۱۰٫ خدا خانه اش را پیش مهمان می فرستد!
خوبی ها و بدی ها بر اعضا و جوارح می نشیند اما اثرشان را به قلب و جان ما می نهند.
مثلا قربانی کردن یک عمل حسنه است که اثرش ” تقوای قلب” است. گوشت قربانی را فقرا می خورند اما تقوای قلب، بنده را به خدا نزدیک می کند. سیئات هم همینطور است. هر گناهی اثر سوئی بر قلب می گذارد که قرآن آن را “خطیئه” می نامد.
خطیئه بر وزن فعیل دلالت بر انباشت می کند.آن قدر این حالات سوء در قلب پر می شود که جان آدم را احاطه می کند.
قرآن می فرماید:” من کسب سیّئه و احاطت به خطیئته فاولئک اصحاب النّار هم فیها خالدون(۸۱ بقره) :کسانی که گناهی مرتکب شوند و اثر گناهشان همه وجودآنها را فراگیرد (و جایی برای رحمت الهی در آن نباشد) آنها همدم آتش اند و در آن جاودانه خواهند بود.”
این وضع بدی ها و انباشت حالات سوء در قلب ، چاره جز لطف خدا ندارد. خدای مهربان به بنده این لطف را دارد که اگر از گناهان کبیره دست بردارد، او سیئات و خطیئه ها(حالات سوء قلب) را از او پاک کرده و او را به جایگاه ارجمند و دار کرامتی وارد می کند.( إِن تَجْتَنِبُواْ کَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَنُدْخِلْکُم مُّدْخَلاً کَرِیمًا)(۳۱نساء)
گاهی لطف را از این هم بیشتر می کند و منتظر اجتنابِ بنده اش از کبائر نمی ماند. دار کرامت و “مدخل کریم” را پیش می فرستد تا در آن فضا و جایگاه، بنده توفیق یابد گناهان کبیره را ترک و خطیئه ها(آثار سوء قلبی) از او زدوده شود. خوبی ها و تقوا نیز به جایگاه و مدخل مورد پسند می رساند(۵۹ حج)
متقابلاً دار کرامت و مدخل کریم و رضایت اگر بر پا شود اعمال مؤثرتر و تقوای قلب افزون می شود.
رمضان الکریم،ماه مبارک الهی یکی از مصادیق “مدخل کریم” است که برای وارد شونده است؛ از بین برنده ی آثار سوء گناهان و افزاینده تقوا و آثار اعمال صالح در قلب است.
لذا کارکرد دهم را امام صادق(ع) تَخفیفُ السَّیِئات وَ تَضعیفُ الحَسَنات شمرد.
(بازنشر رمضان ۱۳۹۵)