دهه ۷۰، دو مسیر موازی شکل گرفت؛ یکی بازخوانی انتقادی اندیشه‌های امام برای نقد وضع موجود، و دیگری پروژه تطهیر طبقه مرفه جدید با تفسیری بی‌خطر از امام!

نتیجه چه شد؟ امامِ دهه ۷۰، امام‌زاده‌ای شد که نه کور می‌کند نه شفا می‌دهد. امامی که طبقه مرفه پیش از انقلاب را زمین زده بود، تبدیل شد به امامی که با خرده‌پاهای طبقه مرفه جدید هم نتواند برخورد کند.

فیلم کامل گفتگو با مجتبی نامخواه در شماره بیست‌وسوم دوخط را از پیوندهای زیر ببینید.

رعیت اصلاح نمی شود الا با اصلاح حاکمان/ استقامت بر حقوق اساسی دولت شایسته را ایجاد می کند!

ایده قانون اساسی و شهید بهشتی اشتباه بوده؟! / با اقتصاد نئولیبرال نمی توان اصل ۴۳ قانون اساسی را محقق کرد.

سالروز شهادت سپهر دانش و بینش، امام محمد باقر علیه السلام را تسلیت عرض می‌کنیم.

نگاه ایستا به دین داری غلط است!

آیا وضعیت از دوره پهلوی بهتر شده است؟/ رهبر انقلاب ۱۲ بار فرمودند در حوزه عدالت عقب ماندیم/ با اقتصاد نئولیبرال نمی‌توان اصل ۴۳ قانون اساسی را اجرا کرد!

با این تعریف از از رجل سیاسی محال است شهید رجایی رئیس جمهور شود! / کاخ داشتن و زندگی تجملاتی جز مذهبی که با آن بیعت کردیم نیست!/ سرمایه داری بیرون دولت مشکلی ندارد اما نباید رجل سیاسی-مذهبی باشد چون تعارض منافع دارد!

برش از یک سخنرانی، موجب وزن دهی بیشتر آن قطعه شده که شاید مطلوب نهایی گوینده نباشد؛ این کلیپ در کانال رسمی بنده منتشر نشد.

اشاره ای به سخنان ناقد محترم:

1. به رخ کشیدن رهبری در تایید روایتی بی ربط، وقتی ایشان نفر دوم با مطهری است، به چشم بندی می ماند!
   ایشان بجای قالتاق، “انگلیسی” به کار می برد! نه صرفا تبری از عمل افراد میجوید و نه آنان را غیر شیعه می داند! بلکه مکرراً “آن خوانش از تشیع” را انگلیسی می خواند! (اینجا)
2. مطهری اشتباه نمی کند!
   این کار مصلحانِ شیعه در روایات منع نشده؛ بلکه به عکس خود رئیس مذهب آن را بنا نهاده است!
   ترجمه عرفی “یستأکل بنا” در “اصناف شیعه” تعبیر خنثی تری از قالتاق نیست!(اینجا)
   تا در کنار “شیعه تنوری“، “محب دجالی” و تا کنار عالم وارث، “مضرتر از لشکر یزید” عنوان نشود، تشیع اصیل جریان نمی یابد. برچسب زنی به افراد حساب دیگری دارد!
3. روایت ابن جندب خروج از بحث و همان است که اول بیان بیرون شد.
4. سلطان در تعابیر علمای صفویه با سلطنت اموی مشترک لفظی است!
5. تشیعِ محمدی، “اسلام ناب” است؛ فرقه ای کنار فرقه ها نیست؛ وقتی مثل ائمه ی مصلح اش خوانش های انحرافی از آن سلب شود، نه تقدس از معصوم به “عنوان تشیع” سرایت و حتی خوانش بیّن الغی مصون از تعرض گردد!

امام صادق(ع) خود با تشیع چنین نکرد، مصلحانی مثل خمینی و مطهری و بهشتی و خامنه ای از او تأسی کردند.

 حتی اگر در صغریات به نظرتان اشتباه کنند اصل صنف بندی و تنزیه، سیره معصوم است.

روایات شما حکم افراد در تشیع اصیل را می گوید نه تایید هر تشیع!

* تشیع نو اصیل و نااصیل

محسن قنبریان

ما هم باید کار مردم رو اینطوری راه بندازیم