حجت الاسلام و المسلمین قنبریان
هیات دانشجویی اصحاب الحسین(ع)/ مسجد دانشگاه تهران / جلسه اول
شنبه ۲۷بهمن۱۴۰۳ شعبان المعظم
بیایید سلمان و ابوذر و عمار را به مناسبات زمانه مان احضار کنیم!
اگر کارمند ادارات ما یا عضو تشکل های ما و… می شدند، چه می شد؟!!
کمی توصیف آنها در مناجات المحبین:
- …اخْتَرْتَهُ لِمُنَاجَاتِکَ وَ قَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّ شَیْءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ
- أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِکَ
- در مقابل چیزهای زیادی دنبال قطع این ارتباط الهی هستند از فرعون ها تا تفرعن ها تا ساختارها و برساخت ها…
- حضرت داود(ع) یک مناجاتی بزرگ است که خداوند فضیلتش داد کوهها و پرندگان با او همنوا می شدند و “اَلَنّا لَهُ الحَدیِد” (آهن برایش نرم شد)!
جریان ذکر می تواند بروکراسی و نظام خشک اداری و ساختارهای خشن را نرم و منعطف کند؟!!
دانلود سخنرانی «جریان ذکر در عمل متصل و منفصل انسان» | “دانلود از پیوند کمکی“
هیات دانشجویی اصحاب الحسین(ع)/ مسجد دانشگاه تهران / جلسه دوم
یکشنبه ۲۸بهمن۱۴۰۳ شعبان المعظم
جریان ذکر از زبان تا عمل زکیّ و سعی مرضی در مناجات ذاکرین:
…مِنْ أَعْظَمِ النِّعَمِ عَلَیْنَا جَرَیَانُ ذِکْرِکَ عَلَى أَلْسِنَتِنَا…
وَ اسْتَعْمِلْنَا بِالْعَمَلِ الزَّکِیِّ وَ السَّعْیِ الْمَرْضِیِّ
دو سطح مشکل :
- ذکر برود و غفلت بیاید/ نه درک حضور، نه محضر/ لغزش تا گناه و برساخت های جمعی آن
– از دست دادن اراده و آزادی و خلاقیت / سلطه و نظمی جدا از انسان و اهداف واقعی (قفس آهنین وبر) - ذکر هست اما جریان تا عمل زکی و سعی مرضی ندارد؛ چون گرفتار آن سلطه های خود ساخته است!
روح بلند امشب: کمیل بن زیاد
جزء ده نفر برگزیده امیرالمومنین و صاحب دعای کمیل و…
علیرغم روح مناجاتی اش دچار عمل غیر زکی و سعی غیر مرضی شد! (نامه۶۱)
عمل زکی، ذکر عملی است و نور دارد!
دانلود سخنرانی «جریان ذکر در عمل متصل و منفصل انسان» | “دانلود از پیوند کمکی“
هیات دانشجویی اصحاب الحسین(ع)/ مسجد دانشگاه تهران / جلسه سوم
دوشنبه ۲۹بهمن۱۴۰۳ شعبان المعظم
بیان دیگر دو سطح مشکل:
۱. از خود بیگانگی مارکس
۲. نوعی سکولاریزم پنهان
سکولارهای مذهبی، حال بهتری دارند!
درس مهم خطیب الانبیاء در اینباره:
قَالُوا یَا شُعَیْبُ أَصَلَاتُکَ تَأْمُرُکَ أَنْ نَتْرُکَ مَا یَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فِی أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّکَ لَأَنْتَ الْحَلِیمُ الرَّشِیدُ(۸۷هود)
نگفتند آیا خدایت یا دینت گفتند آیا نمازت تو را امر می کند که ما در مالکیت خصوصی خود هرچه خواستیم نکنیم؟!!
بیان لطیف علامه طباطبایی در المیزان (ترجمه ج۱۰ص۵۴۶)
مناجاتی و ذکری که سریان یابد نمی تواند حال صاحبش را از اقتصاد ناسالم کمونیستی یا کاپیتالیستی مشوه نکند!
کسی که دچار این حس نمی شود و احساس تعارض نمی کند ، سکولاریزم پنهان را پذیرفته است!
دوست حزب اللهی ای هم که احساس تعارض می کند باید “حلیم و رشید” باشد نه انتحاری و بی اعصاب!
فراز آخر مناجات شعبانیه و ربطش به بحث امشب