۴٫ صحن و رواقهای مسجد الحرام!
کدام کعبه و مسجدالحرام آباد است؟
۱٫ وقتی به بهترین و گران قیمت ترین “سنگها” مزیّن اما پر از “بتها”ست و گردش غافلان و کافران به “سوت و کف” می چرخند!
۲٫ وقتی ساده و بی آلایش اما محل توجه است و مومنان درآن به زیارت آمد و رفت کرده و در طوافند!
آیه۱۱۸توبه می گوید دومی موجب عمارت بیت الله است.
اعضاء ظاهر و باطن را می شناسی؟
دست و پا و گوش و چشم و زبان و… (اعضاء ظاهر)و خیال و وهم و قوه جاذبه و قوه دافعه و… (اعضاء باطن)؛اینها “صحن و رواقهای دل” هستند و “دل حرم الله”
گاه دل پر از بت های غیر خداست و این صحن و سراها هم زیبا و باشکوه اما جز فضای غفلت نیستند. حتی نماز و عبادتش مثل سوت و کف است خیلی اثری بیشتر از استادیوم نشینها ندارد.
اما اگر با رمضان، قلب صفا گرفت و شبح یار در آن افتاد و جوارح طاهر شده و در خدمت دل شدند می بینی همین دست و پا و چشم و گوش آباد می شوند و سرای یار:
چشم می بیند اما نمی چسبد ؛ “عبور میکند” و عبرت می گیرد…
دست و پا از خدمت تن درآمده مسجد و حسینیه شده اند که در آنها “جلسه ذکر” برقرار است…
گوش مراقب شده هر چیز به حرم نریزد. شنیدنی ها، فضای دست و پا را معطر، و خشوع و خشیت در آنها ایجاد کرده اند…
خیال از پرسه زنی بی جا مانده ، بنزین لاهی کشیدن ندارد و به اعتکاف حرم نشسته تا نادیدنی ها ببیند…
و جاذبه و دافعه دارند. دنیای جدیدی تجربه می کنند.
اشتهاء به غیر خوردن و پوشیدن و خوابیدن میل کرده و …
اینجا “عُمره” است بخاطر رمضان و روزه موجب “عمارت” ظاهر و باطن شده است.
لذا امام صادق(ع) کارکرد چهارم را “عماره الظاهر و الباطن” معرفی فرمود.
(بازنشر رمضان ۱۳۹۵)