اول توصیه می کنم بیان گویا و رسای ایشان درباره تعاون و تعاونی را کاملا ببینید!
عزیزانی که چند سال اخیر این صفحه را تعقیب کرده اند بر اساس معیارهای اسلامی و قانون اساسی و سیاست های کلی و قوانین مجلس شورای اسلامی این نکات را زیاد شنیده اند:
- “تنها راه” تحقق عدالت اقتصادی، گسترش مالکیت عمومی و ابزار کار برای همه است.
- یکی از راه‌های این گسترش، “تعاونی ها” هستند.
- تعاونی ها در سابقه تمدنی ما بر اساس شبکه و “پیوند اجتماعی مردم” بنیان داشته است و اکنون هم محتاج آن است.
بعلاوه که “سهم بری اقتصادی” مردم عادی بخصوص محرومان در کنار “تشکل ها و قدرت سیاسی” شان است. این دو در تناظر باهم هستند. - تحقیقات دکتر مرتضی فرهادی ما را قانع می کند که فرهنگ ایرانی تعاون پذیر است. ۸۰٪ فاصله زمین تا ماه را قنات ساخته و ۴۰۰هزار واره عشایری فقط در بین زنانش داشته است!
در دنیای مدرن هم این ابزار برای شکستن تمرکز ثروت و کاستن فاصله طبقاتی، کم و بیش استفاده می شود. - طبق اسناد بالا دستی و قوانین مصوب ۲۵٪اقتصاد کشور از طریق “تعاونی های فراگیر” باید به “بیکاران” و “سه دهک پایین” برسد و از واگذاری های بخش خصوصی و حاکمیتی، ۳۰٪صرف تشکیل این تعاونی ها شود. سندی برای تحقق این سهم بالادست برنامه های بودجه سالانه قرار گیرد و…
لکن متاسفانه با گذشت قریب ۲۰سال این سهم واگذار نشده است که یکی از علل عقب ماندگی در عدالت هم همین است.
حالا که وزیر در سمت درست ایستاده باید او را در تحقق یاری کرد.
محسن قنبریان ۱۶ شهریور ۱۴۰۳