درسنامه کارگاه آموزشی “اسلامی که انقلاب کرد” (اسلام به قرائت امام خمینی) منتشر می‌شود.

این درسنامه شامل زیر مجموعه‌های زیر خواهد بود:

“دریافت درسنامه کارگاه آموزشی “اسلامی که انقلاب کرد” (اسلام به قرائت امام خمینی)” | “دریافت از پیوند کمکی“

کمی عجیب نیست روحانیون و مجتهدین شاخص جمهوری اسلامی اغلب اقتصاد نمی دانند و تئوری ها و سیاستهای مکاتب اقتصادی را به تفکیک نمی شناسند؟!

به تعبیر امام خمینی، “بصیرت و دید اقتصادی”، “اطلاع از کیفیت برخورد با اقتصاد حاکم بر جهان”، “شناخت سیاست ها و حتی سیاسیون و فرمول های دیکته شده آنان”، “درک موقعیت و نقاط قوت و ضعف دو قطب سرمایه داری و کمونیزم” از ویژگی های یک مجتهد جامع است!

اغلب فقهای شورای نگهبان، خبرگان، ائمه جمعه پایتخت و شهرهای بزرگ، رئیس جمهوران و روسای مجالس معمم و..‌. از این حیث فاصله آشکاری با مثل شهید صدر، بهشتی و مطهری نداشته اند؟!

اینکه مثلا سیاست آزاد سازی قیمت ها -که فرمول شناخته شده یک مکتب اقتصادی است- آزاد کردن خرمشهر اقتصادی معرفی میشود[۱]، یا کارشناسان بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برای تنظیم سند خصوصی سازی یا تحول بودجه نویسی و…دعوت میشوند، نمونه های کوچک از آن خلا و کمبود است که امام عزیز داشتنش را برای مجتهد جامع تاکید داشت!

قصه خیلی عمیق تر از این نمونه هاست!

محسن قنبریان

[۱] آنطرفش احیای کالابرگ هم آزادسازی خرمشهر بلکه مردمی سازی یارانه ها نیست!

در آستانه سالگرد امام خمینی سلسله مباحث کارگاه آموزشی: اسلامی که انقلاب کرد! در کانال ایتا و تلگرام بارگذاری می شود

• ده جلسه در سه حوزه دانش، بینش و گرایش انقلابی
• قرائت توحیدی بنیانگذار و متفکران انقلاب اسلامی از مقولات اساسی: آزادی، عدالت، مردم سالاری و..
• احیای گرایش انقلابی در توازن آرمانها و هشدار بر محافظه کاری ها

* جوانان انقلابی این سلسله بحث را غنیمت بشمارند!

بررسی مستند دراکوخار، توسط حجت الاسلام محسن قنبریان مورخه ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در دانشگاه امام صادق(ع) انجام شد. صوت این نشست منتشر می‌شود.

صوت نشست «افراط و تفریط حکمرانی درباره زمین!» | “دریافت از پیوند کمکی“

• انفال به حسب فتوای مشهور و امام خمینی در زمان غیبت برای استفاده عموم مردم است.(ر.ک: تحریر الوسیله ج۱ص۳۶۹)
• اصل ۴۵ قانون اساسی هم تعبیر “در اختیار حکومت اسلامی” دارد نه در مالکیت آن. پس حکومت در اینباره تنظیم‌گر است و تولیت دارد.
• زمین های موات در برنامه‌ریزی‌ای میشود به عموم مردم (نه سرمایه داران[۱]) داده (به شکل ایجاد تعاونی یا فردی) و مشکل گرانی زمین مسکن حل شود!

اینجا دولت احتکار زمین می کند! و مشمول فراز “احتکاراً للمنافع” نامه ۵۳ نهج البلاغه است.

در جنگل ها و مراتع و سواحل که برای حفظ محیط زیست و آینده نسلی لازم است باید در اختیار حکومت اسلامی بماند.

اینجا برعکس با پدیده جنگل خواری و … مواجهه ایم (متاسفانه در دوره حکومت اسلامی یک سوم جنگلهای شمال ویلا می‌شود!)

این دو را باید جابجا کرد!

[۱] برنامه دولت سیزدهم در اینباره را اینجا ببینید.

رهبرا، امام عزیز در رسانه ملی هم دیده نمیشود و فاصله زیادی با م**منوع التصویرها** ندارد!
مگر مناسبت قدس و دهه فجری باشد یا مجموعه مستندی علیه فتنه ای ساخته شود تا گزیده هایی از امام پخش شود!
توپ و تشرهایش بر تحجر، مارهای خوش و خط و خال، زیّ اشرافی و طاغوتی در مسئولین، انذارها به مجتهدین و روحانیون درون نظام و… که تقریبا اصلا شنیده نمیشود!

پیشنهاد:
خوب است تیم جوان و جدید رسانه ملی هم خواست رهبر انقلاب را اجابت کند و بیانات امام خمینی را “تمام” و “کمال” در سبد فرهنگی مردم قرار دهد.
بیانات صریح و روشن امام درباره جایگاه مردم، جمهوریت، حق نقد و تخطئه، عدالت و رعایت مستضعفین، ولایت و استکبار ستیزی، پهنای اسلام ناب و اسلام آمریکایی (داخلی و خارجی) و… را با صدا و تصویر آن مرد الهی در برنامه های مستقل پخش نماید.
پخش معارف عرفانی و مواعظ اخلاقی آن مرشد کامل هم اقلا یک روز در هفته کنار سخنرانی های مذهبی، انسان ساز است.

محسن قنبریان

فایل «مردمسالاری دینی در جمهوری اسلامی؛ مصلحت موقتی یا ضرورت قطعی!؟» ارائه‌ای توسط حجت الاسلام قنبریان، پاسخی مستدلِ قرآنی و روایی به مهمترین سوالات پیرامون جمهوریت نظام با عنایت به مبانی ناب امامین انقلاب می‌باشد. این فایل در ۱۴ صفحه و با مدت زمان تقریبی مطالعه حدود ۲۰ دقیقه منتشر می‌کند.

این اثر تولید شده در ستاد گفتمانی دولت جوان انقلابی بسیج مدرسه معصومیه قم، به نشانی: @setadegoftemani می‌باشد.

دریافت «مردمسالاری دینی در جمهوری اسلامی؛ مصلحت موقتی یا ضرورت قطعی!؟» | “دریافت از پیوند کمکی“

در نظریه‌ی جمهوری اسلامی، سالاریِ مردم هیچوقت ساقط نمیشود. نهاد سازی ها برآمده از اراده ملی و مانع هرج و مرج هستند؛ اما باز مردم را کنار نمی نهند.

در پیام روز جمهوری اسلامیِ امام (۱۲فرودین۵۸) اگر نهاد و دستگاه اداری ای به خروج از اراده ملی کشید و جبر و غلبه ورزید، مردم باید بتوانند از آن به دادگاه صالحه داد خواهی کنند و اگر دادگاه کاری نکرد، خودِ جمهور (نه گروه فشار) به دهن آن دستگاه جبّار بزند. یعنی روح نهضت تا آخر مراقب نظام دیوانی باشد.

در جمهوری اسلامی مطلوب، مردم فقط نقش آفرین انتخاباتها نیستند؛ بلکه بر اساس اسلام، سالار[یعنی سالار!] زندگیِ جامعه، خود مردمند.(۹۵/۹/۳)

روز ۱۲ فروردین روز جشن ملی و گفتگو از این رویای ایرانی اسلامی است تا تحقق کامل آن مهیا شود.

محسن قنبریان