برخی تاکید حضرت بر اجتماع عمومی بر بیعت(ان رایتَ الناس مجتمعین علی بیعتی[۱]…)  را صرفاً سیاسی تحلیل کرده برای راستی آزمایی کوفیان معنا می کنند!

درحالیکه شرط بودن رضایت عمومی مردم برای مشروعیت حکومت، جزء باورها و ارتکازات شیعیان علی(ع) بوده است:

1. در نامه شیعیان به امام حسین(ع) نامشروع بودن حکومت معاویه چنین شمارش می شود:
   “تاَمَّر علیها بغیر رضی منها: بر امت بدون رضایت مردم امارت کرد[۲]“
2. جناب مسلم بن عقیل نیز در احتجاج با عبیدالله به همین نکته اشاره دارد: “و تَاَمَّرتُم علی الناس بغیر رضی منهم: بر مردم بدون رضایتشان حکومت می کنید[۳]“

برخی هم منفعل از اینکه لابد بعد القاء می کنند ج.ا رضایت عمومی مردم را ندارد(!) این مبانی را دستکاری یا سانسور می کنند! (در اینباره هم شب اول صحبت شد)

محسن قنبریان

[۱] الفتوح ج۵ص۵۳/مقتل خوارزمی ج۱ص۱۹۶

[۲] مقتل خوارزمی ج۱ص۲۸۲

[۳] اللهوف ص۵۷

این ویدئو قسمتی از ارائه سال قبل است.[۱] چنانچه میگویم مثل آقای ملکیان کسی است که با صداقت و صراحت به این ادبیات امام اشکال می کند؛ و الا کم نیستند کسانی در بین غیر دگر اندیشان، درون بدنه جناح های رسمی قدرت که با ریش و عمامه، علیه این دوگانه کار می کنند؛ با عین حال زیاد هم امام، امام می کنند!

جنگ فقر و غنا، جنگی از سوی مرفهین بی درد و اسلام آمریکایی شان، علیه محرومین است. مرفهین و خوانشی از اسلام که “کانون ثروت” اش، “کانون قدرت” ساخته و می سازد یا از کانون قدرت، به کانونی از ثروت رسیده اند. در سیاست گذاری ها و اجرا، عمدتا دنبال نفع همین طبقه برخوردار و علیه عموم مردم بخصوص طبقات محروم است! اگر اجازه مقاومت به فقراء در مقابل این جنگ قارونی داده نشود، دیگر تجاوز یکطرفه به حقوق عامه اتفاق می افتد!

اینجا جا برای تفصیل نیست؛ دراین کانال برخی از ساختارها، رویه ها، سیاستها و نحوه اجراها برای این جنگ و تجاوز علیه فقرا تبیین شده است!

[۱] فایل صوتی کامل این ارائه را در «الهیات جنگ دائمی فقر و غنا» بشنوید.

1. جعل ولایتِ غدیر، “ولایت باطنی و تکوینی” نبود همین “ولایت ظاهری سیاسی-اجتماعی” بود. اولی جعل ندارد؛ نه غدیر دارد نه سقیفه! دومی است که طرح با مردم و هم غصب از ولیّ دارد. پس غدیر سیاسی را صرفا به مناقب عرفانی خوانی تقلیل ندهیم!
2. “غدیر”، تکرار “عقبه” است. پیامبریِ محمد(ص) از خدا بود، اما مردم مدینه دو عقبه با او بیعت آزادانه کردند تا پیامبر(ص)، حاکم آنها شد؛ هرگز به زور بر آنها حاکم نشد.
   “از این حیث” غدیر یکبار دیگر در ۱۸ ذی حجه ۳۵ هجری تکرار شد وقتی “عامه مردم” به علی(ع) برگشتند و اقلا بعنوان “حاکم عادل” با او بیعت آزادانه کردند!
3. “سقیفه”، بازتولید “دارالندوهِ” مکه است. تصمیم گرفتن بزرگان قریش برای عموم مردم؛ واسطه شدن کانون های خاص بین عموم مردم و پدیده حاکم!
4. چه بسا عالم و شاعر و مداحِ علی باوری که غدیر را با “عقبه” پیامبر(ص) نفهمد و نگوید! کار تمام شده ی آسمان بداند و لازم باشد به زور و “سلطه” بر زمین استقرار یابد!
   و ای بسا متفکر و نویسنده ای سنّی که از سبک حاکمیتِ غدیر بگوید! تصریح بکند یا نکند، “ولایت” را متمایز از “سلطه”؛ و حکومت را حتی وقتی “جعل الهی” دارد، نیازمند “پذیرش مردمی” بداند!

شیعه و سنّی رهزنی نکند؛ غدیر، پیام سیاسی خدا برای انسان در همه زمانها و همه مکان هاست!

مطلب مرتبط: سلسله درس‌های نهج‌البلاغه

* دراینباره گفته و این روزها بیشتر می گویم!

محسن قنبریان ۲۴ تیر۱۴۰۱

شعرسپید علیرضا قزوه را با عنوان: “آن کفش های وصله دار” با صدای گرم حجت الاسلام دیانی بشنوید!

– خلیفه نیستی، سلطان هم! فقط امام اول مظلومانی!

– و جای پنج سال می شد که پنجاه سال حاکم باشی!

– می شد حسین و حسن را باخود همراه کرد

یکی مشاور اعظم و یکی وزیر خزانه داری کل!

– حتی عقیل را می شد سه چهار سالی

با حقوق ارزی آن روز به اندلس فرستاد!

– می شد محمد حنفیه سفیر سازمان ملل باشد!

مانند این پس خاله ها که هنوز و تا همیشه سفیرند!

– می شد بعد خود فکر پادشاهی فرزندان بود!

مثل همین ملک حسین و ملک حسن

مثل همین حیدر علی اف و اف بر این دنیا…

– می شد انبان خویش را پر کرد از شیر مرغ و جان آدمیزاد

از وعده و وعید و افطاری داد با بیت المال!

– در برج های دوبی سهمی داشت!

در بازار بورس دستی!

– برای بردن نان فرصت نیست!

این را به سازمان غله و نان بسپار!

• شعر کامل را در این نشانی مطالعه بفرمایید.

پ.ن:

1. کنار ریسه و شربت و اطعام، از سبک غدیری حکومت هم مذاکره کنیم!
2. .در این ایام مبارک برای شفای بیماران بخصوص حاج آقا دیانی عزیز هم دعا کنیم!

این شعر زیبای سعید پاشا زاده با صدای علی اکبر قلیچ حاوی گوهرهای مهمی از مکتب علوی است:
در دین علی پینه فقط روی جبین نیست!
در مُلک سلیمانی خود کارگری کرد!

اگر دست کارگر مثل سجدگاه مومن بوسیدنی شود و اگر حکّام اقلا به قدر مزد کارگری، از مُلک بردارند، به مکتب غدیر نزدیک تر می شویم!

برشی از گفتگوی حجت الاسلام قنبریان با برنامه گرا خبرگزاری دانشجو/ ۷خرداد۱۴۰۱

اسلامِ خمینی چه تمایزاتی با سایر خوانش ها داشت که توانست انقلاب اسلامی کند؟!

1. در حوزه دانش: جامعیت اسلام و علوم اسلامی و عینیت آموزه ها با توحید
   جداشدن از تکفیر و نؤمن ببعض نکفر ببعض
2. در حوزه بینش: امتدادگیری اجتماعی از آن دانش ناب در اساسی ترین مسائل بشر معاصر (آزادی، عدالت، مردم سالاری و…)
   جدا شدن از تحجر و تجددهای غیر اصیل
3. در حوزه گرایش: تحقق بخشی به آن آرمانها با قیام لله و انقلاب مردمی
   بی نظیری امام در این خصوص!

• این چند دقیقه در واقع فهرستی از مباحثی است که در آستانه رحلت امام در ده جلسه کارگاهی بنام: “اسلامی که انقلاب کرد” ارائه شد
• درسنامه آنرا اینجا ببینید.
• صوت جلسات را از اینجا بشنوید.

امام بعد از پذیرش قطعنامه تازه بر جنگ دائمی فقر و غنا تاکید کرد! این چه جنگی است؟!

• جنگ فقر و غنا به این معنا نیست که مثلا اگر کسی ثروتمند است، اسید بپاشیم روی ماشینش یا برج او را خراب کنیم، نه، باید تبعیض را از بین برد. یعنی آن عامل فقر و غنا ساز باید از بین برود.
• در سطح جهان آن کلونی حاکم و کانون سرمایه داری!

* توصیه میشود در اینباره حتما “الهیات جنگ دائمی فقر و غنا” را ببینید.

حجت الاسلام قنبریان

• رئیس قوه قضائیه هرهفته حرفها و دستورات خوبی می دهد انگار نهج البلاغه می خواند! “به هر متهمی دستبند نزنید”! “وقت دستگیری خانواده را…”!

اما تقریبا هربار هم اتفاقاتی می افتد!

خانمی را دستگیر می کنند انگار گونی بر می دارند! همه هیکل پیدا میشود!

تکذیب هم نمیشود! می گویند پیگیری میشود!

• قنبر را بخوابان و شلاقش بزن[۱]. باید این پیگیری را هم مردم ببینند! نه دادگاهش علنی است نه اجرای حکم دیده میشود!
• انتظار از آقای اژه ای این است که با یک منبری متفاوت باشد!

* گفتگوی کامل را اینجا ببینید.

مطلب مرتبط: http://mghanbarian.ir/interview/5405/

حجت الاسلام قنبریان

[۱] اشاره به روایتی که قنبر از خشم و غلظت، سه تازیانه بیشتر بر مجرم زد و امیرالمومنین(ع) او را خواباند و سه تازیانه اش زد(الکافی ج۷ص۲۶۰)