درسهایی از نهج البلاغه
حجت الاسلام قنبریان؛ ۱۱ آبان ۱۴۰۳
سه مبارزه ای که نباید بین شان خلط کرد!
- قیام درون جامعه اسلامی علیه جائر یا غاصب برای تشکیل حکومت ولایی
وجوبش منوط به شرائط و نداشتن توالی فاسد
خطبه۵ در اینباره (افلح من نهض بجناح اواستسلم فاَراح)
– شرائط مثل یار و ناصر
– توالی فاسد مثل ارتداد عمومی (ر.ک: ولایه اللهیه الاسلامیه/ آیت الله مومن/ ج۱ص۱۷۲الی۱۷۸)
روایات تقیه و احلاس بیوت و مانند آن متعلق به این نوع مبارزه است. - جهاد ابتدایی با مشرکان
منوط به حضور و اذن امام (بنابر مشهور)
واجب کفایی بر مردان سالم و توانا
صدر خطبه۱۴۶ در اینباره است…
الان محل ابتلاء ما نیست! - جهاد دفاعی؛ که برخی فقهاء تا ۴قسم شمرده اند:
۱. برای حفظ اساس اسلام دربرابر هجوم کفر، به هدف محو اسلام
۲. برای دفع متجاوزان به خون و ناموس مسلمانان(چه کافر چه ناصبی)
– غارات در زمان امیر(ع)، داعش در زمان ما
۳. برای دفاع از مسلمانانی که با گروهی از کفار درگیرند و ترس مسلط شدن کفار بر آنان است (ولو اساس اسلام در خطر نیست)
– دیروز جنگ ایران و روس، الان لبنان و اسرائیل
۴. بیرون راندن کافران اشغالگر از سرزمین اسلامی
– مثل الان فلسطین
– این اقسام را کاشف الغطاء افضل و کشته اش را مثل شهید در رکاب حسین(ع) می شمارد!
اغلب صور این جهاد : بی نیاز اذن امام و فقیه/ واجب بر مرد و زن، کوچک و بزرگ، سالم و بیمار، دور و نزدیک!/ جواز همکاری با سلطان جائر در آن/ و…
ذیل خطبه۱۴۶ و خطبه های ۲۷ در اینباره است.
گلایه ای از حوزه در اینباره
