️ چند قرن زودتر از خانه طلاب جوان، مبلغان مسیحی این روش را -البته برای تبلیغ مسیحیت و هم پیشبرد استعمار- برگزیدند!
جلودار استعمارگران، همیشه مبلغانی مسیحی به همراه پزشک و معلم مسیحی بودند.
فکر میکنید آفریقا چگونه مسیحی شد؟! به گونهای که پاپ ژان پل دوم سال۱۹۹۳ آرزو میکرد تا ۲۰۰۰ کل آفریقا، مسیحی شده باشد؟!
گروههای تبلیغی دقیقا بر فقر غذایی، بهداشت و آموزش مینشستند! مجمع جهانی امور تبلیغ مسیحیت در ۱۹۱۰ اعلام کرده بود: مراقبتهای پزشکی، بخش درست و ضروری کار تبلیغ است!
در ایران خودمان، زمان استقرار انجمن تبلیغی کلیسا(سالهای ۱٨۳۵تا۱٨۶۱) مصادف با شیوع بیماریهای واگیر (وبا، حصبه، ذات الریه) و قحط سالیها بود! در اولین گام تبلیغی، رسیدگی به بیماران و قحطی زدگان را برعهده گرفتند! در برخی مناطق از ۶صبح تا٨شب با بیماران کار میکردند. برخی -مثل دکتر کار- پس از مداوا یک انجیل به بیمار هدیه میداد!
️اشتباه نکنید! طلاب جوان، روش تبلیغ انسانی اسلام را با استفادهی ابزاری از خدمترسانی(مثل مبلغان مسیحی) اشتباه نگرفتهاند.
اما انسانیت موجود در نامه آنها، انسانیتی دئیستی -که عقیده و باور، خارج از انسانیتِ انسان است- هم نمیباشد.
نمیتوان مخفی کرد که این پیشنهاد در ذات خود، نوعی دیپلماسی عمومی و صدور انقلاب با وجه نرم و حتی غیرتبلیغی را دارد؛ لذا مستکبران و غربزدگان کمک کارش نمیشوند.
چهل سال گذشته سازمانهای عریض و طویل تبلیغی و حوزوی در فرصتهای متعدد میتوانستند میداندار چنین دپیلماسیهای عمومی شوند.
محسن قنبریان
۹۹/۱/۷