توجه کنید!

این مباحث در مقام تضعیف تشیع عقیدتی و مناسکی نبوده که نمایندگان بزرگش مثل حبیب بن مظاهر و بریر و مسلم بن عوسجه هم در جبهه سیاسی حسین(ع) بودند هم نمونه شیعه عقیدتی و مناسکی کامل؛ بلکه در تبیین این بود که جبهه علوی و حسینی علیه حزب اموی -که ابقائش را حضرت امیر(ع) کافر شدن به آورده پیامبر(ص) می خواند(خ۵۴)- فقط از شیعیان خالص و هویتی تشکیل نمی شود.

جبهه حسین(ع) از سنّی های آن روز هم جذب می کند و شرط تشیع ندارد. گاهی آنها از شیعیان رسمی سبقت هم می گیرند و مشمول “الارواح التی حلّت بفنائک” می شوند!

غیر از جناب حر از زهیر و هفهاف و برادرش و… هم در این مقیاس یاد شد…

البته این شهیدان در مراحل نهایی از شیعیان هویتی امام هم می شوند.

کلماتی در رجز آخر زهیر، یا کلمه “اولیائک” در توبه آخر حر، شاهد بر این حقیقت است…

برای قضاوت بهتر سلسله بحث را اینجا بشنوید!

حجت الاسلام قنبریان

مردم غزه با تحمل مصائب و مظلومیت عالم را بیدار کردند و من از این حیث در جهان اسلام بعد از عاشورا نمونه ای مانند غزه سراغ ندارم. آن چیزی که ورق رفته را برگرداند مصائب حسین (علیه السلام) بود.

حجت الاسلام قنبریان

چهارشنبه ۲ مرداد ماه ۱۴۰۳

امروز دنیا بالاترین نوع سرمایه داری را دولتی می داند که دخالت و ورودی در امور مردم نداشته باشد. آن زمان هم چنین بود. آزادی و لیبرالیسم اقتصادی در ابوسفیان وجود داشت. آن زمان حتی مذهب هم همگی ذیل بازار بوده و به جهت تنظیم گیری بازار بوده است. کعبه و بت و بتخانه و حتی شرک و خدایان چند گانه هم ذیل بازار تعریف میشد و فی الواقع لیبرالیسم حاکم بود.

حجت الاسلام قنبریان

چهارشنبه ۲ مرداد ماه ۱۴۰۳

عاشورا هم عقلانی است هم عاشقانه است.

خوب دقت کنید! عاشورا جمع بین غیب و شهود است. هم خبر غیبی به سیدالشهدا می رسد که پیامبر (صلی الله علیه و آل) می آید در خواب این طور است، ولی وقتی با مردم حرف میزند استدلال می کند، صرفا نمی گوید خواب دیدم رویا ،دیدم به محمد حنفیه می گوید: جایی که استدلالهایش [را] کرده او پا می کند در یک کفش کار تمام بشود میگوید پیامبر این جور گفته است. همه جا شروع می کند استدلال کردن توضیح دادن که آیا نمی بینید به حق عمل نمی شود؟ آیا نمیبینید از باطل نهی نمی شود؟ به رخ می کشد عقلانی ست در عین حال که کاملا متکی به غیب است.

حجت الاسلام قنبریان

سه شنبه ۲ مرداد ماه ۱۴۰۳