روحانیت و کرونا!

مشکوک (مورد بحث و معرکه آراء) و متیقن (قطعی و مسلّم) را معلوم کنید:

  1. ساختگی یا طبیعی بودن ویروس کرونا، درست یا غلط بودن پروتکل ها، مفید یا مضر بودن واکسن و…
  2. از “ضراء” (بدحالی های جسمی و روحی) بودن کرونا، لزوم رسیدن به آستانه اجتماعی “تضرع” (نه صرفا تعظیم شعائر یا انجام مناسکی خاص مثل پخش دعای ۷صحیفه و …).

بدونی که بخواهم تحکم کنم و بحث سر گزاره های ۱ را منع یا بی ثمر جلوه دهم یا جانب پزشکی مدرن یا سنتی را بگیرم؛ می گویم گزاره دوم اقلا برای متدینان به قرآن، یقینی است.

تخصص اصلی حوزه و روحانیت و به نوعی وظیفه انحصاری او هم هست. اگر سرگرم شدن به بحث ها و چالش های گزاره های ۱ مانع از تحقق وظیفه یقینی ۲ شده باشد، تاریخ درباره ما قضاوت درستی نخواهد کرد!

(درباره کرونا و لزوم مدیریت آستانه اجتماعی تضرع از سوی نهادهای دینی زیاد نوشته و سخن گفته ام؛ در کانال پیدا میشود)

حجت الاسلام قنبریان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *