“السلام علیک ایها الولیّ الناصح”، در زیارت روز جمعه مولای مطلق زمین و زمان مفید چه معانی لطیفی است:
نصح، خالص چیزهاست و ناصح، کسی است که خالصانه خیر می‌رساند. نه چشم داشتی دارد و نه عطایش، شوب و نامرغوبی. بهترین چیزها با پاکترین نیت‌ها را به امت می‌دهد.
الولیّ، یعنی با ولایتش چنین می‌کند. مثل نیت کننده خیری نیست که خیر مقدورش نیست و خدا به نیتش جزایش می‌دهد. نه! ولیّ، سلطه و سیطره بر کار دارد و مقدورش هست.
الان هم ولیّ است نه فردا که ولیّ شد ناصح است. اگر چنین معنا کنیم مَجاز مرتکب شده‌ایم.
کور است چشمی که خیرات مکرر این ولیّ ناصح بر امت را نمی‌بیند. ایرانی‌ها این ۴۰سال را به پشت سر نگاه کنند! لبنانی‌ها، عراقی‌ها و…
هذا یوم الجمعه و هو یومک المتوقع فیه ظهورک…
جمعه‌ها، توقع تو دارد و مال توست. خیراتت بر ما آشکارتر بوده و هست؛ لکن هیچ خیری به ظهورت نمی‌رسد ادرکنا یا مولانا!