مجتمع صالح اسلامی، حسنه دنیاست(۴۱نحل)؛ ساخت و حفظ و نگهداری و ارتقایش (جامعه پردازی) وظیفه زن و مرد مسلمان است.

لذا مثلا دستور هجرت شامل همه مسلمانان شد نه فقط مردان؛ زنان هم نه از باب تبعه مردان بلکه مستقلا مامور بدان بودند از اینرو بحث امتحانشان مطرح شد(۱۰ممتحنه)!

 کسی مثل ام کلثوم دختر عتبه به تنهایی از مکه به مدینه هجرت کرد

جامعه پردازی در یک جعل اساسی در فقه خود را نشان داد: ولاء اجتماعی و طرفینی مومنین و مومنات

هم پناه و مأوای همدیگر(۷۲انفال) و هم آمر و ناهی همدیگر(۷۱توبه).

جامعه پردازی قابل قیاس با مثل نماز جماعت نیست که مثلا براساس “مسجد المراه بیتها” اگر کسی فتوای به افضلیت خانه برای نماز داد، قیاس شود که پس به طریق اولی حضورهای اجتماعی دیگر ممنوع!

 چنانچه مساوی با نقشی خاص یا شغلی خاص برای زن هم نیست؛ که اگر فتوای به مرجوح بودن یا ممنوع بودن مواردی از اینها شد، اصل تکالیف اجتماعی هوا شود.

زنان بسیاری در جامعه نبوی و علوی، در جامعه پردازی برای ساخت و نگهداری مجتمع صالح نقش آفرینی می کنند که قله و خورشیدشان صدیقه طاهره(س) است.

کار بزرگ حضرت، ایستادگی در مقابل ارتجاع مجتمع صالح ساخت پیامبر(ص) به دوره قبل از خود است…

* گزیده ای از بحث حجت الاسلام و المسلمین قنبریان در برنامه ماجرا  / ۱۵آذر۱۴۰۳/ شبکه ۴

صوت کامل را اینجا بشنوید.

پیوست: مطلبی مرتبط در دیدار اخیر رهبر انقلاب اسلامی
رهبر انقلاب: در ارزشهای انسانی، جنسیت نقش ندارد/ امام (ره) دخالت در سیاست را بر زنان واجب کردند/ اگر زن خانه‌دار یا زن شاغل هستید باید به فکر جامعه باشید
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح امروز در دیدار جمعی از زنان و دختران:
در سلوک معنوی، در عروج معنوی و الهی، در ارزشهای واقعی انسانی هیچ‌گونه جنسیت نقش ندارد مگر یک مواردی ترجیح یکی بر دیگری که این هم ترجیح زن بر مرد است. در اصل مسئولیتهای اجتماعی هم همین‌جور است.
به تعبیر امام (رضوان اللّه علیه) دخالت در سیاست و در مقدرات اساسی کشور وظیفه‌ی زنان ، حق زنان و تکلیف زنان است یعنی واجب کردند. زنها بایستی در مقدّرات کشور، وظایف اساسی کشور دخالت کنند.
در پرداختن به امور جامعه «مَن اصبَحَ وَ لَم یَهتَمَّ بِأمُورِ المُسلِمینَ فَلَیسَ بِمُسلِم» یعنی چه زن باشد چه مرد باشد. صبح که میکنید شما، زن خانه‌داری، زن کارمندی، زن شاغلی، زن صنعتگری، هر چه، هر کاری میکنید باید به فکر جامعه باشید.  اصل این اهتمام، اصل این وظیفه احساس مسئولیت عمومی است، زن و مرد ندارد. ۱۴۰۲/۱۰/۰۶

مسعود دیانی جملات هشدارآمیز آقا سید روح‌الله را می‌خواند درباره‌ی سستی پس از انقلاب.

او از نگرانی امام نسبت به سستی بعد از پیروزی و نشست بعد از فتح می‌گوید.آنجا که امام می‌گفت:

«وقتی که همه داریم با هم حرکت می‌کنیم که سد را بشکنیم خسته نمی‌شویم، سستی پیدا نمی‌شود.در این راه هرچه جلو می‌رویم قوی‌تر می‌شویم.

اما وقتی که رسیدیم به یک جایی که سد را شکستیم و اعتقادمان این شد که الحمدلله پیروز شده‌ایم،آن وقت است که فرش زمین می‌شویم و سستی پیدا می‌کنیم و آرمان‌هایمان را فراموش می‌کنیم.

در وقت پیروزی بعد از انقلاب که باید برگردیم سراغ اینکه زاغه نشین‌ها وضعشان چطور است؟ اداره‌ای‌ها وضعشان چطور است؟ مردم کوچه و بازار را باید چه کرد؟ مدارس را باید چه کرد؟بی‌حال و بی‌خیال می‌شویم!»

و انگار این همه‌ی دغدغه‌ی او بود.مسعود دیانی با سوره‌اش،ما را به سیر در اعماق دین و تاریخ می‌بُرد، سختی راه رفته را نشان‌مان می‌داد و آرمان‌ها را به یادمان می‌آورد،تا بلکه بی‌حال و بی‌خیال ننشینیم.

ان‌شاالله در بهشت رضوان، همنشین آقا سیدروح‌الله و مهمان اباعبدالله باشی. همین.