حضرت زهرا (س) در خطبه فدکیه، جایی که اسلام‌شناسی خودش را ارائه می‌کند، تنها مسئله‌ای که دوبار به آن پرداخته، عدالت اجتماعی است.

می‌فرماید: «الْعَدْلَ تَنْسِیقاً لِلْقُلُوب» خداوند عدل اجتماعی را برای هم سنخ کردن دل‌های مردم و پیوستگی بین مردم تشریع کرد.

یکبار دیگر می‌فرماید: «العدل للاحکام ایناساً للرعیه» عدالت در حکمرانی را برای انس رعیت و مردم قرار داد.

گسستگی قلوب موجب ظلم می‌شود. عدالت اگر دل‌ها را هم نسق کرد، ریشه‌ی درونی و بیرونی ظلم را از بین می‌برد.

حضرت فاطمه (س) عدالت را چاره این کار می‌داند. برپایی عدالت یعنی چه؟ یعنی حق را کالا نکن. آموزش، امنیت، بهداشت و… نباید کالا و طبقاتی شود.

تبعیض موجب شکاف می‌شود و شکاف، تنفر و خشم اجتماعی درست می‌کند. پس عدالت غیر از اینکه زندگی‌‌ها را سرپا می­کند، دل‌ها را هم نسق می‌کند و وحدت ملی می­آفریند.