گرچه آزادسازی ساحل برای مردم حتی با تحمیل هزینه هم ارزشمند است اما می دانیم با این تخریب، چه هزینه هایی از بیت المال هدر می رود!
خدا می داند هنگام ساخت مثل این ساختمان های حاکمیتی چند سوت زنی، متهم به تخریب نهادهای حاکمیتی شده است؟! اگر برایشان پرونده قضایی نشده باشد!
جالب اینکه رئیس هردو قوه پیش از این در حکم معاون قضایی و دادستان کل هم بوده اند و شاید می شد زودتر و کم هزینه تر مانع این تجاوزها به حقوق عامه شد!
اما ماهی را هر وقت از آب بگیرند تازه است!
با عبرت از این موارد پیشنهادی برای مصلاها و ساختمانهای دینی-حاکمیتی دارم:
علیرغم مصوبه شورای عالی حوزه،در برخی شهرها و مراکز استانها، حوزه های بزرگ و مجلل یا مجتمع های دینی-فرهنگی احداث یا در حال احداث است!
شورای سیاستگذاری نماز جمعه قبلی “هر شهر، یک مصلای خوب” را ارزش می دانست؛ فعلی ها می گویند: منع کرده ایم!
اما در واقع ساختمانهای بزرگ زیادی هنوز بودجه جذب می کنند و بعضاً صرف جهاتی از ساختمان می شود که اولویتی ندارد!
پیش روی ما _هر وقت خداوند تقدیر کند_ حکومتی خواهد بود که به حسب روایاتی صحیح، مناره های اینچنین را ویران می کند[۱].
کنگره های کاخ مانند بناهای مذهبی را ویران می کند[۲].
کاش بیت المال،وجوهات،نذورات و…هزینه چیزی نشود که قائم آل محمد(ص) ویرانش می کند.
در دستور امام خمینی برای مصلای تهران نیز حدگذاری واضحی دراینباره هست: یادآور سادگی مساجد صدر اسلام باشد!
مطالب مرتبط:
- نگاهی آینده پژوهانه به عتبات و زیارت در عرف فردا
- آینده پژوهی اماکن مذهبی
محسن قنبریان
[۱] الغیبه/ طوسی / ص۲۰۶ ح۱۷۵
[۲] الارشاد/ مفید /ج۲ص۳۸۵