جلسه هفتم / ۳اسفند۱۴۰۳
حجت الاسلام قنبریان
نمای کلی فراز:
فجعلها نظاماً لالفتهم…یئست مطامع الاعداء
۲ فرض طرح شده:
- فاذا ادّت الرعیه… وادّی الوالی؛ در حقوق متقابل هم رعیت حق را اداء کنند هم حاکم!
- و اذا غلبت الرعیه… او اجحف الوالی؛ رعیت ادا نکند یا والی اجحاف کند!
۲ فرض دیگر را طرح نکرده: - ادای رعیت، اجحاف والی!
- غلبه رعیت، ادای والی!
از آن دو، تکلیف ایندو هم معلوم می شود.
پیامد ها:
- پیامد حقوق متقابل مردم و حاکم: نظاماً لالفتهم/ عزّاً لدینهم
دین در ساحت ربانی، عزیز است/ در ساحت بشری گاهی اسیر، ذلیل و… می شود!
دین در ساحت فردی بشر؛ نظامش به یقین است (نظام الدین حسن الیقین)
الفت و اخوت هم در ساحت افراد با مروت است (نظام المروه حسن الاخوه)
دین در ساحت اجتماعی بشر؛ محل بحث این خطبه (حقوق متقابل حاکم و رعیت موجب عزت است نه برهان و یقین/ و همان سبب الفت است نه مروت افراد )
توجهی فرهنگی و مهم درباره دوره های دانشجویی و روش انتقال و آموزش معارف - پیامد رعایت آن حقوق متقابل:
عزت حق/ برپایی مناهج دین/ استواری نشانه های عدالت/ جریان سنت ها در مجرای خود
همین خط در خطبه فدکیه صدیقه طاهره(س) - نتایج ۴پیامد بالا:
صلاح زمانه/ بقاء دولت/ یاس دشمنان