پیشنهادی برای جشن های نیمه شعبان:
با پیروزی انقلاب اسلامی، نیمه شعبان به روز جهانی مستضعفین نام گرفت تا نماد وعده الهیِ ائمه شدن مستضعفان زمین(۵/قصص) باشد.
اما به مرور این جهت کم رنگ، و اصلا واژه مستضعف در ادبیات سیاسی-اجتماعی کم فروغ شد. از آرزوی امام در “تشکیل حزب بزرگ مستضفین در تمام دنیا”(۱) تنزّل کردیم. در بُعد داخلی آنها را “قشر آسیب پذیر” (آدمهایی که خود آسیب را می پذیرند!) خواندیم و در بُعد خارجی هم از امپریالسیم و استکبار جهانی -بخاطر شبهات برخی بریده ها و خسته ها از مبارزه- قرائتی ملی(نه جهانی)عرضه کردیم! مثلا آمریکا و استکبار جهانی چه خسارتی به منافع ملی ما زده؟! و استکبار ستیزی چگونه تامین کننده “منافع ملی ایران” است؟!دیگر از ابعاد جهانی استکبار جز نمونه هایی در چند سرود یا سخنرانی نگفتیم. غافل از اینکه استکبار ستیزی در قواره منافع ملی ایران، مصرفش هم برای مخاطب ایرانی است نه مستضعفین جهان.(۲)
جشن های نیمه شعبان هم از ابعاد روز مستضعفین خالی تر شد و حتی در مذهبی ترین و انقلابی ترین شهرهای ما -حتی قم- به فستیوال شادی تنزّل کرد!صرف ریسه و شربت و حداکثر مولودی و کف زنی! گاهی هم با چاشنی های زهرماری! تو گویی طواف به گرد بیت المعمور بود که به “مُکاء و تصدیه”(صوت و کف) فروکاسته میشد.
غافل از اینکه به حسب روایات متکثر اولین مستضعف واقعی خود ائمه اطهار و بخصوص امام در غیبت است(۳) و به تبع آن استضعاف بزرگ و ضخیم است که بشر دچار استضعاف جبّاران واقع شده است. جایی از سیری بسیار و جایی از گرسنگی می میرند، برده داری سفید وحشتناکتر از سیاه در حال رواج است و دهها استضعاف دیگر.
یک تجربه:
در برخی حضورهای تبلیغی از برگزار کنندگان جشن نیمه شعبان خواسته شد با تبلیغات پیشینی و بخصوص مجازی از شرکت کنندگان بخواهند هر یک تصویری از یک استضعاف و قصه ای از مستضعفی را رصد و همراه بیاورند. درضمن برنامه برگزیده هایی جایزه بگیرند و همه تصاویر -جای افزون کردن ریسه های چراغ- جلوی چشم مخاطبان نمایشگاه شود. سخنران و مداح در آن راستا بگویند و بسرایند و از آن نمونه ها شاهد بیاورند تا برای یک شب هم که شده استضعافِ حاصل از غیبتِ امامِ عدل یکجا جلوی چشمها بیاید و بر ذهن ها و قلبها بنشیند و “درک اضطرار به امام” را افزون کند .
امام زمانی های عزیز یاری کنند و “احیای روز مستضعفین” را با تجربه ها و طرح های نیکو از سر بگیرند الحمدلله خندوانه های زیادی برای مردم جور است و نیاز نیست سالروز طولانی تر شدن غیبت امامِ “فرید و طرید” (تنها ورانده شده ی) بشر، بهانه جُنگ و تردستی و دلقک بازی و مطربی شود!
در نشر این یادداشت یاری ام کنید.
پی نوشت:
۱.در جستجوی راه امام کلام امام دفتر اول ص۵۵
۲.از آن بدتر برخی نه تنها استکبار جهانی را به رژیم سیاسی آمریکا فرو کاستند که حتی آن هم به ترامپ و تیم او فروکاسته شد!
۳.برای نمونه ر.ک: تفسیر برهان ج۴
ص۲۴۹ الی ص۲۵۴حدود۱۵روایت.
محسن قنبریان
۹۸/۱/۲۲