الهی نامه عدالتخواران[۱]
الهی! وقتی فرشتگان مقربت را از زبان ولیّات به: تسبیحخوار و تهلیل (لااله الاالله) خوار ستودهای[۲]؛ این بندگان اسیرِ عالمِ تزاحم و زایشگاه ظلم و تبعیض را هم “عدالتخوار” قرار بده؛ تا جز قسط و عدالت چیزی نخورند و نیاشامند! قسطای که میوه و خوردنیِ(اُکُلِ) شجرهی طیبه دینات هست و آنرا چنین ستودی:”تُؤتِی اُکُلَها کُلَّ حِین بِاذنِ رَبَّها[۳]“
الهی! اما آنان را “کوهخوار” و “زمینخوار”، “جنگلخوار” و “مرتعخوار”، “وقفخوار” و “خیریهخوار”، “بودجهخوار” و “رانتخوار”، “وامخوار” و”نامخوار”، قرار مده که خود در مائده آسمانیات فرمودی:”کُلوُا مِن طَیِّباتِ واعمَلوُا صالِحا[۴]“: از طیّباتی (چون قسط و عدل) بخورید و[تا] عمل صالح انجام دهید!
الهی! آنان که مطالبهی هدف ارسال رسل و انزال کتب[۵] را رزقشان کردی؛ از “شُهرتخواری”، “لایکخواری” و “رأیخواری”، “تبرّج مجازی” و “تلوّن سیاسی” هم مصونشان دار. رهاورد انبیاء را “متاعِ” سمتها و سمنها یا “مایه دینبازی” و “برخوردهای گزینشی” نکنند!
“عدالتخوار”، نگهشاندار تا به عِرض محترمی تعدی نکنند! در عدالتخواهی تبعیض نورزند! و جز بر ظالم نشورند!
الهی! ما را “عدالتخوار” قرار ده نه “نانخورِ عدالت” یا “نانِ دینخور[۶]“! که بین ایندو فرق بسیار است. فهم مصادیق عدالت را بنمایان و تحملش را بر ما آسان کن و الا به ناسزایت سزاوار میشویم که:”ثُمَّ لَم یَحمِلوُها کَمَثَلِ الحِمارِ یَحمِلُ اَسفارا[۷]“!
[۱] “عدالتخوار” در سالهای اخیر فحش سیاسی ای شده که بجا و نابجا برچسب افشاگران، مطالبه گران، عدالتخواهان و… می شود. این روزها این کمترین هم این سردوشی را گرفت. در محضر الهی دیدم بجای کدورت از برادرانم بهتر است “حقیقت عدالت خواری” را از خدایم بخواهم؛ شد این الهی نامه!
[۲] “طعامهم التسبیح و شرابهم التهلیل”/بحارالانوار ج۵۷ص۲۴۹
[۳] ابراهیم/۲۵: درختی که همیشه ایام خوردنی میدهد!
[۴] مومنون/۵۱
[۵] حدید/۲۵
[۶] “المستاکل بدینه”/ تحف العقول ص۲۲۳
[۷] جمعه/۵