گرچه هنوز مطالبه اصلی از نهاد نماز جمعه را گفتمان سازی (نه صرف سخنرانی) میدانم؛
گرچه مطالبه نام بردن از مفسد قبل از دادگاه و حکم در خطبه، نداشته و ندارم؛
اما اینکه “خطبه” -چون مصداق “ذکر” در آیه تشریع نماز جمعه است- خصوصیت دارد و مطلقا نمیشود مصداق(نه فقط نام مفسد) درش گفت، حرف بی مبنایی است؛ مثال نقض بی شمار است!
اینکه بین امام جمعه ای که حاکم یا قاضی است با غیر او فرق نهادن هم در این خصوص فارق موثری نیست. پرداختن به مسائل عدالت (مثلا تبعیض آموزشی و تفاضل های بالای حقوقی و…) یا ورودهای موردی و منطقه ای مثل پرسش از پدیده های ضد عدالت در منطقه شان (هفت تپه و ماشین سازی و…) نه نام بردن از مفسد است نه حکم کردن، پس قاضی یا حاکم بودن امام جمعه مدخلیتی ندارد.
این خطبه را آیت الله خامنه ای در امام جمعه بودن (بدون سمت قضائی یا حاکم بودن) خوانده؛ اگر جای خرمشهر، هفت تپه و جای آن روزنامه از رسانه های توجیه گر امروز نام می برد، خطبه اش باطل بود؟! برای “استقلال” میشود خطبه اینجور مصداقی خواند برای “عدالت” نه؟!!