سؤال نه هسته ای است نه دیپلماسی؛ سؤال از نحوه حکمرانی آقای روحانی است:
چرا احیای برجام و مذاکرات وین، اندازه سه برابر سازی قیمت بنزین برای طرح در شورای سران ارزش ندارد؟!!
هرجا رئیس دولت خواسته اختیارات مجلس یا قضاییه را به نفعِ تصمیم خود بکاهد، مساله را مربوط به جنگ اقتصادی شمرده و به شورای ۱۷نفره سران با اکثریت قاطع دولتی ها برده است. اما محوری ترین مساله ی جنگ اقتصادی و تحریم ها یعنی مذاکرات را به شورای سران نمی برد!
کدام مهم تر است: سه برابر کردن قیمت بنزین یا خروج و بی تعهدی آمریکا نسبت به برجام و روند برگشت او؟!!
سران دو قوه دیگر هم صرفا تماشاگر و منفعلند و احتمالا بعداز کلاه دوباره آمریکایی ها بر سرمان، بیانیه می خوانند!
جای رئیس مجلس، یک نماینده می گوید: مجلس در جریان مذاکرات وین نیست!
این دوگانگی در تصمیم سازی درباره جنگ اقتصادی چه منطقی دارد؟! سران قوای دیگر چرا ماشین امضاء شدن برای حکمرانی محفلی آنهم به شکل گزینشی را پذیرفته اند؟!!
