این روایت باب امر به معروف را با تامل بخوانید:
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: ما جَعَلَ اللّه ُ بَسطَ اللِّسانِ و کَفَّ الیَدِ، و لکِن جَعَلَهُما یُبسَطانِ مَعا و یُکَفّانِ مَعا.(وسائل ج۱۱ص۴۰۴) : خداوند زبان را بسته و دست را گشاده قرار نداده، بلکه آنها را چنان آفریده که با هم باز مى شوند و با هم بسته مى گردند.
روشن است برخورد با جرائم مشهود وظیفه پلیس است و سطحی از برهنگی و بی حجابی به حسب قانون از این قبیل است.
اگر مقابل برخوردهای نرم و ملایم پلیس با بانوان، اینگونه هتک ها و ستیزه ها دیده میشود، به نقصان زنجیره امر به معروف برمی گردد: بسته بودن زبان جامعه!
بارها گفته ام راه برگشت حجاب، خلق اراده عمومی است.
خلق اراده عمومی، نه یعنی تذکر لسانیِ همه مردم به بی حجابها!
نه یعنی فقط مردم و حذف پلیس و برخورد با قانون ستیزان!
بلکه یعنی باز شدن زبان اکثریت (اکثریت یعنی اکثریت) جامعه، برای باز شدن دست قانون و مجریان آن!
الان این اکثریت نه با مکشفه ها، کشف حجاب کرده اند و نه با چادری ها، راهپیمایی حجاب می آیند؛ تماشاگرند؛ بلکه گارد ذهنی شان علیه خشونت پلیس(با نمونه های رسانه ای گشت ارشاد) هم هست!
زبان باز کردن این اکثریت خاموش، خلق اراده عمومی در جمع کردن بی حجابیِ سرایت یافته به بدن نمایی و برهنگی است!
دیدن این صحنه ها، شاید شأن پلیس را بشکند و عده ای را جسور کند؛ اما با روایت درست میتواند زبان جامعه را باز کند.
نشر و برساخت تصاویری از گشت ارشاد زبان جامعه را بست، روایت درست این روزها می تواند باز کند!
محسن قنبریان ۱۴۰۳/۲/۵