- وزیر کشوردر مجلس: اگر از بنده بعنوان کارشناس بپرسید مهمترین مشکل کشور چیست؟
بنظرم عدم تعادل و توازن [بخوانید: بیعدالتی و نابرابری] منطقهای، عدم توازن توزیع امکانات و عدم تعادل منابع و فرصتها و امثال اینهاست.که در نظامات بودجه ریزی و برنامهریزی و… است. -
- احمد توکلی در نامه به کمیسیون تحقیق درباره اعتبار نامه تاجگردون: تاجگردون بعنوان کارمند عالی رتبه سازمان برنامه و بعد نماینده و رئیس کمیسیون بودجه و رئیس کمیسیون تلفیق بودجه و رئیس کمیسیون تلفیق برنامه از قدرت زیادی در تآمین نظرات متقاضیان اعتبارات برخوردار بوده… متأسفانه وی از این قدرت برای تأمین منافع شخصی خویش بهره میبرد. آقای تاجگردون از یکسو برای جلب پشتیبانی مراکز قدرت، همه ترفندهای بودجهریزی، تصویب، تخصیص و پرداخت را به کار میگرفت و از سوی دیگر با کاهش اعتبارات طرحهایی که قانونا اولویت داشتند، اعتبارات مد نظر خودش را افزایش میداد…
- تاجگردون در جواب توکلی: شما چه مشکلی با این موضوع دارید که بعد از سالها کسی به داد مردم فقیر رسیده و با تکنیکهای بودجهنویسی آشناست و میتواند حق و حقوق آن مردم ضعیف را با توجیه دولت محترم ادا کند؟!…
پ.ن:
هنر انقلاب اسلامی این بود که کفهی عدالت در تقسیم امکانات عمومی کشور را سنگین کرد… خدمات و ثروت را از مرکز به همه جای کشور جابجا کرد(بیانیه گام دوم )/ اگر به مرور نابرابری منطقهای و عدم توازن توزیع امکانات و منابع و فرصتهای جای آن نشست(اعتراف وزیر کشور)/ در آن صورت مناطق کمتر برخوردار و ضعیف چارهای جز انتخاب تاجگردونها ندارند! تا او بتواند با تکنیک بودجهنویسی حقشان را بگیرد(سخنان تاجگردون)/ حتی اگر به قیمت کاهش اعتبارات طرحهای قانونی اولویتدار باشد یا منافع شخصی او (تبارگزینی و…) هم در این راستا تأمین شود! (سخنان توکلی+ ادله منتقدان تاجگردون).
اگر گمان میشود در این سالها با افزایش شکاف البرز-زاگرس و شمال، مرکز-جنوب، شرق، غرب کسانی غیر از این تیپ، شانس درو کردن رأی مردم مناطق نابرخوردار را دارند؛ سخت در اشتباهیم. هر دوره این پازل کاملتر میشود! برخی از نمایندگان همین مجلس نیز تاجگردونهای کوچکی هستند که از نابرابری، رانت و رأی گرفتهاند! فقط تکنیک بودجهنویسی و موقعیت او را ندارند و امیدوارند با جلسه و لابی با وزیران و مدیرکلها در کنار امتیاز طرح و برنامهای برای شهر خود، طایفه و ستاد انتخاباتی و اسپانسرهای خود را هم راضی کنند! مردم بیچاره هم میبینند و میدانند لکن در دوگانهی: مرکز ببرد؟ یا کاندید بخورد؟؛ گیرکردهاند!
چه خوب است “مسأله” را به “مصداق” فرونکاهیم و این مجلس اگر واقعا انقلابی است کنار مواجهه با مصداقهای رانتخوار، مساله را حل کند که در این فرمایش امیر المومنین(ع) به مالک اشتر جمع است:”باید محبوبترین امور نزد تو آن باشد که به حق نزدیکتر، در عدالت فراگیرتر و خشنودی مردم را شاملتر باشد. زیرا خشم عامه مردم، خشنودی خواص را از بین میبرد و خشم خواص در صورت خشنود بودن تودههای مردم ، جبران شده است” (نامه ۵۳).
محسن قنبریان
۹۹/۴/۴