• کسی با اسماعیل(ع) وعده ای کرد. تاریخِ وفا هم معلوم نکرد؛ اسماعیل(ع) یک سال بر وعده ماند و “صادق الوعد” لقب گرفت(۵۴/مریم)
  همین اسماعیل است که با شکنجه و کندن پوستش به شهادت رسید[۱].
• بیغوله نشین ها و کوخ نشین ها، صادق الوعدهای انقلاب اسلامی اند. نه یک سال که چند دهه است، منتظر تحقق وعده عدالت و رفع تبعیض، بر عهد خود با امام و انقلاب مانده اند!
• از قضا کشته و شکنجه هم می شوند؛ اما -بخاطر نجابتشان- نه پی احقاق حق خود، بلکه باز هم پی انجام تکلیفِ حفظ نظام!
• جبران خون این اسماعیل ها، صادق الوعدیِ نظام نیست؟! جبران عقب ماندگی در عدالت و…؟!

محسن قنبریان

[۱] ر.ک: علل الشرایع ج۱ص۷۷و۷۸/المیزان ج۱۴ص۶۳