دکتر ربیعی -وزیر سابق کار و رفاه- درباره مرحوم نوربخش -رئیس فقید سازمان تأمین اجتماعی- توئیت کرد که: او نیمی از حقوقش را به بیت المال برمی گرداند.
🔺 چندی قبل هم در هیاهوی #ژن_خوب کسی درباره پسر شهید رجایی توییتی گذاشت که: آقازاده نیست و پست دولتی ندارد و حتی از سهمیه خانواده شهدا استفاده نکرده!
🔺 در موج اعتراضات کارگری این سالها بخصوص برای تأخیر در پرداخت حقوق، نامه ای از شهردار شیراز رسانه ای شد که از مدیر مالی خواسته بود حقوق او و معاونان را پس از کارگران (رسمی،پیمانی،شرکتی) پرداخت کند!
🔺 و…
🔶 منتقد اجتماعی (البته اصیلش) مثل طبیب است. گرچه بیشتر با بیماری ها، امراض و آفات سروکار دارد اما برای درمان همیشه باید توان و سلامتی طرف را هم سنجش کند. گاه برای یک جراحی، باید بیمار را تقویت کرد یا برای کاهش عوارض یک دارو، به مریض تقویتی هم داد!
جراحی های اجتماعی-سیاسی در کالبد دولت و حاکمیت اما با “روح جامعه” و “در حیات اجتماعی” انجام می شود. اگر روح و روان جامعه با تکثیر امراض و تلقین بیماری ضعیف شد، آنوقت کار جراحان هم سخت میشود.
🔶 بازگفتن نمونه های “اعتقاد ساز” توسط منتقدان اجتماعی و رسانه های مستقل، در کنار پرداختن به آفت ها و فسادها، روح و روان جامعه و مزاج آنرا برای اصلاح و ترمیم مهیاتر می کند.
همین جا بگویم: برخی نباید از نمونه های اعتقاد ساز صرفا بعنوان “مسکن” استفاده کنند. فرق این دسته با منتقدین حکیم اجتماعی این است که اینان دنبال اصلاح و جراحی مفاسد نیستند و فقط می خواهند جامعه را آرام کنند.
اما منتقدین دلسوز در حالی که سهمی از بسته تولیدی خود برای مخاطب را به پدیده های اعتقاد ساز اختصاص می دهند، در کنارش به آسیبها و ضرورت جراحی ها توجه می دهند. برای مثال در کنار رسانه ای کردن وضعیت معیشتی فرزندان و نوه های شهید رجایی(۱) به ۴۰۰۰آقازاده خارج نشین و پدیده مضر آقازادگی هم توجه می دهند.
پس دادن نصف حقوق از سوی مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی، اندازه نمونه آن شهید عزیز در دفاع مقدس(۲) قابل افتخار است لکن این مانع پرداختن به مفاسد سازمان (چنانچه در سالهای پیشین) یا اجحاف های جاری به محرومان و مستضعفان در همین سازمان نمی شود.
🔶 فعالین دلسوز رسانه های مجازی همواره از نام بردن الفبایی مفسدان گله مند بوده اند. اما خوب است در نمونه های اعتقاد ساز از آن روش الفبایی استفاده کنند.
شبکه وسیع رسانه مجازی و لشکر مومن مطالبه گر اگر در هر شهر و استان، مدیر خوب یا اخلاقی پسندیده را با حروف اول اسم و فامیل رسانه ای کنند هم اعتقاد سازی کرده و روح روان جامعه را برای اصلاح و جراحی های لازم آماده می کند و هم زمینه تقلب ها و ریاکاری ها و زهد فروشی ها را می گیرد. تا مدیری خدای نکرده با یک ظاهر سازی مقطعی در ترک جنبه ای از دنیا، دنیاطلبی افزون در ابعاد دیگر نکند. چرا که نمونه این مدیران هم در تاریخ ۴۰ساله انقلاب کم نبوده و بیشتر موجب اعتقاد سوزی در مردم شده است.
در یادداشتی دیگر از نقش مسئولان در افزایش پدیده های اعتقاد سوز خواهم گفت.
#لشکر_مومن_مطالبه_گر
#پدیده_های_اعتقاد_ساز
#نام_بردن_از_مدیران_خوب_با_حروف_الفبا
___________________
پی نوشت ها:
(۱) https://www.khabaronline.ir/news/800882
(۲) http://shiraze.ir/fa/news/54688
محسن قنبریان
۹۷/۸/۲۸
