ما همیشه فریاد میکردیم که زن در اسلام زنده، سازنده و رزمنده است.
شهید بهشتی اسطورهای بر جاودانه تاریخ، ص۱۰۸۵
ما همیشه فریاد میکردیم که زن در اسلام زنده، سازنده و رزمنده است.
شهید بهشتی اسطورهای بر جاودانه تاریخ، ص۱۰۸۵
این زن متولد عاشوراست!
حق داری او را نشناسی چون از جنس او پیرامونت نمی بینی!
رب نوعش، زینب نامی است؛ دختر فاطمه(س)!
اشتباه ابن زیاد را نکن؛ هنرش سَجاعت و سخن وری اش نیست!
آن لعین هم افشاگری زینب را برنتافت در مقابل سلحشوری زینب کبری(س) گفت:
هذه سجاعه ولعمری لقد کان أبوک شاعرا وسجاعا : این سجاعت(به سجع و قافیه سخن گفتن) است به جان خودم پدرت نیز شاعر و سخن به سجع می گفت!
از سوز دل برای مظلوم البته زیبا سخن می گوید؛ اما هنرش شجاعت اوست!
این زن را دوباره خمینی(ره) احیاء کرد.
محسن قنبریان
میدان هوسه/ شهرک طالقانی ماهشهر
اولین قدم برای مواجهه درست، واقع بینی و غافلگیر نشدن است. تمایز این مرتبه با وعده های صادق را همه دارند عیان می بینند.
مردم ایران در درون یک دولت اصلاح طلب (که متهم به تندروی نیست!) و درون روند مذاکرات (ولو به نظر برخی پوششی) با تجاوز اسرائیل مواجه شد!
خباثت اسرائیل در افکار عمومی بالاترین رتبه (حتی بیش از آمریکا) را دارد.
لذا مقابله با او، مورد اجماع ایرانیان است؛ حتی مخالفین و منتقدین سرشناس جمهوری اسلامی هم در این مساله هم نظرند.
رهبری هم در فرمان حمله روی همین نقطه ایستادند تا با اراده و عزم عمومی دفاع رقم بخورد.
قدر این مزیّت بزرگ را باید دانست و واقع بینانه باید با مردم حرف زد:
ایجاد حُسن تعاون (مثل ماجرای سیل ها و زلزله ها و کرونا) در دفاع از میهن، همراهی بیشتر ملت را در پی دارد.
تعاون و خدمت رسانی به مردم در پناهگاه ها و امنیت خانه ها (در صورت نیاز) و آرامش بخشی از اهم وظایف حلقه های میانی است.
محسن قنبریان ۱۴۰۴/۳/۲۵
اتحادیه_اروپا و چین هم هزینه میده. / کار ویژه تحریم ایجاد درد و شکستن مقاومته! / یعنی خودرو لوکس بیاد ولی دارو خاص نیاد تا بشه به یکی گفت
شرایط ما هنوز به مرحله دوم اُحد نرسیده؛ غافلگیر شدیم اما نه اندازه اُحد!
یکبار دیگر طرح صهیونی با حزب الله تکرار شد: پیجرها و ترورهای هدفمند و ضربه سخت به فرماندهان رده اول، بعد حمله به زیر ساخت های موشکی و…!
در اُحد خیمه و موقف رهبری هم زیر حمله رفت و شایعه شهادت پیامبر(ص) پیچید!
جولان سریع دشمن و سردرگمی مردم، روحیه سوز است؛ در اُحد بدتر از این شد، جنگ ترکیبی موجب شد پیامبر(ص) را وانهند و فرار کنند!
خداوند تشر زد:
أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ ۚ:
پس آیا اگر او [پیامبر] بمیرد یا کشته شود، به روش گذشتگان و نیاکان خود برمی گردید؟!
در یک نظام امت_امامت در چنین شرایطی چه می شود؟
یک انسجام و “نظم ایمانیِ خودکار” رخ می دهد تا وقتی بازسازی رده های فرماندهی صورت بگیرد، حتی تکلیف رهبری (در شرایط اُحد) معلوم شود.
همانطور که دسته بزرگ ماهیان یا پرندگان در حمله مهاجمان، غریزی عمل کرده و زود کُلنی خود را باز می یابند؛ جامعه ایمانی هم به یک قانون ساده عمل می کند:
ایستادن سر بیّنات و انسجام یابی با همان!
بیّنات مثل برحق بودن، وطن دوستی، مثل دشمنی آمریکا و اسرائیل!
ضربه سخت بوده و شاید روزها و حوادث سخت و روایت سازی های وحشت زایی در پیش باشد؛ تا بازیابی کامل فرماندهی، امت باید انسجام را حفظ کند!
سر حق بودن خود و پشتیبانی الهی و مقابله با دشمن تردید نکند!
محسن قنبریان ۲۳خرداد۱۴۰۴
“آن کفش های وصله دار” ؛ شعر سپید علیرضا قزوه را با صدای گرم مرحوم حجت الاسلام دیانی ببینید:
خلیفه نیستی
سلطان هم
فقط امام اول مظلومانی
و جای پنج سال
می شد که پنجاه سال حاکم باشی
می شد که شامات را
چون دندانی کند و پراکند
که سهم بچه های ابوسفیان باشد
و در امارت کوفه
کاری هم به ابن ملجم و قطام داد…
خوب می دانم تا برای غدیر هیاهو نشود، آذین بسته و جشن گرفته نشود، نمی شود از معارف غدیر گفت؛ اما آیا وقتش نرسیده؟!
می دانیم غدیر روز جعل ولایت برای سیاست است؛ نه ولایت تکوینی و باطنی که نه جعل و اعلام می خواهد و نه قابل غصب است.
خوب می دانم غدیر از اینجا وجه کلامی مذهب حق برای اثبات امامت است و امامت رکن رکین تشیع است و جای گفتنش هم غدیر است؛ اما سبک حکومتیِ این حاکم و حکومتش کی وقتش می رسد؟!
باور کنید اینقدر دیر کرده و کم گفته ایم که درون جامعه تشیع برخی خوانش شبه اموی از مقوله ولایت یافته اند!
کاخ و سلطه -اگر شاهش شیعه گستر باشد- که اشکال نداشت؛ بیعت و رضایت عامه هم نزد برخی شرط حکمرانی نیست!
بپرسی ولایت در مقابل اطاعت، ضمانت زندگی مردم هم دارد؛ بسیاری نشنیده اند!
تعارف نکنیم نزد برخی برخوردهای شبه علوی، افراطی؛ و سیاست ورزی شبه اموی، واقع گرایانه تلقی می شود!
سلفی گری در نظام بین الملل منظورم نیست؛ عقلانیت انقلابی در مسائل داخلی و خارجی منظور است.
کاش بین ۱۳رجب و ۲۱رمضان و غدیر -مثل شبهای محرم- تقسیمی کنیم:
– در یکی فضایل باطنی و مقام انسان کامل امیرالمومنین(ع) را بگوییم، در یکی امامت کلامی و اقلا در یکی از سبک حکومتی!
محسن قنبریان ۱۴۰۴/۳/۲۲
برای نخستین بار در جشنواره اختتامیه حج عربستان، ایران در بین ۸۰کشور در شاخص های حمل و نقل، اسکان، تغذیه، بهداشت و نظم در خدمت رسانی ممتاز به زائران خود مفتخر به دریافت جایزه لبیتم شد!
با گرفتن پول هنگفتی که عملا آستانه استطاعت را بالا برده البته از سابق تغدیه و اسکان و درمان خوبی برای زائران فراهم کرده ایم، سالهای قبل هم لایق این جایزه بودیم؛ اما در جشنواره سعودی امسال اعطاء شد؛ سال قحطی غزه و سکوت کنگره جهانی اسلام در قبال آن!
خوراک و اسکان و… برای اقامه شعائر حج (رمی جمرات و…) و شعائر برای رساندن به معالم دین است.
معالم همان است که امویان در جامعه محو کردند و امیر(ع) در خطبه۱۳۱ و سیدالشهدا در خطبه منا از جمله اهداف قیام را احیاء آن شمرد (لنرد المعالم من دینک).
اگر منا و رمی، شعائر است، برائت از مشرکان معالم است؛ بدون آن حج، هبوط سفیانی خواهد داشت!
انقلاب اسلامی آمد تا معالم دین را برگرداند. به شعائر حج، روح توحید ابراهیمی بدمد.
برائت از مشرکین امام در این راستا بود.
جمهوری اسلامی جای جایزه بهترین خورد و خوراک از سعودی باید از مستضعفان نشانِ احیای حج ابراهیمی را بگیرد.
نگرانیم خدای نکرده برائت از مشرکینِ ایرانی در چادری در عرفات مثل شعائر بی روح رمی جمرات سعودی نشود!
بعثه باید به روزرسانی برائت در شرایط سفیانی را بیاندیشد و کلیشه زدگی را تمام کند!
حج تمام شد اما از آن صدایی موثر برای پاره تن اسلام بلند نشد!
از آن همه قربانی، لقمه ای برای گرسنگان غزه فراهم نشد!
ولی ما را برنده جایزه لبیتم کردند!
محسن قنبریان
درسهای نهج البلاغه؛ شرح خطبه ۲۱۶
جلسه یازدهم / ۹خرداد۱۴۰۴؛ حجت الاسلام قنبریان
آثار و پیامدهای رعایت حقوق متقابل حاکم و مردم۲
۳پیامد برای ۴ لازمه قبل:
بالسیره العادله یُقهَرُ المُناوی
پس چرا حکومت عدل علی(ع) مقهور شد؟!
جهاد تبیین هم لازم است!
سیره عادله شرط لازم و جهاد تبیین شرط کافی است؛ بدون قاعده مندی و عدالت، جهاد تبیین ممکن نیست!
مقایسه مواجهه کوفه با ابوموسی در ماجرای جمل و در ماجرای حکمیت صفین؛ نقش مهم جهاد تبیین!
حجت الاسلام قنبریان/ هیات مکتب الزهرا(س) /اهواز ۱۲خرداد۱۴۰۴
دو روایت مهم از امام باقر(ع):
ایندو یک دسته اند! زندگی سازها، معروف سازند
– در بازی دشمن نیافتیم!