جلسه سیزدهم / ۲آبان۱۴۰۴
حجت الاسلام قنبریان
ادامه پیامدهای عدم تحقق حقوق متقابل مردم و حکومت / بسته دوم توالی های سوء:
- فَعُمِلَ بالهَوی
جامعه ای که دچار اختلاف کلمه و دغل کاری در دین شده و امور از مجاری اجتماعی کَنده شده؛ تبعاً براساس هوی و هوس عمل می شود!
پدیده خود امامی!
تصویر مساله در هر دو صورت اجحاف والی/ غلبه رعیت:
– اجحاف والی در امور دنیایی؛ رها کردن دین، خود امامی مردم را در پی دارد!
– اجحاف والی در دین؛ حرکت پاندولی جامعه به عمل کردن به هوی و هوس می کشد!
– در غلبه رعیت و بی اقتداری حکومت هم که قصه روشن است!
توجه دوباره به حقوق اساسی و نیاز بدان برای تربیت عمومی جامعه - عُطِّلتِ الاحکام
لازمه بیّن عمل به هوی، تعطیل احکام الهی است.
کلونی ها و ائتلافها بر عصیان شکل می گیرد
تصویر مساله در صورت غلبه رعیت: آنارشی و خود امامی به تعطیل احکام می انجامد
در صورت اجحاف والی؛ مثل فراز قبل
دو دستور در اینباره:
الف) اجبار نکردن مردم در چیزی که گردنشان نیست (نامه ۵۳)
ب) همان که گردنشان هست هم با استیفاء حقوق و تمام رفق (غرر) - و کَثُرت عِلَلُ النفوس
بیماری های جانها زیاد می شود!
بسته آخر پیامدهای زنجیره توالی:
وحشت نداشتن از حق بزرگی که تعطیل شود یا باطل بزرگی که برپا شود!
امر عمومی دیگر مساله کسی نیست!
این در آینه تاریخ صدر اسلام پیداست
ذلیل شدن ابرار و عزیز شدن اشرار و بزرگ شدن عقوبت خداوند بر بندگان!
این هم لازمه قهری برای قبلی است!
کار می کشد به کربلا و عاشورا!