بایگانی برچسب: s

“شیرین کاری” ، اتحاد مقدس نیست!

عناصر سه گانه هویت ملی از دید رهبرانقلاب: “ریشه داری تاریخی”، “اسلام” و “انقلابی بودن” است!

پس هم غدیر در هویت ایرانی است؛ هم ریشه های تاریخیِ مقاومت مقابل زورگویان؛ هر دو هم سزاوار جشن یا تجلیل اند.

بزرگان نظام، جشن ده کیلومتری غدیر را -علیرغم خوب بودن- “شیرین کاری” خواندند! (طراحان و برگزار کنندگان حتماً شنیده اند)؛ جشن میدان انقلاب و رونمایی از مجسمه شاهپور ساسانی که از آن بیشتر نیست!

آنچه واقعا انسجام و اتحاد مردم را -حتی بیش از تجاوز دشمن- ایجاد و “تثبیت” می کند، چیز دیگری است.

 صاحب این ایام، فاطمه زهرا(س) دو بار در خطبه اش بدان توجه داد :

جعل الله … العدل تسکیناً [تنسیقاً] للقلوب

… والعدل فی الاحکام ایناساً للرعیه!

عدالت اجتماعی عمیق ترین لایه مردم -یعنی دلها- را یکی می کند.

احکام عادلانه حکومت هم موجب انس مردم با حاکمیت می شود!

عدالت اجتماعی از برترین نمودهای انقلابی بودن (عنصر سوم هویت ایرانی) هم هست.

به نصاب نرسیدن آن، خدای نکرده رابطه مردم-مردم و مردم-حاکم و اتحاد مقدس را تهدید می کند.

افزون شدن فاصله غنی و فقیر که در تبرّج ها و خودنمایی های منتفعان هم بروز می کند، یکدستی و آرامش قلوب را نشانه گرفته است.

 به اشتراک گذاشتن بی حجابی با دختران پایین شهر و ساختن ائتلاف های جنسیتی نمی تواند، وحدت پایدار بسازد.

ضریب بالای “درک فساد” نیز انس مردم و حکومت را آسیب می زند.

جشن های مذهبی و ملی، هرچقدر هم متعالی و پر ثواب باشند، بدون عدالت، اتحاد مقدس را نمی توانند تثبیت کنند.

محسن قنبریان ۱۴۰۴/۸/۱۷

 

پیوست یادداشت : ” شیرین کاری” ، اتحاد مقدس نیست ؛ این دو را ببینید:

  1. برنامه هویت ما / با حضور حجت الاسلام قنبریان/ ۲۰ خرداد ۱۴۰۴/ نگاهی به آیین غدیر و مهمونی ده کیلومتری
  2. سخنرانی اتحاد مقدس / حجت الاسلام قنبریان/ هیات اصحاب الحسین(ع) دانشگاه تهران/۳۰ مهر۱۴۰۴

عصاره همه تمدن وحشی غرب…

شما صدای استاد قنبریان را میشنوید

عصاره همه تمدن وحشی غرب…
– جنگ جهانی و تجزیه جهان اسلام

 صوت کامل سخنرانی را اینجا بشنوید.

ج.ا.ا و حضرت سلیمان!

یک تمدن فقط با حزب اللهی‌ها و مومنین ساخته نمی‌شود!

الگوی تمدنی قرآن، تمدن سلیمانی است؛ که در “هنر” و “فن‌آوری”، شیاطین را هم “در تسخیر” داشت[۱]. البته برخی از “متمردین” آنها هم دوره محرومیت و مجازات سپری می‌کردند[۲]..

پس اینکه چرا فلان سلبریتی‌ها با بهمان “شیطنت‌شان”، مورد استفاده‌اند؟! لزوماً ایراد بجائی نیست.
هر شیطنتی، جرمی نیست که مجازات و پیگرد داشته باشد!

اما تمام سخن در این است که کدامیک مسخّر دیگری است؟

“شیطنت‌داران”، مسخّر سلیمان شده‌اند؟!
یا “دستگاه سلیمانی”، مسخّر آنها شده است؟! و مثل موریانه پایه‌هایش را می‌جوند!

فقط بچه‌شان را خارج به دنیا می‌آورند و جشنواره و رسانه را تحریم می‌کنند و با سلبریتی‌بازی، امواج عواطف را سوی دیگر می‌کشند؛ اما در “محصولات”، “مسخّر دستگاه فکری و ارزشی انقلاب اسلامی” اند؟!

یا برعکس، از “سازمان رسانه‌ای و سینمایی ج.ا.ا” ، برای “جابجائی تدریجی مرزهای ارزشی انقلاب” سود برده و شیطنت‌های[نامجاز] شخصی‌شان را “اجتماعی” می‌کنند؟!

مسأله این است!

محسن قنبریان
۹۹/۱/۴

[۱] ۳۷/ص

[۲] ۳۸/ص