دختر اسلام، “ام ابیها”(مادرِ پدرش)ست و مدالش “فداها ابوها” (پدرش به فدایش) میشود.
دختر شرقی، عقده فرویدی ادیپ و الکترا ندارد؛ روان رنجور نیست، پاک و عفیف، پدری است.
دختر ایران، حقیقتاً مربی اش دختر اسلام است[۱].
یکی از هزارش زهرا رحیمی:
مثل گردن بند با برکت فاطمه(س)، مدال المپیکش؛ شادی اش هدیه کودکان غزه و ارزش مادی اش هدیه غافلگیرانه روز پدر می شود!
شهید بهشتی چه زیبا دختر ایران اسلامی را توصیف کرد؛ در پیامی به مناسبت روز زن نوشت:
«ما همیشه فریاد مى‌کردیم که زن در اسلام زنده، سازنده و رزمنده است، ولى به شرط آنکه لباس رزمش، لباس عفتش هم باشد؛ شکل شرکتش در مبارزات و مجاهدات منافى با حفظ عفت و پاکدامنى و اصالتش نباشد. در گذشته شرکت دادن زن‌ها در مجالس ایالتى و ولایتى در زمان طاغوت دام فریبى بود؛ براى آنکه در جامعه‌اى که مردش رأى آزاد نداشت، جز دام چه چیز مى‌تواند باشد؟! به هرحال ما خوشحال هستیم که امروز زنان ما در صحنه با عشق و شوق و با عفت و پاکدامنى و آراستگى به همه فضیلت‌هاى اخلاقى با شجاعتى تحسین‌انگیز حضور دارند و رشد بینشى و ایمانى و رفتارى خودشان را نشان مى‌دهند.»
محسن قنبریان ۱۹دی۱۴۰۳
[۱] عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ أَطْفَالَ شِیعَتِنَا مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ تُرَبِّیهِمْ فَاطِمَهُ عَلَیْهَا السَّلاَمُ : کودکان شیعیان مومن ما را فاطمه(س) تربیت می کند! (بحارالانوار ج۶ص۲۲۹)