غِش

ای کاش سامانه آقای رئیسی گزینه‌ای برای: «چه کسی را اصلا نمی‌خواهیم!» هم داشت!

اینجور از آب و شیر قاطی کردن و غش کردن جلوگیری می‌شد. امیرالمومنین (ع) بدتیرن غِش و دغلکاری با امامان و سرپرستان جامعه خواند (نامه ۲۶)

شاید خنده دار و بچه گانه بنظر برسد؛ اما «چه کسی استاندار یا فرماندارتان نشود؟!»

خوب آن آب را از شیر جدا می‌کند! کدام مدیر است که چند معرف نداشته باشد؟!

امام مردم لابی ها را می‌شناسند، ائتلاف های شخصیت ها برای پشت هم درآمدن را می‌شناسند، مشترک المنافع ها را می‌شناسند، چهره های فریبنده در نهاد ها را از نزدیک سالها دیده و درجه خلوصشان را می‌شناسند و …

آنهایند که اگر شیری نداشته یا دور ریخته نشده باشد، اما شاهد آب بازی شیر فروشان بوده‌اند.

کراهت و ناخرسندی آنان از چهره‌ها، وجه شرعی عزل است چه رسد به عدم انتخاب (القواعد و الفوائد ج۱ ص۴۰۵ و ۴۰۶)

هر چقدر هم که آیت الله جزایری، مهربان و قدر شناس باشد، ۵ماه بعد از نصب آقای شریعتی به سازمان استاندارد، بازدید از آنجا و تعریف و تمجید از ایشان  آنهم در روزهای پایان دولت، نزد اهل سیاست و رسانه معنای دیگری دارد، حتی اگر قصد نشده باشد!

بزرگانی مثل ایشان بهتر میدانند دولت رئیسی برای بخش قابل توجهی از مردم خسته و درمانده، آخرین امید است که نباید به یأس و تکرار همان تکراری ها و ابقاء همان ناکارآمدی ها بیانجامد.

 

ان شاء الله رئیس جمهور منتخب هیچ تعریف و تمجید و سفارشی را چه در سطح ملی و چه استانی جدی نگیرد و با وعده اش به مردم طاق نزند.

 

* مطلب مرتبط: مردمی که سالها به گاری بسته اید چه؟

 

محسن قنبریان

محسن قنبریان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *