مشکلات اقتصادی موجود، “هزینه انقلابی بودن” ماست یا برعکس، “غرامت انقلابی عمل نکردن” ما؟!
برای تثبیت گزینه اول در اذهان عمومی تلاشهای زیادی بخصوص از سوی حلقه نیاوران شده و میشود؛ در حالیکه برعکس، علیرغم شعارزدگی ۴۰ساله ما و حداکثر مبارزه سیاسی(کمی هم فرهنگی) با آمریکا؛ در اقتصاد، هیچ مبارزه جدیای با آمریکا نکردهایم! حتی به مقاومسازی اقتصاد خود(اقتصاد مقاومتی) در قبال تهاجم اقتصادی او هم بشکل جدی نپرداختهایم! به همان شعارهای ۴۰ساله و آتش زدن پرچم دلخوشیم!
این روزها رئیسجمهور در اجلاس سران اسلامی در مالزی از “لزوم رهایی جهان اسلام از سلطه دلار” گفت و در ضمنِ پیشنهادهای سه گانهاش از “بازار مشترک کشورهای اسلامی در حوزه اقتصاد دیجیتال” گفت!
این دو، دو راهبرد موثر اقتصادی برای “انقلابی ماندن در حوزه اقتصاد” مقابل آمریکا بوده است که البته فقط در سخنرانیها مصرف داشته است!
از قضا قبل از رئیس جمهورهای ما، ماهاتیر محمد نخست وزیر مالزی این ایده را طرح و تعقیب کرده است!
از سال۱۹۹۹ -که اولین بار پیشنهاد ضرب سکه مشترک اسلامی را طرح کرد- تا الان، ۲۰سال میگذرد. دورهای عربستانیها و پاکستانیها با تبعیت از آمریکا با آن مخالفت کردند؛ که ماهاتیر آنرا توطئه جورج سورس علیه پول واحد اسلامی خواند!
ایران همواره موافق بوده اما ابتکار عمل برای رفع موانع و تحقق این ایده ضد دلار هم در دست نگرفته است. از وحدت اسلامی تا همکاریهای دفاعی، قرابتهای فرهنگی و دهها چیز دیگر میشد در اینباره هزینه کرد که نشده است.
۲۰سال پیش در خصوصیسازی اقتصاد داخلی و واگذاریهای بنگاههای ملی(اصل ۴۴) و بانکها به سرمایهگذاران، از ماهاتیر محمد تبعیت کردیم و حتی از او در کاهش نقش دولت جلو افتادیم؛ اما راهبرد انقلابیِ اتحادیه پولی مشترک او را به آن جدیت پیش نبردیم. در حالیکه بیش از مالزی و ترکیه، ایران انقلابی به این راهبرد نیازمند بوده و هست.
فقط حجم مبادلات اقتصادی ایران، ترکیه، پاکستان، مالزی، قریب سه تریلیون دلار است که بدون سیادت دلار و با پول مشترک می تواند منافع ملی و ارزشهای انقلابی ما را صیانت کند.
بازار مشترک اسلامی حتی اگر اقلا در حوزه انرژی و با بازار بورس مشترک نفت تحقق مییافت، تحریمها و تهاجمات اقتصادی آمریکا به میزان بسیار زیادی بی اثر میشد چرا که تجارت نفت و گاز این ۴کشور به تنهایی قریب نیم تریلیون دلار است.
نمیدانم چقدر سخنرانی رئیسجمهور در اینباره جدی باشد؛ اما حتی بدون عربستان و امارات هم میتوان به این آرمان ضدآمریکایی رسید. کشورهای اروپایی نیز در رقابت برای تعامل با آن بازار مالی اسلامی خواهند بود چنانچه نخستوزیر انگلیس چند سال پیش در همایش مالی-اسلامی گفت: امیدوارم لندن به عنوان مرکز بازار مالی اسلامی مطرح شود!
مطلب مرتبط: امام باقر(ع) و تحریم پولی امپراطوری روم
محسن قنبریان
۹۸/۹/۲۸