برشی از صحبت‌های «حجت‌الاسلام محسن قنبریان» در ویژه‌برنامه تلویزیونی جماران به مناسبت ایام‌الله دهه فجر

بخش اول:

رابطه حقوق متقابل و استیفاء حق

نه حق در مقابل تکلیف بلکه حق در مقابل حق

نکته اول: این حقوق متقابل متکافئ آیا فقط در مقام جعل هست یا در مقام استیفاء هم هست؟

در نامه ۵۰ امیر المومنین ۴ حق را می شمارند: …

در نتیجه: ::و اذا فعلت ذلک وجبت لله علیکم النعمه::

بخش دوم:

استیفاء حق توسط خود مردم در راستای زیان تصمیمات دولت

نکته دوم: استیفاء حق با کیه؟ حق جعل کردی باید بگی استیفائش کیه؟!

یه موقع حق معین هست و یه موقع حق استیفاء با خودش نیست و مخلوط با دیگران است

جمعه ۲۱ دی ماه ۱۴۰۳

حجت الاسلام قنبریان

گزیده سخنرانی روز اول اعتکاف رجب

فصل‌بندگی۱۴۰۳

اسلام در وقتی که ظهور کرد در جزیره العرب، بانوان حیثیت خودشان را پیش مردان از دست داده بودند؛ اسلام آنها را سربلند و سرافراز کرد، اسلام آنها را با مردان مساوی کرد. عنایتی که اسلام به بانوان دارد بیشتر از عنایتی است که بر مردان دارد…

اگر زنهای انسان‌ساز از ملتها گرفته بشود، ملتها به شکست و انحطاط مبدل خواهند شد. زنها هستند که ملتها را تقویت می‌کنند، شجاع می‌کنند.

بانوان در صدر اسلام با مردان در جنگها هم شرکت داشته‌اند. مقام زن مقام والاست؛ عالی رتبه هستند. بانوان در اسلام بلندپایه هستند.

ما می‌بینیم و دیدیم که زنها، بانوان محترمات همدوش مردان بلکه جلو مردان در صفِ قتال ایستادند. بچه‌های خودشان را از دست دادند، جوانان خودشان را از دست دادند، و شجاعانه مقاومت کردند…

زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد…

از خیانتهای بزرگی که به ملت ما شد این بود که نیروی انسانی ما را از دست گرفتند؛ نیروی جوانان ما را به عقب راندند، نیروی بانوان ما را به عقب راندند، بانوان ما را منحط کردند؛ خیانت کردند بر ملت ما. بانوان ما را ملعبه کردند؛ بانوان ما را مثل عروسکها کردند. بانوان ما جنگجو بودند، اینها خواستند ننگجو باشند!…

اسلام زن را مثل مرد در همه شئون -در همه شئون- همان طوری که مرد در همه شئون دخالت دارد زن هم دخالت دارد…

(امام خمینی (ره)؛ ۱۳ اسفند ۱۳۵۷)

پ.ن:

سرنوشت در لبنان فعلا مقاومت سخت است و زن اش را می بینید!

“شجاع کننده ملت”، “جلوی مردان”، “جنگجو”و…

محسن قنبریان

رونمایی از رشته مطالعات عدالت اجتماعی

دوشنبه، اول بهمن ۱۴۰۳_قم

حجت الاسلام والمسلمین قنبریان:
نگیم ارباب حسین علیه السلام

أَنا أَکثَرُ مِنکَ مَالاً وَأَعَزُّ نَفَراً وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِیدَ هَٰذِهِۦٓ أَبَداً

«… پس به رفیق خود که با وى گفتگو مى کرد گفت: من از جهت مال از تو بیشتر و به عده از تو نیرومند ترم. و به باغ خود شد در حالى که ستمگر به نفس خویش بود گفت گمان ندارم که هیچ وقت این باغ نابود شود. گمان ندارم رستاخیز به پا شود، و اگر به سوى پروردگارم برند سوگند که در آنجا نیز بهتر از این خواهم یافت.

رفیقش که با او گفتگو مى کرد گفت: مگر به آنکه تو را از خاک آفرید و آنگاه از نطفه و سپس به صورت مردى بپرداخت کافر شده اى. ولى او خداى یکتا و پروردگار من است و هیچ کس را با پروردگار خود شریک نمى کنم.

چرا وقتى به باغ خویش در آمدى نگفتى هر چه خدا خواهد همان شود که نیرویى جز به تأیید خدا نیست، اگر مرا بینى که به مال و فرزند از تو کمترم؛ باشد که پروردگارم بهتر از باغ تو به من دهد، و به باغ تو از آسمان صاعقه ها فرستد که زمین بایر شود.

یا آب آن به اعماق فرو رود که جستن آن دیگر نتوانى و میوه هاى آن نابود گشت و بنا کرد دو دست خویش به حسرت آن مالى که در آن خرج کرده بود زیر و رو مى کرد که تاکها بر جفته ها سقوط کرده بود، و مى گفت اى کاش هیچ کس را با پروردگار خویش شریک نپنداشته بودم.

و او را غیر خدا گروهى نباشد که یارى اش کنند، و یارى خویش کردن نتواند.

در آنجا یارى کردن خاص خداى حق است که پاداش او بهتر و سرانجام دادن او نیکتر است …»

هُنَالِکَ ٱلوَلَٰیَهُ لِلَّهِ ٱلحَقِّ

آیات الهی ۳۲ تا ۴۴ کهف را اینجا بشنوید!

سلسله محتوای نظریات شهید بهشتی در زمینه حکمرانی ـ ویدئوی سوم