✅ نقد در سه قسمت تقدیم میشود:

۱- سانسور و مغالطه در نقل اقوال امام و فقهاء

۲- مبرا بودن رهبران انقلاب از این اتهامات

۳- برخی اشتباهات دوستان نادان

______________________

⬅️ در این مستند آقایان کدیور و سروش می خواهند براساس روایت داود بن سرحان پشتوانه مذهبی برای بهتان زدن به مخالفین نظام بسازند و نمونه های احتمالی را نه خطا بلکه رویه ای دینی جلوه دهند!

آقای کدیور ادعا می کند تا قرن ۱۰ فقهاء از “باهتوهم” در این روایت، مبهوت کردن اهل بدعت با حجتهای قاطع می فهمیدند اما از قرن ۱۲ به این سو معنای بهتان زدن، اظهر شده است! و از اینجا به امام و شاگردانشان گریز میزنند.

درحالیکه بر اهل فقاهت روشن است کماکان همان معنا و استشهاد به آیه “فبهت الذی کفر” در بین فقهاء از جمله فقیهان انقلاب اسلامی اظهر است !

? امام(ره)خود در تحریر نسبت کمتر از زنا در فحش ها -مثل دیوث- را موجب تعزیر می شمارد.

? رئیس قوه قضاییه امام(آیت الله اردبیلی) هم در درسهای فقه خود روایت را به مبهوت کردن اهل بدعت با حجتهای قاطع معنا و همین معنا را اظهر می شمارد. بهتان زدن به اهل بدعت را در کارهایی که مرتکب نشده اند جایز نمیداند چون کذب است(فقه الحدود و التعزیرات ج۲ص۳۰۱).

آقای کدیور واژه مهدور العرض را از جانب خود ساخته ادعا می کند فقهای نظام بی آبرو کردن این افراد را جایز می شمارند! درحالیکه عالی ترین مقام قضایی در دوره امام در ادامه همان مباحث این اصل خود ساخته کدیور را به تصریح ابطال می کند که: احترام نداشتن اهل بدعت در اسلام موجب جواز بهتان به آنها نمی شود چنانچه تهمت زنا بر غیر مسلمان(کافر) در روایات نهی شده است (ر.ک:همان)

کدیور سپس سراغ شاگرد دیگری از امام که در شورای نگهبان است (آیت الله مومن) می رود و چنانچه در بقیه نوشته هایش هم سابقه دارد بخاطر اغراض سیاسی حرف طرف را سانسور و تحریف می کند و کاملا برعکس فرمایش ایشان جلوه می دهد!

آیت الله مومن در توضیح مبانی تحریرالوسیله امام ذیل این بحث که آیا میتوان به اهل بدعت به استناد روایت داود بن سرحان(باهتوهم) نسبت زنا داد و آیا اگر کسی چنین کرد از حد(قذف) معاف است؟ بحثی دارند و می فرمایند چنین قولی بنا به فرضی است که از “باهتوهم” معنی بهتان زدن گرفته شود لکن این معنا مسلم نیست.

بعد معنای مقبول را که همان مبهوت کردن با حجت و استدلال است مطرح کرده و چنین نتیجه میگیرد: “مع هذا الاحتمال فلاحجه فیها علی جواز قذفهم: با احتمال معنای مبهوت کردن دیگر هیچ حجتی بر جواز نسبت زنا دادن به اهل بدعت باقی نمی ماند”(مبانی تحریر الوسیله/کتاب الحدود/ص۴۵۱). جالبتر اینکه بعد، عدم جواز را بنا به احتمال دیگر (که باهتوهم بمعنی بهتان زدن باشد) هم محکم می کنند: عمومات حرمت قذف(نسبت زنا دادن) و اجرای حد بر این احتمال(جواز بهتان به اهل بدعت) حکومت دارد(ر.ک: همان) نتیجه اینکه بنظر ایشان هیچ راهی برای معنای دلخواه آقای کدیور باز نیست لکن ایشان بینات سخن این شاگرد امام را رها و در اللهم الا ان یقالها دنبال چیزی برای مطلوب خود است!

تا اینجا ثابت شد فقهای تراز اول جمهوری اسلامی و متصدیان تقنین و قضا هرگز چنین تئوری ای نداشته اند.

✅ محور دیگر حرفهای اینان مغالطه درمعنای حفظ نظام و مصلحت نظام و جواز تعطیلی موقت برخی احکام در صورت تزاحم با آن است که چون در سخنرانی امسال رحلت امام مفصل بدان پرداختم تکرار نمی کنم و اهل دقت را به همان ارجاع می دهم.(۱)

پایان قسمت اول نقد مستند بهتان از  بی بی سی.

ادامه دارد.

محسن قنبریان
۹۷/۱۰/۹

(۱) سخنرانی “مواجهه امام خمینی با مصلحت یابی ، مصلحت بافی، مصلحت سازی”