“نظام انقلابی” سخن مرکزی بیانیه گام دوم رهبری است.
نظام انقلابی در این بیانیه، محصول ترکیب و تعادل “جوشش انقلابی” و “نظم سیاسی و اجتماعی” است که انقلاب اسلامی قرار است تا ابد از آن دفاع کند.

یعنی نه انقلابی گری، بدون توجه به نظام اسلامی و با دو٘ر زدن آن، که نوعی اپوزیسیون بازی است! و نه نظم و نظامی سیاسی اجتماعی منهای جوشش انقلابی و رسوب کردن و سازش با وضع موجود و فراموشی آرمانهای انقلاب ۵۷، که نوعی محافظه کاری است!

هرجوششی انقلابی نیست!

تصحیح نظم اجتماعی و نظام سیاسی براساس آموزه ها و آرمانهای انقلاب ۵۷، جوشش انقلابی است که فکر و راه امام نقش محوری درآن دارد. “جریان اصلاحات” و “جنبش سبز” هم جوشش بودند اما انقلابی نبودند. فروکاستن انقلاب به جامعه مدنی هابز و ارزشهای اعلامیه حقوق بشر، جوشش انقلابی نیست؛ حتی اگر نقطه عزیمتش را ضعفها و نقص های وضع موجود و فاصله اش با آرمانها قرار دهد.

هر شخص و اداره ای هم “نظام” نیست!

دربیان مترقی رهبر معظم انقلاب حتی خود رهبری هم مساوی نظام نیست(۱) چه رسد به برخی منصوبین!
برخی در مقابل هر جوشش انقلابی علیه خود، خود را نظام فرض می کنند تا نقد و انتقاد، تضعیف نظام جلوه کند! نقد کسی در یک لباس یا نهاد مقدس الزاما نقد و تضعیف آن لباس و آن نهاد نیست ؛اما برخی خیلی حرفه ای شده و خود را مساوی اسلام، نظام و نهادهای مقدس می کنند تا جوشش های انقلابی را ساقط و نظم موجود را حتی اگر مطلوب نباشد ابقاء کنند!

اصلاح طلبان عمدتا با “دگر اندیشی” ، جوشش های انقلابی را به پارادایم های غربی تأویل برده و می برند و اصولگرایان اغلب با نشاندن اشخاص و وضع موجود جای نظام اسلامی، “محافظه کاری” را مانع تحقق نظام انقلابی می کنند.

………………………………………

۱) رهبری: “بنده نمی فهمم معنای ذوب در ولایت را! ذوب در ولایت یعنی چه؟ باید ذوب در اسلام شد خود ولایت هم ذوب در اسلام است. روزی که شهید صدر گفت: “در امام خمینی ذوب شوید همچنان که او در اسلام ذوب شده است”؛ تنها شاخص صحت راه، شخص امام بود نه قانون اساسی بود، نه جمهوری اسلامی بود نه نظامی بود نه دستگاهی بود…امروز این طور نیست. ذوب در رهبری، ذوب در شخص است؛ این اصلا معنا ندارد!”(۸۳/۳/۲۷)

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3235

(تدوینی از قسمتی از سخنرانی “امام خمینی و نظام انقلابی” ۱۴خرداد۹۸)