بایگانی برچسب: s

حکمرانی مردمی!

بعد از دفاع مقدس مامور شد در طول حدود ۱۰۰۰کیلومتر مرز شرقی با اشرار و قاچاقچیان انسان و مواد مخدر مقابله کند. ص۹۷

حاج قاسم برای برگردندان امنیت به منطقه با مردم بومی هماهنگی می کرد و همراه با رضایت و خشنودی آنها اقدامات را پیش می برد. ص۱۰۱

عملیات آورتین در سال۷۴ به منظور پاکسازی و حذف گروههای مهم اشرار در منطقه ای به وسعت ۱۰۰۰کیلومترمربع از ایرانشهر تا بشاگرد صورت پذیرفت و یک ماه کامل طول کشید. ص۱۰۲

(زندانی شروری می گوید): من شنیدم که حاج قاسم می خواهد با قبایل گوناگون گفتگو کند و گروه های زندانی را -که مقصودش ما اشرار بودیم- آزاد کند و به اهالی قبیله ها گفته اگر ما آنها را آزاد کنیم، آنها را در خانه هایشان مورد مراقبت قرار دهید تا دوباره به آن کار دست نزنند. بعد هم باکوشش آنها تعداد زیادی از زندانیان بخشوده شدند و از جمله آنان من بودم. هنگامی که از زندان آزاد شدم از درون انگیزه ای نداشتم که در مکانهای عمومی و در میان مردم بروم ولی آن بزرگان قبیله نزد من آمدند و به من کمک کردند برای من یک مغازه برپا کردند و کار شروع کردم. اکنون سالهای زیادی گذشته است که از محبت و لطف حاج قاسم کاری را آغاز کردم و آبرومندانه زندگی می کنم. ص۱۰۵

پ.ن:

 روش سردار در زندان زدایی و سپردن تعهد به سران قبایل، نزدیک به ترتیب اولیاء در فقه اسلامی است. مبتنی برآن، ورود حکومت بعد از نهادهای مدنی و مردمی است. سالار امور جامعه خود مردمند مکتب سلیمانی این رکن مردمسالاری را هم تجربی کرد.

محسن قنبریان

وقتی حاج قاسم، فرهنگ تشریفاتی امروز را به چالش می‌کشد!

در روزگاری که اختلاف حقوق ده‌ها برابری توجیه و تبدیل به قانون می‌شود؛ در دنیایی که مدرک و درجه و مقام، ملاک منزلت و برتری‌ست و برخی برای رسیدن به مادیات مسابقه می‌دهند؛

حاج قاسم از روزهایی می‌گوید که خبری از القاب و عناوین و تشریفات نبود. روزهایی که همه برادر بودند و برابر…

او از روزهای زیبای جنگ می‌گوید؛ جایی که تجلی انسان انقلاب اسلامی بود…

مولتی میلیاردرهای سفیه!

اخبار سرو بستنی با روکش طلا و اخیرا پیتزا با روکش طلا را شنیده اید. قیمت هنگفت آنها که حدود نیم یا یک سوم مزد یک کارگر است را هم میدانید!

برخی به اشتباه این موارد را “اسراف” می خوانند و از این حیث حرام!

در حالیکه اینها از مصادیق “تبذیر” است که قرآن آنرا “اخوت با شیطان” می خواند(۲۷/إسراء) و غیر کبیره بودن گناه آن اثر فقهی متفاوتی با اسراف دارد.

اسراف، مصرف کردن مال در جای مناسب خود است اما بیش از حد نیاز. اما تبذیر، هزینه کردن مال است در غیر جای مناسب خود حتی اگر خیلی زیاد نباشد!(مستمسک العروه/حکیم ج۷ص۳۳۹) مثلا شیر برای خوردن است اگر پهلوی صفتی، وان حمام را از آن پر و درش آب تنی کرد میشود تبذیر.

ثمره فقهی این است که اگر این موارد صدق تبذیر کرد، غیر از حکم تکلیفی (حرمت و گناه کبیره)، حکم وضعی حَجر هم برای صاحبش ثابت است! او شرعا “سفیه”است. و به حکم حاکم از تصرف در همه اموالش ممنوع می گردد(جواهر الکلام ج۲۶ص۵۲)!

اینکه چنین غذاهایی از مصداق تبذیر و موجب سفه و حجر است بسیاری از فقهاء فتوا دارند و برخی ادعای عدم اختلاف فقهاء در آن(ر.ک:مفتاح الکرامه ج۵ص۲۵۴)

بدین طریق مولتی میلیاردرهای هنجارشکن را شرعا میشود در همه اموالشان ممنوع التصرف کرد!