تشیع نو اصیل و نااصیل!

حجت الاسلام قنبریان؛ هیئت فاطمیون دانشگاه علوم قضایی؛ ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴

 

تشیع تاسیس پیامبر(ص) ؛ امام صادق(ع) رئیس مذهب

چرا با این همه دشمن، مصلحان معاصر برای اصلاح از تعابیر تند برای اهل مذهب حق استفاده می کنند؟

– مطهری: شیعه قالتاق!

– بهشتی: شیعه تقلبی!

– خامنه ای: تشیع انگلیسی!

 

موسس مذهب هم از این سنخ تعابیر استفاده کرده: شیعه مستأکل [که با نام اهلبیت مردم را می چاپد]!

کنار “شیعه تنوری”(هارون مکی) ؛ ما باشیم و روایات “شیعه دجالی” هم داریم!

از این وخیم تر هم فرموده؛ درباره برخی از فقهاء شیعه که ضررشان از لشکر یزید بیشتر است!

علت این صنف بندی، علیرغم اهمیت مذهب و هویت تشیع، پاسداری از اصالت مذهب است!

مراقبت از افراط و تفریط:

افراط: دگم شدن بر رأی خود و برچسب زدن به هر اجتهاد دیگر غیر از اجتهاد خود و مرجع خود

تفریط: حیرت و تردید و حتی “بینات” را اجتهادی دیدن؛ پس گرد سخن گفتن و فقط از ائمه گفتن!

خطرناک تر از دجال، ولاء مومنان با هم و گسست از دشمنان را خلط می کرد!

رهبری “دعوا درست کنی”، “تفرقه اندازی”  و “در اهداف دشمنان اسلام بازی کردن” را در سنی و شیعه، “برادران شیطان” ، “ضد اسلام” معرفی می کند!

مضرّ تر از لشکر یزید به فتوای رساله خود و بینات هم عمل نمی کند! مشکلش فسق است نه اجتهاد دیگر!

دانلود سخنرانی «تشیع نو اصیل و نااصیل» | “دانلود از پیوند کمکی

مقاومت را مذاکره نمی کنیم یا فعالانه پیش می بریم؟!!

اصطلاحاً “غایت” هر چیزی هم “فاعلیت” و هم “صورت” آن چیز را معلوم می کند. اگر غایت، برداشت گندم باشد، کشاورز و زمین و آب و دانه وسط می آید و اگر نجاری باشد کسی و چیزی دیگر.

 

صورت مذاکرات و ذاتیات و عرضیات آن هم از این قاعده مستثنی نیست.

مثلا مذاکره برای “رفع تحریم”، صورتی و برای “رفع سایه جنگ” صورت دیگری دارد.

 

نبستن مسائل کشور به مذاکرات + حصر مذاکره در موضوع هسته ای، لوازم خاص خود را دارد.

سؤال اساسی اینکه: درباره مقاومت و موشکها، مذاکره نمی کنیم؟!

یا به ادامه مقاومت و حتی عملیات نظامی در مسأله بغرنج غزه فکر می کنیم؟!

 

وزارت خارجه دهها کار دیگر غیر از مذاکره هسته ای دارد که سهمی باید برای رفع فشارها از مقاومت در عراق و لبنان باشد.

 

نیروهای نظامی در برجام، حین مذاکراتِ صرفا هسته ای، موشک آزمایش و مرگ بر اسرائیل بر آن می نوشتند؛ آیا در دور جدید مکلف به سکون در حوزه مقاومت بخاطر مذاکراتند؟!

وضع فلسطین و غزه هیچ وقت به وخامت امروز نبوده است؛ اعلان دیروز، اِعمال امروز می خواهد.

 

حدیبیه سازی مذاکرات اقتضائاتی دارد. نیروهای انقلابی جای ایستادن سر همان نقطه ی: “مذاکره؛ آری یا خیر؟” خوب است بر سر جهات “حدیبیه سازی” آن فکر کنند:

  1. بر مهندسی آن برای “رفع تحریم” نه “رفع سایه جنگ” فکر و نظارت کنند.
  2. بر انحصارش در هسته ای و کنارش جنبش دهی به مقاومت در منطقه اسلامی اصرار بورزند.
  3. به “صورتِ نیاز عملیاتی و نظامی” در فجایع غزه توجه دهند و وعده صادق۳ را در مذاکرات تأویل نبرند.

 

محسن قنبریان ۱۴۰۴/۱/۳۰

معنای ریشه کلمه ولایت چیست؟

معنای ولایت اجتماعی از نظر شهید بهشتی چیست؟

ولاء درجه ۱ و درجه ۲ در فرمایشات شهید بهشتی به چه معناست؟

پاسخ سوالات را در این کلیپ با بیان حجت‌الاسلام “محسن قنبریان” ببینید و بشنوید

ماجرای عهد و حِنث!

بمناسبت شهادت حمزه (ع) و وفات عبدالعظیم حسنی/ هیات میثاق با شهدا دانشگاه امام صادق (ع)

۲۷تا۳۰ آیه قرآن، حمزه جزء شأن نزول است از همه بلندتر آیه۲۳ احزاب

دو معنای عهد:

  1. معنای وصیت و سفارش(فعل: عَهِد)؛ طرف مقابل عمل می کند نه عهد گذار.
  2. معنای میثاق و پیمان(فعل: عاهَد)؛ خود عهد گذار باید وفا کند.

عهد میثاقی در بستره عهد سفارشی شکل می گیرد!

انسان با عهد قد می کشد و هرکس به قدر عهدش میشود!

عهد جمعی؛ روایت ذیل۲۳ احزاب

حمزه محصول دو عهد برای خدا: عهد به جهت مظلومان(حلف الفضول)/ عهد خون به جهت اسلام و رسول الله (روایت الخصال)

آیات دیگری درباره این معاهدان: ۱۹حج، ۴صف و…

عهد یا به “عقد” می کشد یا به “حِنث”:

– عقد پس از آمدن قبول است و گاهی زمانبر!

۶۱ قصص خبر از قبول و عقد حمزه می دهد

روایت عبدالحمید واسطی در عهدهای جهاد فرهنگی

– عبدالعظیم حسنی قهرمان این عهد و عقد

 

عهد پس از عقد به “بیعت” می رسد (عهداً و عقداً و بیعه)

حِنث(شکستن عهد) به “نکث” (شکستن بیعت ظاهری می انجامد!

دانلود سخنرانی «ماجرای عهد و حِنث» | “دانلود از پیوند کمکی

صورت لزومی که هست؛ هماهنگی ای که نیست!

 

به تعبیر رهبرانقلاب: “در قضایای غزّه، واقعاً این باند تبهکار که بر فلسطین حکومت میکنند، از حد گذرانده‌اند تبهکاری را؛ واقعاً از حد گذرانده‌اند!”

 

ایشان در همین دیدار از پاسخ سخت خدایی به رژیم -که بی تردید است- سخن گفتند؛ اما همزمان گفتند: “ولی این وظیفه مردم را، وظیفه ما را، وظیفه دولتها را کم نمی کند”.

 

وظیفه ما و دولتها در این بیان فقط سیاسی و اقتصادی بیان نشد؛ بلکه “در صورت لزوم عملیاتی“[نظامی]  بیان شد!

بایسته آن: “با هماهنگیِ خوبی” / “مجتمعاً” معرفی شد!

 

واضح است دولت های عربی و به ظاهر اسلامی که هیچ تحرک سیاسی ای در قبال این جنایات نشان نداده و برخی بیشترین مراودات اقتصادی را هم دارند، در عملیات نظامی نه تنها مشارکت نمی کنند که از خاک و امکاناتشان علیه عملیات های سابق  به رژیم کمک کرده اند!

 

دولت عراق -که بهتر از بقیه بوده- رسما می گوید: ما محور مقاومت نیستیم و وحدت ساحات[جبهه ها] را نمی پذیریم!

 

لبنان -که خود در اشغال و تجاوز اسرائیل است- دولتش دنبال خلع سلاح حزب الله است!

 

پس هماهنگی دولتی برای اقدام نظامی، تعلیق محال است؛ اما ظاهرا “صورت لزوم” برقرار است و تبهکاری از حد گذشته است!

 

آیا “این لزوم”، مثل قبل “با هماهنگی گروه های مقاومت” قابل انجام نیست؟!

مردم وظیفه ای ندارند؟

 

وقتی آمریکا برای امنیت اسرائیل تحمیل مذاکره می کند؛ آیا نمی شد دولت ایران مذاکرات (نه توافق) با آمریکا را مشروط به آتش بس غزه و رسیدن کمک های بشردوستانه به مردم آنجا می کرد؟!

 

محسن قنبریان ۱۴۰۴/۱/۲۸

انسان معتقد به حق اما غیرمتعهد ‌یا انسان کنشگر در راه باطل کدامیک رشدیافته‌تر است؟

پاسخ شهید بهشتی را در این‌باره بشنوید

برشی از قسمت چهارم دوره تصویری “انّک مسئول” با موضوع جایگاه عمل

پ ن: رشدیافتگی در ابعاد انسانی، به منزله تکامل ارزشی و سعادت نیست، بلکه ممکن است انسانی قوا و استعدادهای انسانی خود را فعلیت ببخشد، اما در جهت تنزل و انحطاط خودش و دیگر انسان‌ها باشد.