مردمی بودن فقط به این نیست که از این استان به آن استان و از این کارگاه به آن کارگاه برود! “بامردم بودن” شرط لازم برای “دولت مردمی” است اما شرط کافی نیست. شرط کافی، “سهیم کردن خود مردم در حکمرانی” است.
قدرتشان را به آنها برگردانید. اگر در این دولت تشکل های دانشجویی جان گرفتند، ۳٪شورای کارگری موجود[۱] اقلا شد۳۰٪ ؛ حکمرانی مردمی و دولت مردمی داریم.
یکی از ریشه های فقهی تشکل های اجتماعی سیاسی (مثل اصل۲۶ قانون اساسی)، تحصیلی بودن و شرط واجب بودنِ قدرت در امربه معروف و نهی از منکر است.[۲]
(ویدئو: مدرسه راه/ تابستان ۱۴۰۱)
محسن قنبریان
[۱] به حسب آمار ۱۳۱۷۵۴۰ کارگاه تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی داریم. حدود ۱میلیون آن کارگاه کوچک با ۵،۶کارگر است؛ بیش از ۳۰۰هزارتای بقیه کارگاه متوسط و بزرگ است، که اصل «۱۰۴قانون اساسی» معروف به شورای قسط، برای آنهاست!
اما طبق آمار سال۹۸ وزارت کار ۹۰۸۳تشکل کارگری در کل کارگاه‌ها وجود دارد، یعنی حداکثر ۳٪
یعنی اصل۱۰۴ قانون اساسی که حکمرانی مردمی کارگران(تقریبا نیم خانوارهای ایران) در حوزه اقتصادی را تامین می‌کند، ۳٪تحقق دارد!
[۲] نکات ارزشمندی از شهید مطهری را در اینباره در شماره‌های ۸۵،۱۲۹،۱۳۰،۱۰۸ در لینک زیر بخوانید: امر به معروف و نهی از منکر