حجت الاسلام و المسلمین قنبریان
در جمعی از مسئولان نهاد رهبری دانشگاه ها
(نیمساعت ارائه بقیه پرسش و پاسخ)/۹اسفند۱۴۰۳
- فراز اول؛ اسلام دینی اجتماعی با پذیرش فردی است!
این اصل مبتنی بر اصالت فرد و جامعه با هم
در این مرتبه “نظام الدین حسن الیقین”
موعظه و گرایش جای برهان و پاسخ به شبهه را نمی گیرد! - فراز دوم: تربیت و جلب میل، موعظه و بیان توصیف می خواهد
این تقابل عقل با جهالت است نه علم مقابل جهل
اما این تربیت، جامعه اسلامی نمی سازد! - فراز سوم: جامعه پردازی (نه جامعه پذیری)
عزت دین در ساحت فرد “حسن یقین” است اما عزت دین در ساحت جامعه نه به برهان است نه موعظه و تربیت!
عزت دین در ساحت اجتماعی به نظام صالح اجتماعی است
بیان علامه طباطبایی ذیل ۴۱نحل/ و هم خطبه ۲۱۶ نهج البلاغه
به تعبیر آیت الله جوادی آملی اگر نظام صالح نیامد، جاهلیت سر عقل و علم(دو مرتبه قبل) را می برد!
نباید از مدرسه و دانشگاه سیاست زدایی کرد!
☆ گوش دادنش به نخبگان فرهنگی و تشکل های دانشجویی توصیه می شود