انتشار به مناسبت سالروز بزرگداشت علامه طباطبایی
بایگانی برچسب: s
مردمی‌ترین حکومت، در اسلامی‌ترین آن!
جوهره “مردمی بودن” یک حکومت، رضایت عمومی از آمدن حاکم و استمرار حکمرانی اوست.
و جوهره اصلی “اسلامی بودن” یک حکومت، رعایت صلاح واقعی -نه صرفاً امیال و اهواء زود گذر- آنهاست.
و صلاح واقعی، همان است که از سوی خداوند در دین حقش “اسلام” بیان شده است.
شَمل و پراکندگی و جدایی این دو (رضای عمومی و صلاح واقعی) از هم، چیز غریبی در تاریخ جهان نیست. حکومتها عمدتا در یک طرف این جدایی یا طرد هردو شکل گرفته اند.
“مردمسالاری دینی” در یک کلمه تألیف این جدایی و “جمع بین صلاح و رضا”ست.
هم در چارچوبه اسلام باشد و هم رضایت عامه بدان را داشته باشد.
امام زمان(عج) را “أَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَ الرِّضا” ندبه می کنیم!
منتظر ظهور بودن با تلاش برای تحقق کامل حکومت مردمی اسلام یا مردم سالاری دینی همراستاست!
محسن قنبریان ۱۴۰۳/۶/۳۰
پادکست/ دین بازی و سکولاریسم
باید موقعیت‌ها را برای دین بازها سخت و داغ کرد
حجت الاسلام قنبریان
شب چهارم مراسم عزاداری دهه دوم محرم ۱۴۴۶
دوشنبه، ۱ مردادماه ۱۴۰۳
مسجد دانشگاه تهران
هیأت دانشجویی اصحاب الحسین(ع)
به استاد عالی:
- حکومت ولایی -اقلا در اندیشه رهبری- با مردمسالاری دینی مطابق و فقط همین حکومت، شرعی است.
حکومت ولایی یک “جعل الهی” و یک “بیعت آزادانه و رضایت عمومی” دارد؛ پس ولائی بودن یا نبودن با توجه به هردو عنصر باید سنجیده شود.
اقلا در اندیشه رهبری دو جا انتخاب مردم مطرح است:
– زمان غیبت
– جایی که به نص عمل نشده، مثل حکومت علوی (بخوانید)
چنان بیعتی با امیر(ع) در آن روزگار قطعاً بی نظیر بود؛ حالا انتخاب مستقیم و عمومیِ امام خمینی بدان شبیه است. - فرق ولایت معصوم و فقیه در این است که لحاظ عنوانِ “از طرف خدا بودن” ، برای معصوم در قبول و صحت اعمال، “موضوعیت” دارد؛ اما این لحاظ در فقیه “طریقیت” دارد.
یعنی همه احکام باید با لحاظ پذیرش ولایت معصوم انجام شود تا مقبول باشد اما درباره فقیه، “صرف مطابقت اعمال با فتوای ایشان” و “عدم تخلف عملی از احکام ولایی ایشان” کفایت می کند و اعتقاد به ولایتِ از جانب خدا در قبول، شرط نیست. - طبق آیه۴۱ نحل، مجتمع اسلامیِ بر اساس ولایت و پرستش خداوند وقتی متعهد به “عدالت و احسان” باشد، “حسنه دنیا” [بهترین نعمت] است (بخوانید).
سابقا “عدالتخواهی” از سوی برخی وعاظ محترم به “ولایت خواهی” تأویل برده و دوگانه ولایت-عدالت ساخته می شد، اخیرا ولایت به حیثیت عنوانی و اعتقادی تأویل برده می شود و حیثیت ظاهری (بیعت عمومی و آزادانه مردم) و کارکردی (ساخت مجتمع صالحه مبتنی بر عدل و احسان) مغفول می ماند.
در حالیکه اعتقاد در ولایت فقیه شرط نیست اما رضایت مردم(۷۷/۱۲/۱۴) و کارآمدی(۸۳/۶/۳۱) شرط است.
محسن قنبریان
توضیح حجت الاسلام والمسلمین مسعود عالی درباره سخنان اخیر:
ولایت دو جنبه دارد ۱) جنبه ثبوتی و نفس الامری که اهلبیت علیهم السلام آنرا از جانب خدا داشته و دارند و ربطی به پذیرش مردم ندارد ۲) جنبه اثباتی و برای دیگران که تحقق آن منوط به پذیرش دیگران هست و با زور و تحمیل نیست (مثل الامام مثل الکعبه اذ توتی ولا تاتی) در زمان حضرت امیر علیه السلام این اتفاق نیفتاد که به عنوان ولی خدا و امام معصوم او را بپذیرند (تا چه برسد به سایر امامان معصوم) بلکه حضرت را به عنوان خلیفه چهارم پدیرفتند
(لم یمتثل امر رسول الله فی الهادین بعد الهادین)
ما که عرض کردیم حکومت ولایی نبوده نه ولایت ثبوتی خود حضرت امیر که از طرف خدا به او داده شده بلکه ولایت اثباتی برای دیگران که منوط به پذیرش مردم هست منطور بود که این عنصر تحقق نیافت ولی در زمان ما ولایتی که برای فقیه به اجماع فقها( با اختلاف در محدوده آن) بنا به نصب معصومین به عنوان نیابت عامه جعل شده توسط مردم پذیرفته شد
لذا ثبوتا و اثباتا نظام به عنوان نظام ولایی هست
نپذیرفتن ولایت معصومین بی لیاقتی و عدم رشد مردم آن زمان بوده و هیچ کسر شان اهلبیت نیست
وپذیرش در زمان ما رشد و بلوغ شیعه هست که زمینه های حکومت ولایی مهدوی هست انشاالله
سخنرانی/ نگاهی دوباره به روایتی معروف
یک روایت از ۳ امام!
قَصَمَ [یا: قَطَع] ظَهری اثنان: عالم مُتَهَتِّک و جاهل مُتِنَسِّک…
دو کس پشت مرا شکستند: عالمی که پرده دری می کند و نادانی که مناسک می گذارد…
این روایت با اختلاف اندک از پیامبر(ص)، امیرالمومنین(ع) و امام صادق(ع) نقل شده است!
امامت می خواهد چه کند که ایندو کمرش را می شکنند؟! طرح و برنامه کلان پیامبر(ص) و حضرت امیر(ع) و امام صادق(ع) چه بوده ؟! ایندو چگونه در آن خلل می کنند؟!
جواب در یک جمله:
پیامبر(ص) می خواهد “اسلام سیاسی ای” جهانی کند و سپس اسلام را به “ایمان ” و “ایقان” برساند و “اسلام عقیدتی و مناسکی” را موجب شود.
حضرت امیر(ع) و امام صادق(ع) در همان راستا می خواهند “تشیع سیاسی” را گسترش و از درون آن “تشیع عقیدتی و مناسکی” را رقم زنند.
جاهل متنسک، مانع گسترش اسلام و تشیع سیاسی و عالم متهتک مانع ساخت اسلام و تشیع عقیدتی و مناسکی می شود؛ از اینجا کمر می شکنند!
تفصیل را در فایل صوتی بشنوید
شب شهادت امام صادق(ع) / مسجد دانشگاه تهران / حجت الاسلام والمسلمین قنبریان
دانلود سخنرانی «نگاهی دوباره به روایتی معروف» | “دریافت از پیوند کمکی“
اینک آخر الزمان!
أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ حَازِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَیْسُ بْنُ هِشَامٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَهَ عَنْ مِسْکِینٍ الرِّحَّالِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی الْمُغِیرَهِ عَنْ عَمِیرَهَ بِنْتِ نُفَیْلٍ قَالَتْ سَمِعْتُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع‌یَقُولُ:
لَا یَکُونُ الْأَمْرُ الَّذِی تَنْتَظِرُونَهُ حَتَّى یَبْرَأَ بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ وَ یَتْفُلُ بَعْضُکُمْ فِی وُجُوهِ بَعْضٍ وَ یَشْهَدَ بَعْضُکُمْ عَلَى بَعْضٍ بِالْکُفْرِ وَ یَلْعَنَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَقُلْتُ لَهُ مَا فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ مِنْ خَیْرٍ فَقَالَ الْحُسَیْنُ ع الْخَیْرُ کُلُّهُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ یَقُومُ قَائِمُنَا وَ یَدْفَعُ ذَلِکَ کُلَّهُ.
- ترجمه حدیث: از عمیره بنت نفیل روایت شده است که گفت: شنیدم حسین بن علىّ علیهما السّلام مىفرماید: «آن امر که شما انتظارش را مىکشید واقع نخواهد شد تا اینکه پارهاى از شما از دیگرى بیزارى جوید و بعضى از شما در روى دیگرى آب دهان اندازد و پارهاى از شما بر کفر دیگرى شهادت دهد و پارهاى از شما عدّه دیگر را نفرین و لعن کند، پس به آن حضرت عرض کردم: خیرى در این چنین زمان نیست، پس حسین علیه السّلام فرمود: تمامى خیر در همان زمان است، قائم ما قیام مىکند و همه اینها را از بین مىبرد».
پ.ن: ظاهرا توصیه به منع تکفیر و تفسیق و گفتگو و مباحثه به جای آن، اثری ندارد و این مرحله را در بین شیعه و عالمان و روحانیان آن خواهیم گذراند! (لایکون الامر الذی تنتظرونه حتی…)
رویکرد مثبت(الخیر کله…) به این پدیده، شراکت در آنچه حضرت(عج) از بین می برد(یدفع ذلک کله) نیست؛ گذر از این لجن پراکنی ها و عدم مشارکت (به انواع شراکت) در آن است.
از طرفین دعوا (که با زبان برائت از هم سخن می گویند)، یقینیات اعتقادی و ارزشی را قبول و بر همانها استوار بمانیم!
تا ممکن است “سدید” سخن بگوییم و هم “سخن” برادر دینی خود را حمل بر وجه درستش کنیم.
محسن قنبریان ۱۴۰۳/۱/۱۹
جمهوری اسلامی؛ ولایت فقیه ذیل حاکمیت ملی
گفتاری از حجت‌السلام‌والمسلمین محسن قنبریان در شماره چهارم نامه‌جمهور، «ویژه‌نامه مجلس»
➖ مناسبات امر ولایی و امر عمومی در قانون اساسی
➖ ولایت به شرط جمهوریت
➖ شوراهای مستشاری
➖ در اقتصاد تعاون، در حکمرانی شورا
➖ بدتر از مرگ!
➖ نه پوپولیسم، نه نخبه گرایی!
➖ مشکل، اقتصاد سیاسی ست
➖ چرا شما انگ کاپیتالیستی نخورید؟!
جهت تهیه نامه جمهور با ارسال رایگان مبلغ ۱۵۰هزارتومان به شماره کارت:
۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳
به نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم
واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۲۹۰ ارسال نمایید
حرف تازه بعثت
حرف تازه بعثت چه بود که سران قریش حاضر بودند خورشید را در دست راست محمد(ص) و ماه را در دست چپ او بگذارند تا او را از دعوت آسمانی اش منصرف کنند؟
حجت‌الاسلام قنبریان
هیئت لبیک؛ حسینیه هنر، مسجد خاتم الانبیاء
شهریور۱۴۰۲ -مشهد مقدس
خصلت دشمن
خصلت دشمن مون ایناست
۱. دروغ گویی
۲. بخل
۳. سخن چینی و امان از سخن چینی!