و قابل قبول است؟
همانطور که میدانید تکثر در جامعه یک واقعیت طبیعی است. یا به صورت طبیعی تکثر دارد و یا تکثری برای آن میسازند که به این هم باید توجه کنیم. مثلا در دنیای معاصر استعمار با ادیان چنین کاری کرده که تکثری را بر آنها عارض کرده است. میبینیم عقیده که مربوط به فطرت و جهت مشترک بین انسانها هست، دائما در آن تنویع درست میکند، عقاید، مذاهب و یا نحلههای مختلف را میسازد و یا به رواج آنها کمک میکند. اما در مورد سلیقه که از قضا هر جایی اقلیم و فرهنگ خودش را دارد سعی میکند به سبک واحدی درآورد و یک جامعهی جهانی بسازد. همه شلوار جین بپوشند، همه موسیقی متال گوش دهند، همه لاتین سخن بگویند، همه از ارزشهای آمریکایی برخوردار باشند. این برای این است که تکثر ساختگی وجود دارد.
مواجهه با تکثر در مذهب و دین ما یک اصولی دارد. قانون اساسی ما جایی است که مجتهدان بزرگی جمع شدند و این قانون را نوشتند که به تعبیر مرحوم نائینی به مثابه رسالهی عملیه در اجتماعیات است، در این قانون هم ۳ اصل به این تکثرها توجه کرده: اصل ۱۲ مربوط به مذاهب اسلامی که ۴ مذهب دیگر غیرشیعه را قبول میکنیم که کار خودشان را انجام دهند و مناسک و شعائر خودشان را داشته باشند. اصل ۱۳ مربوط به ادیان توحیدی دیگر است که زرتشت، مسیحیت و یهودیت را قبول کردهایم و اصل ۱۴ که یک نسبت مطلقتری دارد و اتکای آن به آیهی ۸ سورهی ممتحنه است که میفرماید: «لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ»؛ خدا نهی نمیکند دربارهی کسانی که جنگ دینی با شما ندارند، یعنی حربی نیستند و شما را هم از شهرهایتان اخراج نکردند، نهیتان نمیکند که اولا دربارهی آنها برّ و نیکی کنید و ثانیا دربارهی آنها قسط بورزید که خدا مقسطین را دوست دارد.
برای مشاهده کامل مطلب به بخش ادامه خواندن مراجعه نمایید. ادامه خواندن برای فریضه نهی از منکر نیازمند دیالیز عمومی در جامعه هستیم/ انجام هر تکلیف اجتماعی با توجه به اصل «واقع – رسانه – واقع» باشد
طبخ غذا توسط ایران در غزه
![]() |
خبرنگار اسرائیلی: بر اساس اسناد منتشر شده در چند روز اخیر ایران در شمال و جنوب غزه مراکزی ایجاد کرده که اقدام به طبخ غذا و کمک به مردم غزه میکند، شما میتوانید پرچم ایران را در این خانه ها ببینید، این اتفاق درحالتی می افتد که رییس هلال احمر ایران میگوید تا کنون ده هزار تن مواد غذایی و تجهیزات پزشکی از ایران به نوار غزه منتقل شده است.
«وَ ارْزُقْنِی مُوَاسَاهَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِمَا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ» یعنی روزی من فرما مواسات با آنکه رزقت را بر او تنگ گرفتی، به مدد آنچه از فضلت بر من وسعت دادی(صلوات شعبانیه)
در همین ارتباط هموطنان میتوانند کمکهای نقدی خود به مردم مظلوم فلسطین را به شماره حساب ۹۹۹۹۹ و شماره کارت ۶۰۳۷۹۹۷۵۴۴۹۹۹۹۹۹ نزد بانک ملی و یا به شماره حساب ۴۱۰۱۰۳۴۷۴۱۹۹۹۹۹۸ و شماره کارت ۶۳۶۷۹۵۷۰۷۸۷۵۸۳۳۶ نزد بانک مرکزی و یا از طریق شمارهگیری کد دستوری #۵*۱۱۲* واریز کنند.
ویدئو یک: توضیحات حجت الاسلام شاندیزی (مسوول گروه فرهنگی شهیدالقدس) در مورد پویش کمک به غزه.
ویدئو دو: الحمدلله مهربانیهای شما عزیزان به غزه رسید و توسط دوستان جهادیمان در غزه «گروه جهادی الباقیات الصالحات» بسته های غذایی تهیه و توزیع شد…
این پویش همچنان ادامه دارد…
شماره کارت برای کمک به این پویش
۵۰۲۹۰۸۷۰۰۱۵۹۷۷۰۰
@Shahideqods
اگر سوالی بود میتوانید به این آیدی پیام دهید : @a_balllll
ویدئو یک: گوشه ای از توضیحات حجت الاسلام و المسلمین عابدی درباره خیریه ام الیتامی خدیجه الکبری(س) و دعوت به همکاری
ویدئو دو: گزارش سرباز روح الله رضوی از پخش غذای این خیریه در بین آوارگان غزه در رفح
اطلاعات حساب خیریه اُمّ الیتامىٰ خدیجه الکبرىٰ
بانک پاسارگاد: | |
شماره کارت: | ۵۰۲۲۲۹۱۳۲۹۶۷۴۰۴۶ |
شماره حساب: | ۲۳۰۸۱۰۰۱۷۹۱۷۷۹۳۱ |
شماره شبا: | IR710570023081017917793101 |
بانک ملت: | |
شماره کارت: | ۶۱۰۴۳۳۸۹۲۶۸۹۶۸۳۴ |
شماره حساب: | ۸۸۹۹۸۸۹۹۵۳ |
شماره شبا: | IR210120020000008899889953 |
بنیاد خیریه اُمّ الیتامىٰ خدیجه الکبرىٰ سلام الله علیها
@bonyadkhadijah
قحط انسان، قحط دین!
![]() |
این جنازه خشک و تراشیده یزن الکفارنه نیست ، که از گرسنگی جان داده؛ جنازه انسانیت است، نحیف و بی روح، مهیای دفن است!
او یکی از هزار کودک غزه بود که این روزها علف می خورند و با “گرسنگیِ اسرائیلی” می جنگند و می میرند!
با او اسلامِ مواسات و مساوات بود که رنجور و علیل می شد و جایش اسلامِ مرفهین بی درد بود که فربه تر می شد!
“چشمان” بازتر از معمولش، هنوز “به راه” اعراب است! و دهان بازمانده اش، نه از ما که از خدایش طلبِ: “لکُلِّ ذی رَمَقٍ قُوتٌ[۱]“دارد!
“اهتمام” و “مُسلم” در نبویِ: “مَنْ أَصْبَحَ و لا یَهْتَمُّ بِأُمورِ الْمُسْلمینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ”، هم دچار قحطی شد: “قحط معنی در میان نامها”!
علی جان! _ای که بر درد و ناله زنِ ذمی هم می خواستی دق کنی_ تو بجای بعض #شیعه_قالتاق ات، که تعصب نامت (فقط نامت!) را دعوای فرقه ها می کنند و تخم “برائت از مسلمان( ِسنی)” در حسینیه ها می کارند، اما از درد تو خالی و بر رنج انسان ساکت اند، سخن بگو!
دوباره نهیب بزن: کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً[۲]!
“دیده بگشا رنج انسان بین و سیل اشک و آه…
کبر پَستان بین و جام جهل و فرجام گناه!
دیده بگشا بر ستم؛ در این فریبستان، علی
شمع شبهای دژم؛ ماه غریبستان، علی
دیده بگشا نقش انسان ماند با جامی تهی…
سوخت لاله، مُرد لیلی! خشک شد سرو سهی…
محسن قنبریان
[۱] برای هر جانداری، خوراکی هست (امیرالمومنین(ع)/ تحف العقول ص۹۸)
[۲] دشمن ستمگر و یار ستمدیده باشید(نامه۴۷نهج البلاغه)
سی شب ؛ سی مسجد با مردم نجیب
برنامه شبهای رمضان حجت الاسلام قنبریان در بهبهان و حومه با همکاری گروه جهادی مهدی یاوران و جمعی از مبلغین
برنامه:
- تلاوت مجلسی با قاریان
- منبر و پاسخ به سؤالات و شنیدن حرفها و مشکلات مردم توسط حجت الاسلام قنبریان و مبلغان
- مناجات خوانی کوتاه با مادحان اهلبیت
- برنامه ویژه کودکان با مربیان مجرب
اولویت با مساجد حاشیه شهر و روستاها؛ برای برنامه ریزی، مساجد متقاضی به شماره ۰۹۱۶۵۰۹۹۴۱۳ پیام دهند.
مساجدی که خواهان باشند، جلسات در شبهای بعد هم توسط مبلغین ادامه می یابد.
کمکهای نقدی خود را به شماره کارت ۶۰۶۳۷۳۷۰۰۴۸۰۱۵۱۸ نام خیریه مهدی یاوران واریز کنید. مازاد هزینه ها در کارهای جهادی این گروه هزینه خواهد شد
در نشر این اطلاعیه به مساجد مقتضی کمک مان کنید!
مردم سالاری دینیِ امام زمان(عج)!
حکومت آینده حضرت مهدی موعود ارواحنافداه، یک حکومت مردمىِ به تمام معناست.
مردمی یعنی چه؟
یعنی متّکی به ایمانها و ارادهها و بازوان مردم است.
امام زمان، “تنها” دنیا را پُر از عدل و داد نمیکند؛ امام زمان از آحاد مؤمن مردم و “با تکیه به آنهاست” که بنای عدل الهی را در سرتاسر عالم استقرار میبخشد و یک حکومت صددرصد مردمی تشکیل میدهد؛
اما این حکومت مردمی با حکومتهای مدّعی مردمی بودن و دموکراسی در دنیای امروز از زمین تا آسمان تفاوت دارد. آنچه امروز در دنیا اسم دموکراسی و مردمسالاری را روی آن گذاشتهاند، همان دیکتاتوریهای قدیمی است که لباس جدید بر تن کرده است؛ یعنی دیکتاتوری گروهها. اگر رقابت هم وجود دارد، رقابت بین گروههاست و مردم در این میان هیچکارهاند…
مردم سالاری امام زمان -یعنی مردمسالاری دینی- با این روش، بهکلّی متفاوت است.
(رهبر انقلاب اسلامی۸۱/۷/۳۰)
حکم شرعی به انتخابات!
حدود ۲۵ سال پیش پس از انتخابات دوم خرداد۷۶ از جمله برخی دگر اندیشان از تنافی حکم شرعی با انتخابات گفتند و نوشتند.
مردمسالاری دینی تجلی کرده در آن ایام را سکولار می پسندیدند و عنصر شریعت و مداخله حکم شرعی در اصل انتخابات را دچار تناقض با آزادی و… می دیدند
آن سالهای پرالتهاب طلبه ای در آستانه دروس سطح بودم و سری پر سودا هم در اینگونه مباحث نظری داشتم.
مقاله ای که با عنوان: انتخابات؛ حق یا تکلیف در آن سالها در مجله کتاب نقد منتشر شد، پاسخی به اشکال آقای یوسفی اشکوری بود که حکم شرعی در انتخابات را برنمی تافت و ادعای تنافی داشت. در پاسخ با توجه به مبانی متعدد تلاش شد پاسخ داده شود.
امسال این بحث با تقریری دیگر از سوی برخی منتقدین و هم دگر اندیشان با زبانی دیگر تکرار شده است؛ آن پاسخ _در حد معلومات طلبگی اندکتر از الانم_ شاید مفید فایده باشد.
محسن قنبریان
در چه صورت نظر خود را تغییر داده و رای میدهید؟
![]() |
در آخرین نظرسنجی مرکز تحلیل اجتماعی «متا» با موضوع مشارکت در انتخابات مجلس، از افرادی که گفتهاند در انتخابات مجلس پیشرو (احتمالا یا قطعا) شرکت نمیکنند، پرسیده شده است: «اگر بدانید رای دادن افرادی نظیر شما باعث می شود کسانی به مجلس راه یابند که می توانند هر یک از اقدامات زیر را انجام دهند، تا چه میزان احتمال دارد تصمیم خود را عوض کرده و در انتخابات مجلس پیش رو رای بدهید؟»
کاهش تبعیضهای موجود علیه زنان و دفاع از حقوق آنها، استیضاح مدیران و وزیران نالایق دولت فعلی و جلوگیری از افزایش تورم و گرانی مهمترین مسائلی است که این افراد اعلام کرده اند میتواند تصمیم آنها را دربارهی عدم مشارکت در انتخابات تغییر دهد.
بدیهی است که از نتایج فوق برداشت علیت نمیتوان کرد و فهم علل افزایش مشارکت در انتخابات، نیازمند مطالعات عمیق تر و بهرهمندی از تحقیقات طولی است.
این پیمایش در دیماه ۱۴۰۲ و با حجم نمونه ۱۵۰۰ نفر و به روش تلفنی و ملی برگزار شده است.
کنار طوفان در ایتا، نسیمی به دیار هم بوزید!
مبلغین عزیزی که نگران مشارکت حداکثری هستند فقط به طوفان های ایتایی(!) خود دلخوش نباشند؛ ظاهراً غالب جمعیت های ایتا رای دهنده فعال اند!
کنارش در ایام باقیمانده، حضور فیزیکی در محافل و پاسخ به پرسش ها و ابهامها را غنیمت بشمارند.
برخی دوستان حزب اللهی حالا که رودخانه را کم آب حدس زده اند، می خواهند ماهی بگیرند! یکی دو نفری را به مجلس بفرستند. روی ذهن رای دهندگان بنشینند و رای آنها را جهت دهند.
این هم بد نیست و حتی تنور انتخابات را گرم می کند؛ لکن وظیفه اهم جلب مشارکت حداکثری و استمرار “مردم” سالاری است.
نگرانی ام بیش از مجلس آتی، رفتن/ بردن بدنه ای از جریان حزب اللهی و مذهبی(رای دهنده های فعال) به پلن B است!
وقتی انتخابات۱۴۰۰ از متوسط مشارکت ریاست جمهوری، ۲۰٪ کاهشی باشد و این در مجلس هم تکرار شود؛ بدنه ای که از اول رای مردم را تزئینی و “شرط وجود” حکومت (اندازه آب برای وضو که لیوانی بس است و دریا نمی خواهد!) می دانستند، نظریه مردم سالاری دینی را ویرایش خواهند کرد!
تجربه نشان داده اینها کمتر مردم را می آورند؛ اما بیشتر نظریات پایه انقلاب اسلامی را تنزیل می دهند!
خواهند گفت: از اول هم شرط اکثریت و اکثریت های قاطع برای انتخاب رهبر و قوا بی مبنا بود!!!
هرکه دلش برای نظریه مردمسالاری دینی هم می تپد باید برای مشارکت بیشتر تلاش کند؛ حتی اگر انتخابات را یک جلوه مردمسالاری _نه همه آن_ بداند. یاعلی!
محسن قنبریان
مردم سالاری دینی، بدون اقتصاد مردمی نمی شود!
برای اینکه “مردم سالاری دینی” به “نخبه سالاری ریش دار” و “جمهوری اسلامی ایران” به “حکومت انتصابی متدینان!” تقلیل داده شود، دو گام در سیاست و اقتصاد لازم است:
- زمینه مشارکت واقعی و حداکثری مردم _یعنی همه مردم_ در انتخابات فراهم نشود و بالتبع عصاره فضایل ملت در مجاری تصمیم ساز ننشیند!
- اقتصاد کلان از دولتِ نماینده ملت گرفته و به نهادهای انتصابی و شرکت های خصولتی ذیل آنها داده شود!
اینکه فرمودند: ستاد اجرایی که خصوصی نیست!؛ تتمه درخواستهای قبلی و قبل ترشان درباره تعدیل حضور اقتصادی نهادهای حاکمیتی است!
تازه، “خصوصی” هم حتما “مردمی” نیست و باز نخبه ثروت (با ریش یا بی ریش) است.
سیاستهای کلی اصل۴۴ از سوی رهبر انقلاب و قانون اجرایی آن در مجلس باید در کنار بخش خصوصی و حاکمیتی، ۲۵درصد اقتصاد کشور را برای مردمِ بدون سرمایه، اختصاص و برنامه ریزی می کرد که فرآیند آن بعد از حدود ۲۰سال از زبان رهبر انقلاب همین اخیراً این بود:
«آنجایی که توانستند مانع از حضور مردم در صحنه بشوند، دشمن پیروز شده؛ در خیلی از بخشهای اقتصادی همینجور است. ما سیاستهای اصل ۴۴ را ابلاغ کردیم، به فلان دولت مدام سفارش کردیم، گفتند بله، میکنیم، نمیکنیم، میکنیم، نمیکنیم؛ چند مورد کردند که از چند مورد، نصفش فاسد از آب درآمد! مشکل اقتصادی اینجوری درست میشود دیگر.» (۱۹ دی۱۴۰۲)
حفاظت از مردم سالاری دینی و “جمهوریِ” اسلامی ایران، همزمان نگاه به “مردمی شدن اقتصاد” و “حداکثری ماندن مشارکت سیاسی مردم” را می خواهد.
محسن قنبریان