درسهایی از نهج البلاغه
شرح نامه۵۳/ جلسه سی و ششم/ ۱۱اسفند۱۴۰۲
فراز پایانی (برخی اخلاقیات حاکم و حکمرانی)
- نفی خودپسندی و حُبُّ الاِطراء (دوست داشتن ستایش مردم)
- منع از: منت بر رعیت در احسان/ زیاد شمردن کار خود/ تخلف از وعده
- انجام امور در وقت و موضع خود:
ترک عجله _ ترک سهل انگاری در وقتش
ترک لجاجت و اصرار در وقت ابهام _ ترک سستی در زمان وضوح - منع از استئثار در آنچه با مردم مساوی است
و منع از غفلت از آنچه جلوی چشمهاست
– استئثار از بیت المال خصوصی تا شأن های پیش ساخته!
– بیان شهید ثانی و آیت الله خامنه ای دراینباره - توصیه ها در خویشتن داری
- توجه به زمانداران عادل قبل و سنت های نیکو و…
- دعای سعادت و شهادت برای مالک