گوشه ای از مصاحبه با رسانه‌های اصفهان؛ ۲٨بهمن ۹٨
به مرور انتخابات، مقوله‌ای پرخرج شد. تبلیغات و ستاد داری حتی پیمانکار پیدا کرد! از ۲۹۰نماینده بیش از ۲۰۰نفر از شهرستان‌ها می‌آیند که انتخاب شدن، سفره انداختن و خرج کردن و رأی خریدن دارد. بقیه در شهرهای بزرگ برای رفتن در لیست‌های مشهور فقط بر توانائی‌ها متکی نیستند. بعضی دوره‌ها بیشتر، بعضی کمتر اسپانسرهای بزرگ یا دادن پول وسط است.
ای بسا آدم‌های بسیار لایقی که چون رسانه و تبلیغات و اسپانسر ندارند، دیده و شنیده نمیشوند. کسی رد صلاحیتشان نمی‌کند اما به چشم رأی دهندگان نمی‌آیند!
مثل آزادی بیان است که بیرون انداختنش از زبان، کم مئونه اما رساندنش به گوش مخاطب و گروه هدف با رسانه و ثروت گره می‌خورد!
ثروت‌های باد آورده از مناسبات غلط اقتصادی برای تثبیت خود نیاز به لابی مجلس دارد. برای حذف مالیات از اصناف خاص، برای تصویب افزایش ۲۰برابری حقوق مدیران، برای مزایای بسیار دیگر می‌صرفد روی انتخابات سرمایه‌گذاری کرد. از این حیث انتخاب آزاد را به مخاطره انداخت که: شایسته ترها بخاطر بی‌پولی و بی‌حامی بودن دیده نمیشوند! حضرت آقا دوبار مجلس را از این کانون‌های ثروت و قدرت حذر داده‌اند!
چشم‌بندی ماجرا آنجاست که: دهها برابرِ رد صلاحیت‌های نورچشمی‌های احزاب، جوان شایسته در این نابرابری انتخاباتی از چشم‌ها و ذهن‌ها و صندوق‌ها حذف میشوند؛ اما جای کانون‌های ثروت و پول‌های کثیف -که عامل رد اینهاست- بر نظارت استصوابی می‌شورند که عامل رد آن از ما بهترانند!
یعنی حمله به نظارت استصوابی عملا پوششی است تا کانون اصلی رد شایستگان دیده و درمان نشود!
