شبکه ۴ / ۲۷ مهر۱۴۰۴
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
جنبش نه به پادشاه که از جشن تولد ترامپ با رژه نظامی کلید خورد و این هفته دوباره سرباز کرد یک نمود از یک نگرانی است.
نگرانی از برگشت نظام های شاهانه و استبداد حتی از درون نظام های دمکراسی لیبرال!
حرکات ترامپ نمادی برای آثار نمایان شده آن نگرانی است.
در لایه زیرین تر، بیشتر از تاج گذاشتن و تبریک “زنده باد پادشاه” به خود و حرکات متکبرانه با روسای کشورها(حتی اروپایی)، متفکران و سیاستمدارانی واقعا از پایان دمکراسی ها حرف می زنند!
قصه فقط حرکات یک فاشیست مثل ترامپ نیست، یک روند در مسیر لیبرال دمکراسی است؛ همان که قرار بود صورت اداره دنیا در پایان تاریخ باشد، برای خانه دمکراسی و برای جهان صلح بیاورد!
لکن برای خانه، سرکوب و برای دنیا تجاوز و غارت آورده است!
مهمتر از آن نمود و نمادها و لایه های زیرین تر نگرانی، تحلیل آن است.
تحلیل اصلی این است که سرمایه داری و لیبرالیسم اقتصادی، لیبرال دمکراسی را بلعید! به دمکراسی ها و نهادهای مدنی تجاوز کرد و جای همه ابزارهای حفاظت از استبداد و استثمار، مکانیزم بازار را نهاد!
حالا این غول در آمده از چراغ همه را تسخیر کرده و واقعا دوره ارباب-رعیت در درون و استعمار قرن۱۹ در بیرون را بازتولید می کند!
هفته گذشته -بعد از یادداشتهایی از سابق- تلاش کردم این نقطه از تحولات و ریشه آن را بیشتر نشان دهم
یادداشت مبسوط ترامپ کینگ در اینباره است!
برنامه نصرالله شبکه۴ با موضوع “پایانِ پایانِ تاریخ” اظهار علاقه کرد درباره این یادداشت واکاری بیشتر شود که اینجا می توانید ببینید!
محسن قنبریان
با آغاز روز شنبه در آمریکا، اعتراضات «نه به پادشاه»(نو کینگز) در ۲۵۰۰ نقطه در تمامی ۵۰ ایالت برگزار می‌شود.
اعتراضات «بدون پادشاه» با هدف مخالفت با سیاست‌ها و اقدامات دولت دونالد ترامپ کلید خورده بود. این اعتراضات به دلیل هم‌زمانی با رژهٔ دویست‌وپنجاهمین سالگرد ارتش ایالات متحده و تولد ۷۹ سالگی رئیس‌جمهور ترامپ شروع شد.
پ.ن
این حوادث را باید جدی گرفت!
در مواجهه الهیات اسلامی و الهیات دمکراسی لیبرال درسهای مهم گرفت.
علوم انسانی مربوط به بازار آزاد اقتصادی و نئولیبرالیسم را به چالش کشید!
در اینباره بخوانید:
جزوه را از هوش مصنوعی به شکل جذابی بشنوید!
۲. ترامپیسم
۳. دولت بازار
۴. ترامپیست
این حرکات زشت ترامپ را در چه سطحی تحلیل می‌کنید؟
در واقع این آمریکا نیست که مزمار پستی‌های ترامپ شده؛ این ترامپ است که عیوب ذاتی آمریکا را تجسم می‌دهد!
این فرمایش علوی برای سؤال مناسب‌تر است:
إذا فَسَدَ الزَّمانُ سادَ اللِّئامُ: هر وقت زمانه [= جهان اجتماعی] تباه شد، لئیم‌ها به آقایی و ریاست می‌رسند!
به بیان دیگر؛ تجاوزِ بازار آزاد به سیاست، دولت، دموکراسی و جامعه مدنی، جهان اجتماعیِ نئولیبرالیسم را ساخت.
این تجاوز اگر بخواهد تشخّص یابد، در یک ملّاک سرمایه دار که در ریاست جمهوری، خود را پادشاه می‌داند و در برخورد با زنان و ضعیفان، روح متجاوز خود را نمایش می‌دهد، بروز می‌کند.
محسن قنبریان
 |
 |
شعار اصلاح طلبان پس از۸۸: “دموکراسی در خانه، صلح در خارج” بود؛ این روزها روزنامه ای اصلاح طلب درباره ترامپ در آمریکا و خاورمیانه تیتر زد: “جنگ در خانه، صلح در خارج”!
جالبتر اینکه اوباما هم در همین هفته در گفتگو با فعالان دموکراسی (از مجارستان و لهستان!) از “موج فزاینده اقتدارگرایی”،”فرسایش آزادی ها”، “هدف قرار گرفتن جامعه مدنی توسط دولتها” و “استفاده از دستگاه قضایی بمثابه سلاح” سخن گفت!
در یادداشت ترامپ کینگ و مقاومت غزه، دنبال اثبات دو ادعایم:
ترامپ با غزه دو جنگ بدون پیروزی داشته است: جنگِ بازاری شده / بازسازی تیول دارانه!
غزه هم جنگی پنهان و سرد با عمق تئوری های ترامپ و شرکاء دارد!
چیزی که از تمایز انسان و جامعه غزه شروع و به نحوه خاصی از جامعه مدنی و ساخت سیاسی می رسد که قابل کنترل و بازاری شدن نیست!
اگر مایل بودید متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید!
محسن قنبریان
مطالب مرتبط:
ترامپ کینگ و مقاومت غزه
یادداشتی مبسوط از حجت الاسلام و المسلمین قنبریان
 |
 |
 |
 |
طرح انقلاب اسلامی برای مهار و حذف اسرائیل از «احیای امت اسلامی» می گذشت.
«همکاری کشورهای منطقه اسلامی» تنها راه نجات کشورهای منطقه از شرّمطلقِ اسرائیل است.
از همین جا پروژه های «ایران هراسی» از سوی دشمنان کلید خورد. تلاش هایی در دیپلماسی رسمی و عمومی و تبلیغات و سوژه یابی ها برای موجّه سازی این ایده آغاز شد.
تا حدودی اتهام «احیای امپراطوری ساسانی» یا «دولت صفوی» و تهدید بودنِ ایران، برساختِ افکار عمومی عربی شد!
در مقابل، خیرخواهی های ایران برای کشورهای منطقه معمولا بدون پیوست افکار عمومی انجام شد!
برای نمونه مرکز پژوهش‌ها و مطالعات سیاسیِ «العربی» از مردم سوریه پرسیده: «سیاست‌های کدام‌یک از قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، تهدیدکنندۀ امنیت و ثبات منطقه است؟»
چنانچه در نمودار ۱ می بینید: ایران با تفاوت اندک(۴٪) بعد اسرائیل، تهدید کننده امنیت منطقه است!(جمع دو گزینه اول)
نظر سنجی موسسه واشینگتن از مردم عربستان در تیر و مرداد۱۴۰۴:
باوجودی که ۸۶٪ نظر منفی درباره پیمان ابراهیمِ ترامپ دارند!(نمودار۳)
یا ۵۰٪به شهادت رساندن سید حسن را منفی می دانند!(نمودار۴)
اما ۸۷٪هم رابطه با ایران را مهم نمیدانند!(نمودار۲)
در این وضعیت، فرصت پیش آمده اخیر در منطقه می تواند، موازنه ساز باشد.
تجاوز رژیم صهیونی به قطر در زنجیره ای از تحرکاتی است که ذیل «پروژه اسرائیل بزرگ» جا می گیرد.
تحرّک بیشتر دیپلماسی رسمی و عمومی و جهت دهی های نقطه زن تبلیغاتی می تواند افکار عمومی عربی را به ایران نزدیکتر و از دشمنان منطقه اسلامی دور کند!
محسن قنبریان ۱۴۰۴/۶/۲۲
قطعاً از بیانیه گام دوم به اینسو رهبر انقلاب مشکل را “محاصره تبلیغاتی” و جهاد را “امید آفرینی” خوانده‌اند.
واضح است بدون امید، هیچ تحولی به سامان نمی‌رسد و جز ریزش و انسداد نتیجه‌ای نمی‌دهد.
لذا این سال‌ها بیش از گونه‌های تحول خواهی بر جهاد تبیین و امید تاکید کرده‌اند.
سیاه نمایی و بزرگ کردن ضعف‌ها، البته تذکر همیشگی ایشان به گویندگان و نویسندگان بوده؛ اما عنصرِ مغفول دیگری در ناامیدی و احساس ضعف در مردم موثرتر است و در کلمات ایشان هم با “نهی از وعده‌های غیر عملی” منعکس است.
“اگر یک ملت یا مسئولان آن، چگونگی برخورد با شعارها [آرمان‌ها] را درست ندانند، به خسارت‌های بزرگی دچار خواهند شد” (۷۵/۸/۹)
وعده‌های توخالی در قبال آن آرمان‌ها، اندازه بیان نقایص و کمبودها یأس آفرین است!
مثلاً نشست رئیس جمهور با اصحاب رسانه و توئیت دبیر شعام درباره گروسی، دو روی یک سکه‌اند!
اظهار فلاکت و بدبختی / خط و نشان‌هایی که انجام نمی‌شود دو روی القاء ضعف و زاینده ناامیدی در جامعه است!
همین‌ها هم سوژه‌های آن نویسندگان می‌شوند!
ما پیرو امیرالمومنین (ع) هستیم که مرامش این بود: کُنْتُ أَخْفَضَهُمْ صَوْتاً وَ أَعْلَاهُمْ فَوْتاً
یعنی: در وعده و ادعا صدایم کوتاه‌ترین اما در سبقتِ انجام و تحقق، از همه برتر بودم (خ۳۷)
“روایت قدرت موشکی” با “خط و نشان‌ها”یی که در تزاحمات سیاسی نمی‌شود، تفاوت دارد!
“روایت پیشرفت” با “وعده رفاه عمومی و عدالت” تفاوت دارد!
“روایت اقتدار” با “شعارهایی که در عمل تعقیب نمی‌شود” ، تفاوت دارد…
محسن قنبریان ۱۴۰۴/۶/۱۹
فرض کنید راهبرد شراکت اقتصادی با غرب (با برجام و مثل برجام) جواب داد و جنگ و تحریم رفت؛ این کوتاه آمدن در نظم و سلطه موجود در درون هم بین طبقات فقیر و غنی، سازش می‌سازد یا جنگ فقر و غنا؟!
پاسخ را ببینید!
حجت الاسلام والمسلمین قنبریان؛ شب پنجم روضه آخر صفــــــــــر
برای قضاوت بهتر صوت کامل جلسه پنجم را بشنوید.
راهبرد شراکت اقتصادی در نظم موجود به جای جنگ، قبل از غرب، راهبرد ابوسفیان و مامون عباسی هم بود!
اما نظم آمریکایی شما را در همین نظام سلطه، حتی شریک هم نمی‌کند! تجزیه به مقیاس امارات بعد شرکت!
مردم ایران انتخاب کنند!
طیف مقابل پذیرش سازش هم باید جمله دوم پیامبر (ص) را محقق کنند!
حجت الاسلام والمسلمین قنبریان
شب پنجم روضه آخر صفــــــــــر
برای قضاوت بهتر صوت کامل جلسه پنجم را بشنوید.
بیانیه‌نویسی در شرایط اجتماعی و سیاسیِ خاص، کارکردی دارد؛ مثلاً می‌تواند هم‌بستگیِ ملیِ پدیدآمده از تجاوز أجنبی را به شکل تفصیل‌یافته در عرصه‌های ضروری امتداد داده، و هم به شکل خودآگاه درآورد و ثمراتی روشن‌تر و بادوام‌تر بگیرد.
باید توجه داشت!
نه الهیات‌گویی و نه بحث‌های تکنیکی و تاکتیکی، گرچه هردو لازم‌اند اما هیچ‌کدام جای علوم انسانی را – که وسط این‌دو می‌نشیند – نمی‌گیرند. اینکه انسجامِ موجود در دوگانهٔ «ایران یا اسلام / ملّت یا امّت؟» روایت شود، یک ساخت علوم انسانی است که بسا مطابق با یافتهٔ مردم‌شناسیِ بومی در ایران نباشد!