بایگانی برچسب: s

سخنرانی/ جهاد امید آفرینی

سخنرانی با عنوان «جهاد امید آفرینی»، ایراد شده توسط حجت الاسلام قنبریان، در شب نیمه شعبان سال ۱۴۰۰ ش، در مسجد دانشگاه شریف منتشر می‌شود.

شرحی بر حدیث امام کاظم(ع) که فرمود: الشیعهُ تُربَیّ بالامانی: شیعه را آرزو تربیت کرده است؛ را در دو جلسه سخنرانی نیمه شعبان و نیمه رمضان حجت الاسلام محسن قنبریان بشنوید.

برای جهاد امید آفرینی و امید بانی انقلابی نه محافظه کار شاید مفید باشد!

شرحی بر روایت: الشیعهُ تُربَّی بالامانِیّ

آرزو و امید چگونه یک امت را تربیت می کند؟!

  • در استضعافها و ظلم دشمنان!
    – کربلاها و سقیفه ها
  • ناکامی ها و خیانتها درون جبهه خودی!
    – خیانت نزدیکانی در بیت امامت!
    – خیانت مراجع و وکلای آنروز!
  • آرزو و امید شیعه را سرپا نگه داشت!

تفصیل را در فایل صوتی بشنوید!

دریافت سخنرانی «جهاد امید آفرینی» | “دریافت از پیوند کمکی

سخنرانی «مهارت امیدبانی»

تکمله ای بر شرح روایت: الشیعهُ تُربَّی بالامانِیّ

آرزو و امید چگونه یک امت را تربیت می کند؟!

حتی وقتی از نهضت به نظام رسیده و ناچار میشود دوباره از نظام به نهضت برگردد!

  • سه دوره انقلاب اسلام براساس سخنرانی ۶۹/۱/۲۲ رهبر انقلاب:
    ۱. دوره نهضت رسول الله در مکه
    ۲.دوره نظام و تبدیل نهضت به حکومت و نظام (از مدینه رسول الله تا شروع امامت امام مجتبی)
    ۳. دوره برگشت به نهضت و دست کشیدن از نظام و حکومت، اما خواهان دوباره آن بودن(کار بزرگ امام مجتبی)
  • وقتی امام مجتبی(ع) نخواست با کانال آلوده اموی نظام را حفظ کند و بر مرحله نهضت برگشت، برخی آنرا ذلت بعد از عزت دیدند!
  • شیعه در این به ظاهر تنزل هم باز به آرزوی حکومت اصیل شیعی ماند و تربیت شد!

تفصیل را در فایل صوتی بشنوید!

پیوست: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2291

دریافت سخنرانی «مهارت امیدبانی» | “دریافت از پیوند کمکی

پیوست سخنرانی مهارت امیدبانی
(بخشی از سخنرانی رهبری در ۶۹/۱/۲۲)

حسینی تر از ریسه و چراغ ، اولویت دار تر از تکثیر ایوان طلا!

بعد از طرح درمان رایگان شهروندان عراقی با درمانگاههای سیار از نوامبر۲۰۲۱ ، عتبه حسینی مصادف با میلاد سید مظلومان(ع)، بازسازی منازل قشر کم درآمد عراق را سرلوحه کار قرار داد.

نقشه راه روشن است:

اَرِنی فِی آلِ محمَّد علیهم السلام مَا یَامُلوُن…

خدایا به من بنمایان درباره خاندان محمد(ع) آنچه آنان آرزو دارند…

روابط عمومی جای روایت آوینی!

چگونه روایت فتح، گمنامی و بی‌نشانیِ لشکر مخلص خدا را ویران نمی‌کرد اما روایت مجازی، فعالیت‌های زیادی را شوآف و در افکار عمومی “حبط” و نابود می‌کند؟!

توجه: ما ناچار به ابتکار سبک خویش‌ایم. با سبک رقیب نمی‌توان ارزش‌های اسلامی مثل اخلاص و ایثار، پرکاری با گمنامی را نمایش دهیم.

حال که به هر دلیل همدلی، مواسات و خدمات اجتمایی هم در “رزمایش” صورت‌بندی می‌شود؛ مراقب باشیم “آیشِ” آن، رنگ روایت فتح آوینی داشته باشد نه شوآف‌های چندش‌آور برخی آدم‌ها و گروه‌ها که اثر ضد تبلیغی‌اش دو چندان است.

در روایت فتح، راوی واقعا سوم شخص بود، نه از زبان سوم شخص اما واقعا، روابط عمومی آن نهاد.

آوینی عضو یکی از گردان‌ها نبود تا روایتش رقابت بین گردان‌ها در گزارش کار بیافریند. “فتح را”، “بسیجی را”، “اخلاص” را روایت می‌کرد “نه آدم‌ها” و “نه تشخّص‌های اینجائی” و “نه تعیّن‌های رقیب هم”!

اما پیج‌ها، سلفی‌ها، دوربین گروه‌ها، گوشی راننده و همراه‌ها، بعضا کسوت روابط عمومی پوشیده است. آمده رزمایش این قرارگاه را بزرگ کند نه مواسات مردمی را!

زوم کرده، ابتکار فلان امام جمعه را نمایش دهد نه در صحنه بودن روحانیت و نهاد نماز جمعه را!

لذا آدم‌ها و تشخّص‌ها، مرکز پیام می‌شوند نه کارها و اعمال صالح!

حتی ممکن است کارهای جهادی، جای ابژه، سوژه شوند! پرداخت ذهنی-مجازی‌شان، ریخت تحققشان را معلوم کند نه برعکس!

چند توصیه:

  1. رسانه‌ای‌های انقلابی، آوینی شوند و فعالیت‌های جهادی و خدماتی نیروهای مردمی را “بالسویه” گزارش کنند؛ تا هرکدام برای خود تیم رسانه‌ای و روابط عمومی نسازند.
  2. در گزارش‌ها، کار را گزارش کنند نه آدم‌ها و تشخّص‌ها و تعیّن‌ها را.
    بینندگان اولین‌بار رزمنده خط مقدم را دیدند که از دوربین می‌گریخت و از مصاحبه استنکاف می‌کرد. بعدها برخی مردم در خیابان‌ها قبل از ۲۲بهمن و انتخابات از مصاحبه استنکاف کردند(که پخشش نمی‌کنیم)! [این جابجائی هم بی ارتباط نیست!]
  3. گروه‌های مردمی، خدمت به مردم(غنی و فقیر) را وظیفه ذاتی خود بخواهند؛ نه ویترینِ وظیفه‌ای دیگر یا برای اختیاراتی افزونتر!
    مردم بخاطری که سنگینی بار انقلاب و جمهوری اسلامی را تحمل می‌کنند، لایق سپاسگزاری و خدمتند.
    اگر خدمات برای چیز دیگری نشد، بسیاری از آسیب‌ها رخت بر می‌بندد.
  4. خدمت مادی کوچک ما، خسارت روحی و آبروئی بزرگ به نیازمندان نزند. قِسمِ خویشتن‌دار و مُتعفف را سائل و دست‌دراز نکند. زیر نگاه هیئت همراه و دوربین، حیثیت و آبرویش بخاطر رفع نیازش نرود!

محسن قنبریان
۹۹/۲/۱

زکات یا کفاره؟!

  • جامعه می داند طلبه هایی که شبی جای رفتگران(در گناباد) و روزی جای نیروهای امداد(در اهواز) و… رفتند، شهریه شان به نصف حقوق آنان نمی رسد؟!
  • پیج داران اینستا خبر دارند گستره ی این نمونه ها چقدر وسیع است؟! از گروههای جهادی در صحراهای کرمان و سیستان تا مناطق صعب العبور چهارمحال و لرستان خبر دارند؟!
  • بدبینان که همه چیز را نمایشی و ظاهر سازی می بینند از صدها نمونه گمنام و بی صدا سراغی نمی گیرند؟!

✅ بنده تقریبا با طلاب هر شهر و مدرسه ای مواجه میشوم کارهای کوچک و بزرگ از این دست می شنوم و می بینم. این همان “فضیلت فراموش شده” ای است که روزی از مثل ملاعباس تربتی در کتابی به همین نام می خواندیم و امروز به برکت انقلاب اسلامی و روحیه جهادی در حال گسترش است.

👇اما حرف اصلی ام با خود این عزیزان است:

❓فکر می کنید کار شما از مصادیق زکات و تبرع است یا کفاره؟!!
در احادیث “هرکار خیری، صدقه است” ، “زکات نیروی بدنی، کمک به افتادگان است” ، “کارهای خیر، زکات نعمت” و “نیکویی کردن به همسایه ها، زکات رفاه” ای است که ندارید!
اما کارهای زیبایتان، “کفاره”ی عمل سوء تعدادی اشراف ریش دار هم هست!
کفاره، کارکردش پوشاندن و دفن و بی اثر کردن کار قبیح است.
خانه های میلیاردی برخی اشراف مذهبی، ماشینهای دودی و دوری از مردم برخی بزرگترهایتان، تله کابین ها تا اروپاگردی های برخی عمامه به سرهای غیر روحانی، مهمانی ها و تالارهای آنچنانی و اسراف آقازادگان سفیه برخی پرطمطراق ها و ساختمانهای مجلل و اضافی برخی مدرسه داران و… اعتماد عمومی به نهاد روحانیت را بدجوری دارد تخریب می کند. ۵سال پیش در نظر سنجی ای ۵۷/۳%مردم نمره منفی به ساده زیستی روحانیت دادند حالا که خیلی بدتر!
ضربه اعتقادی آنانی -که به تعبیر حضرت آقا مثل موریانه اعتماد هزار ساله مردم به روحانیت را می جوند- موجب شده کارهای درست و عالی و به جای شما، صدقه و تبرع تلقی نشود بلکه کفاره عمل سوء دزدان لباس شما در جامعه دیده شود!
بخاطر همین جامعه با کار شما مواجهه کار ملاعباس تربتی در زلزله تربت حیدریه نمی کند و انگار اینها را وظیفه شما می داند! بلکه بدبین است که آیا آخوند پرنفوذی که شدید هم چنین می مانید؟!

⬅️پس کنار پرداخت کفاره ی عمل سوء هم لباسهای کمتر اما درشت تر خود، برای کاهش آن قبایح در لباس پیامبر(ص) هم کاری بکنید. نمی شود دانه درشتهایی گناه کنند و کفاره اش را کوچکترها بدهند!
بهترین دارایی شما “علم” و “بیان” است و زکات آنها، “وادار کردن[صنف]خود به عمل” و “اندرز دادن” و نهی از منکر کردن است. عمل خود را با قدرشناسی از اساتید زاهد و مهذب تکمیل و با دستبوسی و تملق غیر وارستگان تباه نکنید.

🔺مطالب مرتبط:
– با هجوم موریانه ها چه میتوان کرد؟
– آخوندها کجایید؟

محسن قنبریان
۹۷/۹/۳۰