چکیده سخنرانی
۱۵مهر۱۴۰۴/ مدرسه علمیه حقانی قم
حجت الاسلام و المسلمین #قنبریان
مقاومت چیست؟
واژه ها تکراری و دستمالی می شوند! بگذارید اول بگویم مقاومت چه نیست؟!
چون بعضاً با اینها اشتباه گرفته شده و میشود!
مقاومت، تَربُّص نیست!
مشتقات تربّص ۱۷ بار و در ۱۲ آیه قرآن آمده؛ صبر و انتظاری است که منتظر رخداد و تغییر حالتی در طرف مقابل است تا در نتیجه آن نفعی به این طرف برسد!
قرآن در حکم شرعی عدّه زنان (ایلاء و وفات و طلاق) از این واژه استفاده کرده؛ زن باید بنشیند تا زمان بگذرد، تا نامحرم امکان محرم شدن یابد!
نوعی بی تحرکی و سپری شدن ایام و تغییر شرایط در بقیه استعمالات درباره کافر و منافق و حتی مومن هست…
مقاومت ضد مذاکره نیست!
نه هر وقت مذاکره نمی کنیم، حتما مقاومت می کنیم (چه بسا تربّص بکشیم)!
نه هر نوع مذاکره و قرارداد با دشمن، الزاما خلاف مقاومت است (مثل حدیبیه و…)
مقاومت، در آمدن در “مستعجلون” و “معوقین” نیست!
مقاومت نه عجله کردن در اقدام است (هلک المستعجلون) و نه به تعویق انداختن اقدام به موقع است (۱۸و۱۹ احزاب)
مقاومت، مقاومت است!
مقاومت، ایستادگی در مقابل اراده بیگانه است. ایستادگی در مقابل نظم و طرح بیگانگان برای منطقه اسلامی -که ایران هم جزء آن است- می باشد. ایستادگی مقابل طرح خاورمیانه جدید، مقابل اسرائیل بزرگ، مقاومت است.
سر این ایستادگی ممکن است در ادامه ی جنگ یا آتش بس و چگونگی های دیگر، مذاکره و حتی توافق های موضعی هم بشود.
پس:
مقاومت، جنگ و حتی دفاع نظامی نیست!
مقاومت، جنگ و دفاع هم دارد؛ اما فقط همان ها نیست.
مقاومت مقابله با طرح بیگانگان است چه با دفاع نظامی چه توافق های موضعی و…
هسته های نظامی مقاومت، کارشان تحمیل اراده خود به دشمن است؛ اما مقاومت پیوست های غیر نظامی (دیپلماسی، اقتصادی، سیاسی و…) هم دارد.
مذاکره و توافق درون نظم تحمیلی، مقاومت نیست!
رقیب اصلی مقاومت(سازش)، پذیرش آن نظم بیگانه یا انفعال و تغافل از آن و بعد مذاکره و توافق با دشمن درون آن نظم است.
مذاکره برای شراکت اقتصادی #درون_آن_نظم آمریکایی-صهیونیستی و رقابت با بازیگران خُرد دیگر (عربستان و امارات و قطر و…) خلاف مقاومت است!
میشود ایران را با پذیرش تجزیه (مصرّح در طرح خاورمیانه جدید) یک امارات کرد و شراکت کرد؛ اما با این پهنای سرزمینی و توان داخلی هرگز نمی پذیرند!
از ۲۰۰۱ به این سو هم دیگر راهبرد نظام سلطه، شراکت اقتصادی یا “راهبرد تغییر با تجارت” نیست!
دو پرده اول آن، اشغال (افغانستان و عراق) / داعش (به نیابت از اسرائیل) بود و پرده سوم طغیان خودِ اسرائیل!
دوتای اول، مقابل مقاومت شکست خورد، سومی هنوز درون درگیری است!
بطور خاص تر از ۲۰۰۱ به اینسو بجای “تغییر با تجارت” ، راهبرد جنگ اقتصادی با “داده” و”دلار” (در موازات طرح های نظامی یادشده) شروع شد!
مقاومت بدون پیوست های اقتصادی و…، مقاومت نیست!
از این رو مقاومت با هسته های نظامی، بدون پیوست اقتصادی و سیاسی و دیپلماسی (عمومی و رسمی)، تقلیل و در واقع تربّص است نه مقاومت!
برای مقابله با تحریم و جنگ اقتصادی، اول ایده بازار و پول مشترک اسلامی بود، که محقق نشد؛ الان ایده چرخش به شرق است.
در داخل هم سیاست های اقتصاد مقاومتی بدین منظور تدوین شد؛ اما میزان تحقق، بالا نیست!
در دیپلماسی و افکار عمومی نیز چالش هایی داریم! در منطقه اسلامی، پروژه ایران هراسی و هلال شیعی و… اثر کرده و به حسب برخی پیمایش ها با فاصله ۴٪ بعد از اسرائیل، تهدید این منطقه ایم!
در داخل نیز تجربه ناکارآمد برجام، بدیل دیگری برای افکار عمومی نساخته است و عملا درصد قابل توجهی، غیرِبرجام را هنوز تربّص و بی طرحی می دانند!
به لحاظ سیاسی، نسبت: مشارکت بالای مردم در امر سیاسی / کاهش فشارهای خارجی (رهبری:۱۴۰۰/۳/۲۶) با چالش مواجه است!
انتخاباتها با مشارکت پایین عملاً به تجاوز نظامی دشمن هم انجامید.
عجیب تر اینکه بدنه ای از اصحاب مقاومت، هنوز به بُن دندان، جمهوریت، انتخاباتِ مشارکتی و رقابتی را پیوست ضروری مقاومت نمی دانند!
مقاومت، طرح و تدبیر برای چالش ها و اقدام جدی برای تحقق پیوست هاست؛ نه صرفاً جشن گرفتن رخدادها یا الهیات سوزی بجای پر کردن رخنه ها!
مطالب مرتبط:
– استراتژی های قرن ۲۰، نوین نیست!
– سخنان یوسف رجی لخت بیانیه ۱۸۰ اقتصاددان