عبدالله بن جعفر، اولین متولد مسلمان در ایام هجرت به حبشه، فرزند شهید ممتاز جعفر طیّار، داماد علی(ع) شد. با وجود لیاقتها هیچ پست حکومتی از سوی حضرت به او داده نشد.
برخورد حضرت امیر(ع) در حالت تنگی و گشاده دستی زیاده او عبرت آموز است:
- وقتی تنگی یافت گفت مجبورم وسائل زندگی ام را بفروشم، به من کمک کن! حضرت قبول نکرد و فرمود: مگر به من بگویی عمویت برود دزدی کند و از مال مردم[بیت المال] به تو بدهد[۱]!
- موقع دیگر حضرت وقتی با گشاده دستی زیاده اش مواجه شد بخاطر تبذیر حکم حَجر بر او کرد که موجب می شد در اموالش نتواند تصرف کند[۲]!
فقط اینطور می توان خواهش ها و کنش های بطانه [۳]و نزدیکان را کنترل کرد.
محسن قنبریان
[۱] نماز جمعه رهبری۸۳/۸/۱۵
[۲] ر.ک: شرح ابن ابی الحدید ج۱ص۵۳/اخبارالطوال ص۲۱۵/ بحارج۴۰ص۹۱
[۳] بطانه= آستر لباس. در عهدنامه مالک اشتر کنایه از نزدیکان مقامات و کسانی که رمز و رازها را می دانند!